1918

ტიპი: გარდაცვალება

1918 წლის 2 მარტის „ერთობის“ ცნობით, გორში მოკლეს ნიკო სალუქვაძე, როცა ის ხალხს გამხეცებული ბრბოსგან იარაღით იცავდა. ცხედარი სუფსაში წაასვენეს.

1950

ტიპი: ავტორობა

1950 წლის 28 აპრილს რომში, გაზეთ „ეხოში“ შალვა მაღლაკელიძის სტატია გამოქვეყნდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

განათლების სამინისტროს 1918 წლის 15 აგვისტოს საბჭოს სხდომაზე მოისმინეს კლებაცკის თხოვნა საავტომობილო კურსების დაარსების შესახებ. მას კურსების გახსნის ნება დართეს.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 25 სექტემბრის განათლების მინისტრის საბჭოს სხდომას დაესწრნენ: განათლების მინისტრის მოადგილე ალექსანდრე მდივანი და მთავარგამგეები – ვუკოლ ბერიძე, მიხეილ თაქთაქიშვილი, გიორგი ჭუმბურიძე, ეპარქიის გიმნაზიის უფროსი დიმიტრი უზნაძე, ვაჟთა პირველი გიმნაზიის დირექტორი იაკობ ღულაძე, წმ. ნინოს სასწავლებლის უფროსი პეტრე ჩარექიშვილი, სახალხო სკოლების ინსპექტორები – ნიკოლოზ შიუკაშვილი და ვასილ ჯაფარიძე.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 2 იანვარს განათლების მინისტრის საბჭოს სხდომას დაესწრნენ: საბჭოს თავმჯდომარე, განათლების მინისტრი გ. მ. ლასხიშვილი, მინისტრის მოადგილე ალ. ბ. მდივანი, უმაღლესი და საშუალო სასწავლებლების მთავარგამგე გ. ნათაძე, კანცელარიის დირექტორი ვ. ბერიძე, მდივანი კ. აბაშიძე.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 2 მარტის „ერთობა“ იუწყება, რომ ჯავშნიანი მატარებლის N4 უფროსმა ვალოდია გოგუაძემ ამიერკავკასიის კომისარიატის თავმჯდომარის ევგენი გეგეჭკორისგან მადლობის წერილი მიიღო რევოლუციისადმი თავდადებული სამსახურისა და მის მატარებელში რკინის დისციპლინის გამო.

1924

ტიპი: ღონისძიება

1924 წლის 2 იანვრისთვის მსახიობთა კავშირი აპირებდა გამოეცა ჟურნალი „სახიობა“ აკაკი ფაღავას რედაქტორობით.

1924

ტიპი: ღონისძიება

1924 წლის 2 იანვრისთვის კოტე მარჯანიშვილი დგამდა „ვეფხისტყაოსანს“, მაგრამ ვერ მოასწრო.

1924

ტიპი: ღონისძიება

1924 წლის 6 იანვარს „ბარრიკადში“ გამოქვეყნდა ინფორმაცია, რომ ტიციან ტაბიძე შამილის შესახებ სცენარის დაწერას აპირებდა და სცენარის შეძენისა და ფილმის გადაღების შესახებ კინოცენტრთან აწარმოებდა მოლაპარაკებას.

1924

ტიპი: ღონისძიება

1924 წლის 6 იანვრის „ბარრიკადის“ ინფორმაციით, ხელოვანთა მთავარი კომიტეტი კოტე მარჯანიშვილის შესახებ წიგნის გამოცემას აპირებდა. წიგნისთვის პორტრეტები უნდა დაეხატათ მოსე თოიძეს, ვალერიან სიდამონ-ერისთავს, ირაკლი გამრეკელს, იოსებ შარლემანსა და ვერა ლებედევას.

1924

ტიპი: ავტორობა

1924 წლის 6 იანვარს „ბარრიკადში“ გამოქვეყნდა ინფორმაცია, რომ კოტე მარჯანიშვილი რუსთაველის თეატრში გრიგოლ რობაქიძის პიესის „მალშტრემის“ დადგმას აპირებდა.

ტიპი: ორგანიზაცია

ალექსანდრე დგებუაძის ცნობით, საქართველოში მოქმედებდა 2456 სამრეწველო და წესებულება. მათგან 492 კერძო პირების საკუთრება იყო, 716 – სახელმწიფოსი, დანარჩენი 1248 კი იყო საზოგადოებრივი ორგანიზაცია (ერობის, თვითმმართველობის და ა. შ.).

1918

ტიპი: ავტორობა

ალექსანდრე დგებუაძემ გაზეთ „ერთობაში“ გამოაქვეყნა ცნობები და მონაცემები საქართველოში არსებული მრეწველობის შესახებ. მისი ინფორმაციით, საქართველოში სამრეწველო დარგში 50 857 მუშა მუშაობდა. მათგან 31 028 მუშაობდა სახელმწიფო საწარმო დაწესებულებებში, საზოგადო ორგანიზაციათა დაწესებულებებში – 14 331, კერძო პირთა საწარმოებში კი – 5 498.

