საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81218

1896

ტიპი: მფლობელობა

1896 წელს გიორგი და კონსტანტინე ალექსანდრეს ძე ბაგრატიონ-მუხრანსკებს ქსოვრისში 16 დესეტინა და 110 კვადრატული საჟენი სახნავ-სათესი, სავენახე ადგილები და საძოვრები ჰქონდათ.

1896

ტიპი: მფლობელობა

1896 წელს ალექსანდრე მურმანის ძე მურმანიშვილს ბებნისში 13 დესეტინა და 1300 კვადრატული საჟენი სახნავ-სათესი ადგილი ჰქონდა.

1889

ტიპი: მფლობელობა

1889 წელს გიგო მახარობელის ძე ვარდანაშვილს ქუთაისში ერთსართულიანი ქვიტკირის დუქანი და 15, 42 კვადრატული საჟენი მიწა ჰქონდა.

1873

ტიპი: ღონისძიება

1873 წელს შაჰი ნასერ ალ-დინი საქართველოში პირველად ჩამოვიდა.

1889

ტიპი: მფლობელობა

1889 წელს მამუკა კონსტანტინეს ძე თურქიას ქუთაისში ორსართულიანი ქვიტკირის სახლი და 2330 კვადრატული საჟენი მიწა ჰქონდა.

1896

ტიპი: ღონისძიება

1896 წლის ნოემბერში თბილისის თავად-აზნაურთა საადგილმამულო ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო საჯაროდ ყიდდა ალექსანდრე მურამნის ძე მურმანიშვილის ბებნისში მდებარე 13 დესეტინასა და 1300 კვადრატულ საჟენ სახნავ-სათეს ადგილს.

1889

ტიპი: ღონისძიება

1889 წლის 5 მაისის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ნესტორ და სამსონ მიხეილის ძე დიასამიძეებს ქუთაისის თავად-აზნაურთა საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდათ ქუთაისში მდებარე ორსართულიანი ქვიტკირის დუქანი და 20 კვადრატული საჟენი მიწა, რომლებსაც ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო ყიდდა.

1896

ტიპი: ღონისძიება

1896 წლის ნოემბერში თბილისის თავად-აზნაურთა საადგილმამულო ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო საჯაროდ ყიდდა ილია გიორგის ძე ჯორჯაძის გრემში, ენისელში, შილდასა და თელავის მაზრის სხვა სოფლებში მდებარე 330 დესეტინასა და 1010 კვადრატულ საჟენ ტყეს, სახნავ-სათეს, სამოსახლო, სავენახე ადგილებსა და საძოვრებს.

1889

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1889 წელს პროვიზორმა ვილჰელმ შმიტცმა მორფით თავი მოიწამლა.

1896

ტიპი: ღონისძიება

1896 წლის ნოემბერში თბილისის თავად-აზნაურთა საადგილმამულო ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო საჯაროდ ყიდდა გიორგი და კონსტანტინე ალექსანდრეს ძე ბაგრატიონ-მუხრანსკების ქსოვრისში მდებარე 16 დესეტინასა და 110 კვადრატულ საჟენ სახნავ-სათეს, სავენახე ადგილებსა და საძოვრებს.

1889

ტიპი: თანამდებობა

1889 წელს გუგუშვილი სოფ. სუჯუნის საქალებო სამრევლო სკოლის მასწავლებელი იყო.

1896

ტიპი: მფლობელობა

1896 წელს ილია გიორგის ძე ჯორჯაძეს გრემში, ენისელში, შილდასა და თელავის მაზრის სხვა სოფლებში 330 დესეტინა და 1010 კვადრატული საჟენი ტყე, სახნავ-სათესი, სამოსახლო, სავენახე ადგილები და საძოვრები ჰქონდა.

1889

ტიპი: მფლობელობა

1889 წელს იოსებ ივანეს ძე შამირანოვს ქუთაისში, ფრანგების ქუჩაზე, ერთსართულიანი ხის სახლი და 120 კვადრატული საჟენი მიწა ჰქონდა.

1889

ტიპი: მფლობელობა

1889 წელს ნესტორ და სამსონ მიხეილის ძე დიასამიძეებს ქუთაისში ორსართულიანი ქვიტკირის დუქანი და 20 კვადრატული საჟენი მიწა ჰქონდათ.

1898

ტიპი: თანამდებობა

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ თანახმად, სოლომონ ჭოჭუა 1902 წლამდე ფოთის საბჭოს ხმოსანი იყო.

1898

ტიპი: ორგანიზაცია

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცელი“ წერს, რომ სოლომონ ჭოჭუა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ფოთის განყოფილების ნამდვილი წევრი იყო.

1898

ტიპი: თანამდებობა

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ თანახმად, კონსტანტინე რუხაძე 1902 წლამდე ფოთის საბჭოს ხმოსანი იყო.

1898

ტიპი: თანამდებობა

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ თანახმად, გიგო დიდია 1902 წლამდე ფოთის საბჭოს ხმოსანი იყო.

1898

ტიპი: თანამდებობა

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ თანახმად, ქრისტეფორე ხუმარაძე 1902 წლამდე ფოთის საბჭოს ხმოსანი იყო.

1898

ტიპი: თანამდებობა

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ თანახმად, მიხეილ ალხაზიშვილი 1902 წლამდე ფოთის საბჭოს ხმოსანი იყო.

1898

ტიპი: თანამდებობა

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ თანახმად, მავრიკ მენდელი 1902 წლამდე ფოთის საბჭოს ხმოსანი იყო.

1898

ტიპი: თანამდებობა

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ თანახმად, მიხეილ ანდღულაძე 1902 წლამდე ფოთის საბჭოს ხმოსანი იყო.

1898

ტიპი: თანამდებობა

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ თანახმად, კ. კაუხჩევი 1902 წლამდე ფოთის საბჭოს ხმოსანი იყო.

1898

ტიპი: თანამდებობა

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ თანახმად, დიმიტრი პილიდი 1902 წლამდე ფოთის საბჭოს ხმოსანი იყო.

1898

ტიპი: თანამდებობა

1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ თანახმად, ნიკო კიღურაძე 1902 წლამდე ფოთის საბჭოს ხმოსანი იყო.