საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები17501

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი თანამდებობა

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 26 აპრილის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ სანამ კრავჩენკოს თბილისის საბაღოსნო სკოლის მმართველად დანიშნავდნენ, ის ასტრახანის საბაღოსნო სკოლის მმართველად მუშაობდა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 26 აპრილის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ კრავჩენკო თბილისის საბაღოსნო სკოლის მმართველად დანიშნეს.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 9 აპრილის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ სიონის საკათედრო ტაძართან მდებარე საეკლესიო-საარქეოლოგიო „საძველ ნაშთის“ კომიტეტის წევრებად პეტრე ყონჩუაშვილი და გიორგი იერონიმეს ძე საძაგლიშვილი დაინიშნენ.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 9 აპრილის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ სიონის საკათედრო ტაძართან მდებარე საეკლესიო-საარქეოლოგიო „საძველ ნაშთის“ კომიტეტის გამგედ ლეონიდე სოლომინეს ძე ოქროპირიძე დაინიშნა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 24 მარტის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ სამეურნეო ბანკის კრებაზე ალექსანდრე დიმიტრის ძე საგინაშვილი კომიტეტის წევრად აირჩიეს.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 24 მარტის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ სამეურნეო ბანკის კრებაზე ბანკის დირექტორად ვასილ როსტომის ძე ყიფიანი აირჩიეს.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 9 ნოემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ მიხეილ ხორბალაძე თბილისის მაზრის მომრიგებელ სასამართლოში გადაიყვანეს.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 22 ოქტომბრის „ცნობის ფურცლის“ მიხედვით, რკინიგზის უფროსის, ე. ლ. ვედენევის თანამდებობას დროებით აკორენკო ასრულებდა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 11 ნოემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ ჩიჩიბაია კოლეგიის ასესორი გახდა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 19 დეკემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ ივანე პავლეს ძე როსტომაშვილმა „ახალი მკითხველის“ გამგის თანამდებობა დატოვა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 19 დეკემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ „ახალი მკითხველის“ გამგის თანამდებობაზე ვლადიმერ დარჩიაშვილი და რაჟდენ თომას ძე კალაძე დაინიშნენ.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 19 დეკემბრის „ცნობის ფურცლის“ მიხედვით, დაბა ლანჩხუთში მდებარე ორ-კლასიან სასწავლებელში ივანე ცინცაძე გალობას უსასყიდლოდ ასწავლიდა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 14 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ მოსიძე ტიტულოვანი მრჩეველი გახდა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 7 ნოემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ ალექსანდრე მაქსიმეს ძე ალანია თბილისში აზოვის ზღვაოსნობის აგენტად დაინიშნა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 11 ნოემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ მღვდლიევი კოლეგიის ასესორი გახდა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 29 მარტის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ ამიერკავკასიის რკინიგზის სადგურის უფროსად ა. ი. ნიკიფოროვი აირჩიეს.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 25 დეკემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ მთავრობის განკარგულებით მელიქიძე გახდა კოლეგიის რეგისტრატორი.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 25 დეკემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ მთავრობის განკარგულებით გოგილაძე გახდა კოლეგიის რეგისტრატორი.

1913

ტიპი: თანამდებობა

1913 წელს თბილისის სასულიერო სემინარიაში გიორგი ლეონიძემ და მისმა მეგობრებმა დააარსეს არალეგალური ხელნაწერი ჟურნალი „ფუტკარი“, რომლის რედაქტორიც გიორგი ლეონიძე იყო.

1914

ტიპი: თანამდებობა

1914 წლისთვის თბილისის სასულიერო სასწავლებელში გიორგი ლეონიძე რედაქტორობდა მოსწავლეთა მიერ არალეგალურად დაარსებულ ხელნაწერ ჟურნალ „ფანდურს“.

1951

ტიპი: თანამდებობა

1951 წლისთვის გიორგი ლეონიძე იყო საქართველოს უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ნამდვილი წევრი, საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის გამგეობის, პრეზიდიუმისა და სამდივნოს წევრი და ერთ-ერთი მდივანი.

1903

ტიპი: თანამდებობა

1903 წელს ილია ჭავჭავაძე თბილისის გუბერნიის თავად-აზნაურთა კრებაზე თელავის მაზრიდან თავად-აზნაურთა რწმუნებულად აირჩიეს, ხოლო დუშეთის მაზრიდან – თავად-აზნაურთა დეპუტატად.

1902

ტიპი: თანამდებობა

1902 წლის 12 მაისს გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა ინფორმაცია, რომ გაზეთის გამოცემის უფლება ილია ჭავჭავაძემ ალექსანდრე სარაჯიშვილს გადასცა.

1922

ტიპი: თანამდებობა

1922-23 წლებში გიორგი ლეონიძე რედაქტორობდა „ცისფერყანწელთა“ ყოველკვირეულ სალიტერატურო გაზეთ „ბახტრიონს“.

1926

ტიპი: თანამდებობა

1926 წელს სოლომონ ცაიშვილი ჩამოვიდა თბილისში, მაგრამ, რადგანაც სწავლის გაგრძელება ვერ მოახერხა, კვლავ მასწავლებლობას დაუბრუნდა, ამჯერად სოფელ პატარძეულში.