1923

ტიპი: თანამდებობა

სიმონ ქვარიანის განცხადებით, 1923 წელს ის ოჯახთან ერთად დაბრუნდა თბილისში, სადაც მსახურობდა პ-დ ა/კ ფინსახკომში სავალუტო განყოფილების ინსპექტორად, შემდეგ მესამე შემნახველი სალაროს გამგედ. 1925-1930 წლებში კი შინვაჭრობის კომისარიატში, საქ. ფინსახკომში, საქ. წყალთა სამმართველოში და მიწსახკომში სხვადასხვა საპასუხისმგებლო თანამდებობაზე.

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921-23 წლებში სიმონ ქვარიანი ბათუმში ცხოვრობდა და საგარეო ვაჭრობის განყოფილებაში საქმეთა მმართველად მუშაობდა. მოგვიანებით კი სამხედრო საზღვაო სასწავლებელში ქართულ-ფრანგული ენის ლექტორად მიიწვიეს.

1918

ტიპი: თანამდებობა

სიმონ ქვარიანის განცხადებით, 1918 წლის ივნისში მენშევიკურმა მთავრობამ ის ფინანსთა სამინისტროში მდივნად მიიწვია. ორი თვის შემდეგ გადასახლდა ქალაქ სოხუმში, სადაც დანიშნეს საბჭოს უფროსად. იქვე აირჩიეს აფხაზეთის საბჭოს წევრად და საბჭოს თავმჯდომარის ამხანაგად.

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921 წელს ივანე ანდრონიკაშვილის ინიციატივით დაარსდა ჟურნალი „სოფლის მეურნე“, რომელსაც თვითონ რედაქტორობდა.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის თებერვლიდან დეკემბრამდე სამეცნიერო-პოპულარული ჟურნალი „ვაზი და ღვინო“ ივანე ანდრონიკაშვილის რედაქტორობით გამოდიოდა.

1902

ტიპი: თანამდებობა

1902-1916 წლებში ივანე ანდრონიკაშვილს ბათუმის ქალაქისთავის თანამდებობა ეკავა.

1889

ტიპი: თანამდებობა

1889-1902 წლებში ივანე ანდრონიკაშვილი იყო კავკასიის საფილოქსერო კომიტეტის მთავარი ექსპერტი და ხელმძღვანელობდა ფილოქსერის საწინააღმდეგო ექსპედიციებს საქართველოსა და ჩრდილოეთ კავკასიაში. იგი აგრონომიული ცოდნის პოპულარიზაციისთვის საჩვენებელ ნაკვეთებს აწყობდა და ახალ სასოფლო-სამეურნეო იარაღებს ცდიდა.

ტიპი: თანამდებობა

ქაქუცა ჩოლოყაშვილი, ბათუმში შეხვედრია ჟლობას, რომელსაც კარგად იცნობდა ტვერსკის პოლკიდან, რომელიც თურქმნეთში იდგა მეფის მთავრობის დროს. ამ დროს ჟლობა ვახმისტერი ყოფილა ქაქუცას ასეულში. სწორედ ამ ნაცნობობის წყალობით მომხდარა ისე ,რომ ქაქუცას დივიზია და ათასეული არ განუიარაღებიათ. ხოლო როდესაც ცხნოსანი დივიზია და პირველი ცხენოსანი ათასეული შეაერთეს ჟლობამ ქაქუცას ცხენოსანი ჯარის უფროსობა შესთავაზა,რაზეც უარი მიიღო. სამაგიეროდ კი მისივე მითითებით ფრიდონ წულუკიძე დაინიშნა სარდლად

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921 წელს დავით ჭავჭავაძე მთავრობამ სამეგრელოში გაგზავნა ცხენოსანი ნაწილების ჩამოსაყალიბებლად. ჭავჭავაძემ თან წაიყვანა ქაიხოსრო (ქაქუცა) ჩოლოყაშვილი.

1916

ტიპი: თანამდებობა

1916 წელს სიმონ ქვარიანი ოჯახთან ერთად გადმოსახლდა თბილისში, სადაც კოოპერატიული გამგეობა „შრომის“ თავმჯდომარედ აირჩიეს.

1919

ტიპი: თანამდებობა

1919 წელს სიმონ ქვარიანი ქუთაისის ქალაქის გამგეობის წევრად აირჩიეს.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 30 მარტს გენერალი გიორგი მაზნიაშვილი სამტრედიაში მიიწვიეს და დანიშნეს შემომვლელი რაზმის უფროსად, რომელსაც სადგურ ჩაქვიდან ხეობა უნდა გაევლო, ასულიყო მაღლობზე,რომელიც მიდიოდა სამების ფრონტისაკენ და ყველა საშუალებით შეეშალა ხელი ოსმალებისათვის, რათა მათ არ დაეკავებინათ სამების ფრონტი.

1917

ტიპი: თანამდებობა

1917 წლის დეკემბრისათვის ქართულ სამხედრო კორპუსთან დაარსდა ქართული ლაშქრის მომარაგების კომიტეტი, რომლის თავმჯდომარედაც დაინიშნა დამფუძნებელი კრების წევრი დავით ვაჩნაძე. კომიტეტის თავმჯდომარის ამხანაგად (მოადგილედ) დაინიშნა გიორგი მაზნიაშვილი. იმავე დროს მაზნიაშვილი ირიცხებოდა მე-2 დივიზიის ბრიგადის უფროსად.