1919

ტიპი: ავტორობა

გაზეთ "ვოლნი გორეცის" 1919 წლის №1 პრესის მიმოხილვის რუბრიკაში ეხება "ტერსკი კაზაკის" ("თერგის კაზაკის") №134-ში გამოქვეყნებულ ინგუშების განმაქიქებელ სტატიას და ძველ პროვოკატორს უწოდებს მის ავტორს - გიორგი ტკაჩოვს, რომელიც აღუშფოთებია იმ ფაქტს,რომ თერგის ოლქში კაზაკების მიერ შევიწროებულმა ინგუშებმა დასახმარებლად მემორანდუმით მიმართეს დასავლეთ ევროპის სახელმწიფოებს. სწორედ ამის გამო დაესხა თავს გ. ტკაჩოვი რუსული "სამართლიანობით" გულგატეხილ ინგუშებს.

1919

ტიპი: ღონისძიება

გაზეთ „ვოლნი გორეცის“ 1919 წლის 8 სექტემბრის N1-ისთვის მიცემულ ინტერვიუში ა.ლომთათიძე აღნიშნავს ჩრდილიკავკასიელ მთიელთა გამორჩეულ როლს ერთიანი, დამოუკიდებელი კავკასიის შექმნაში და დასძენს, რომ ამიერკავკასიის რესპუბლიკებთან სწორი modus vivendi-ს გამონახვის შემთხვევაში მთიელთა ახალშექმნილ სახელმწიფოს წარმატებული მომავალი ელის.

1919

ტიპი: ღონისძიება

გაზეთ „ვოლნი გორეცის“ 1919 წლის 8 სექტემბრის N1-ისთვის მიცემულ ინტერვიუში ა. ლომთათიძემ განაცხადა, რომ ჩრდილოკავკასიელ მთიელებს ყველა ბუნებრივი მონაცემი აქვთ დამოუკიდებელი სახელმწიფოს ეკონომიკის გასავითარებლად: მთაც, ზღვაც, დაბლობიც.მთიელები შეუდგნენ კიდეც აგრარული რეფორმების გატარებას, მაგრამ კომუნისტური ექსპერიმენტების ბაკქანალიამ ქაოსში დანთქა ყველაფერი.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 2 ოქტომბერს გაზეთ „ნაციონალისტში“ „პროვინციელის“ სახელით ცნობილმა ავტორმა გამოაქვეყნა სტატია „ქუთაისის ერობის ბიუროკრატია“, რომელშიც ქუთაისის სამაზრო ერობის თავმჯდომარე გააკრიტიკა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 2 ოქტომბერს გაზეთ „ნაციონალისტში“ გამოქვეყნებული მ. იშხნელის სტატიის მიხედვით, საბჭოთა რუსეთმა მოსკოვში საქართველოს მუშათა დელეგაცია არ მიიღო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 2 ოქტომბერს გაზეთ „ნაციონალისტში“ გამოქვეყნებული მ. იშხნელის სტატიის მიხედვით, ალექსანდრე მელიქ-აზარიანცმა 26 მაისის ქუჩაზე მდებარე შენობა სომხეთს გადასცა საჩუქრად, რითიც ის ქართველი მენშევიკების რეკვიზიციისგან დაიხსნა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 2 ოქტომბერს მიხეილ იშხნელმა გაზეთ „ნაციონალისტში“ გამოაქვეყნა კრიტიკული სტატია „მენშევიკების სიბრძნის ნიმუშები“, რომელშიც ვარაუდი გამოთქვა, რომ მმართველი პარტიის პოლიტიკის შედეგად საქართველოში არსებული ქონება უცხოელების ხელში აღმჩნდებოდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წელს სამუსლიმანო საქართველოს მეჯლისის თავმჯდომარემ, მემედ-ბეგ იბრაჰიმის ძე აბაშიძემ საქართველოს მთავრობის თავმჯდომარეს წარუდგინა მოხსენება სამუსლიმანო საქართველოს მდგომარეობის შესახებ.

1924

ტიპი: ღონისძიება

1924 წლის 6 იანვარს „ბარრიკადში“ გამოქვეყნდა ინფორმაცია, რომ ირაკლი გამრეკელმა დახატა გრიგოლ ცეცხლაძის პორტრეტი წიგნისთვის „პოეტის ყეფა“.

1910

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 22 ივლისს გამართულ თბილისის პროფ. კავშირთა საბჭოს სამდივნოს სხდომამ მოისმინა სასტუმრო „ჩრდილოეთის“ ნომრების მეპატრონეების – ბ.მ. ზელცერის და სიხარულიძის განცხადება, რომ მათი მოსამსახურეები დაემორჩილნენ სასტუმროს ახალ პატრონს, რომელსაც კანონით სასტუმრო არ ეკუთვნოდა. სამდივნომ დაადგინა, რომ ეს საკითხი მის კომპეტენციაში არ შედიოდა.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 22 ივლისს გაიმართა თბილისის პროფესიულ კავშირთა საბჭოს სამდივნოს სხდომა ანტონ მიხეილის ძე ხელაძის თავმჯდომარეობით.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წელს ამიერკავკასიის კომიტეტთან დაარსდა საგანგებო კომისია, რომელიც იმ პიროვნებათა მოღვაწეობას გამოიძიებდა, რომელთა ყოფა-ქცევა მავნე იქნებოდა ახალი რეჟიმისთვის. ამავე კომიტეტში მზადდებოდა დებულებები სასამართლოებთან დაკავშირებული სხვადასხვა საკითხების შესახებ. საგანგებო კომისიის წევრები იყვნენ: გ. რცხილაძე, გრუზენბერგი და ბარხუდაროვი.