1917

ტიპი: თანამდებობა

1917 წლის შემოდგომაზე გენერალი გიორგი მაზნიაშვილი მე-2 დივიზიის ბრიგადის უფროსად დაინიშნა.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წელს საქართველოს ეროვნულ საბჭოსთან არსებულმა სამხედრო სექციამ პოლკოვნიკი ვასილ კარგარეთელი მე-2 დივიზიის უფროსად დანიშნა.

1917

ტიპი: თანამდებობა

1917 წლის 22 ნოემბერს საქართველოს ეროვნული საბჭო აირჩიეს და მასთან შედგა სამხედრო სექცია, რომელშიც, მართალია, ქართული სამხედრო კავშირის წარმომადგენლები შედიოდნენ, მაგრამ ისევე როგორც საბჭოში, სამხედრო სექციაშიც ძალაუფლება მენშევიკებს ჰქონდათ. ამის მიუხედავად, სამხედრო სექციამ პარტიული მოსაზრებით დანიშნულ ქართული ჯარის მეთაურ ახმეტელს უფლება არ მისცა, თანაშემწეები თავისი სურვილით მოეწვია. სამხედრო სექციამ ასევე პარტიული მოსაზრებით სამხედრო კორპუსს შტაბის უფროსად იმხანად კაპიტნის ჩინის მქონე სოსო გედევანიშვილი დაუნიშნა.

1917

ტიპი: თანამდებობა

1917 წლის სექტემბრისათვის, როდესაც წყდებოდა ქართული სამხედრო კორპუსის ჩამოყალიბების საკითხი, საქართველოში თავი მოიყარეს რუსეთის ფრონტებიდან ჩამოსულმა გამოცდილმა მხედართმთავრებმა, მათ შორის იყვნენ გენერლები: ილია ოდიშელიძე, ვასილ გაბაშვილი, ალექსანდრე ანდრონიკაშვილი, იმნაძე, იოსებ გედევანიშვილი და სხვ. მათ ბევრად ჩამორჩებოდა იმხანად პოლკოვნიკის ჩინის მქონე სტეფანე ახმეტელი, თუმცა მენშევიკურმა მთავრობამ საქართველოს ჯარის მეთაურად სწორედ ის დანიშნა.

ტიპი: თანამდებობა

საქართველოს დამოუკიდებლობის პირველ ხანებში მთავრობას მიუმართავს დავით ჭავჭავაძისათვის თხოვნით, ცხენოსანი ჯარი შეექმნა, მაგრამ მას საკუთარი პირობები წამოუყენებია, ალექსანდრე სულხანიშვილის თქმით, (ინფორმაცია არაზუსტია) ის მოითხოვდა სამი ბრიგადის ჩამოყალიბების უფლებასა და სრულ უფლებამოსილების მიღებას მტკიცე დისციპლინის შესატანად ჯარში. რის გამოც მთავრობა არ დათანხმდა. ცოტა დროის გასვლის შემდეგ კვლავ მიმართა მთავროიბამ თხოვნით, სასწრაფოდ შეექმნა ცხენოსანთა ჯარი, მაგრამ ჭავჭავაძე უარზე იდგა, ასეთ მოკლე ხანში, მტერი რომ კარს არის მომდგარი ვერ მოვასწრებ ჩამოყალიბებასო. ნოე ჟორდანიას მიუმართავს : გვიშველე თავადო, სამშობლო განსაცდელშია. თქვენც ისევე უნდა დაგვეხმაროთ ამ გაჭირვების ჟამს ,როგორც თქვენს მამა- პაპას უბრძოლია ქვეყნისათვისო.

ტიპი: თანამდებობა

გენერალი დავით ჭავჭავაძე ერთ- ერთი სახელგანთქმული კავალერისტი იყო რუსეთის არმიის ცხენოსან ჯარში. პირველი მსოფლიო ომის პირველ წლებში ნიკოლოზ მეორემ დართო მას ნება ჩამოეყალიბებინა ქართველ ცხენოსანთა ათასეული, ეს იყო პირველი შემთხვევა, როდესაც რუსეთის მეფემ ქართული ჯარის შექმნა ინება თავის არმიაში.ამ ნაწილში, რომელსაც ქართველ ცხენოსანთა პირველი ათასეული უწოდეს დავით ჭავჭავაძე დანიშნეს უფროსად და მიანიჭეს უფლება ყველა ნაწილიდან გამოეწვია ქართველი ოფიცრები ამ ათასეულისათვის. მასთან იყო ქაქუცა ჩოლოყაშვილიც.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის 18 მაისის გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკის“ ცნობით, ექიმმა მიხეილ ზანდუკელმა „წითელ ჯვარში“ სამსახურს თავი დაანება.

1920

ტიპი: თანამდებობა

მიწათმოქმედების სამინისტრომ კახეთში თავის წარმომადგენლად კონსტანტინე ბერეკაშვილი დანიშნა.

1920

ტიპი: თანამდებობა

დამფუძნებელი კრების თავმჯდომარის მოვალეობის შესრულება სვიმონ მდივანს დაევალა.

1920

ტიპი: თანამდებობა

დეკანოზი ნიკიტა თალაქვაძე 1920 წელს იყო ანჩისხატის ტაძრის წინამძღვარი.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის 16 აპრილის გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკის“ ცნობით, პოლონეთის წარმომადგენელი ვაცლავ ოსტროვსკი დაინიშნა პოლონეთის რესპუბლიკის საგანგებო მისიის წევრად საქართველოში. მას საგანგებო საქმეთა გამგებლობა დაავალეს.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის პირველ აპრილს ვარლამ ძიძიგური ახალციხის ერობის რწმუნებულად დაინიშნა.