საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81245

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა ლ. ს-ს სტატია „თეატრი და მუსიკა“, რომელიც ეძღვნებოდა თბილისის სახელმწიფო თეატრში ოპერის „მეფის საცოლე“ დადგმას. სტატიის თანახმად, სობინინის პარტიას ასრულებდა ნიკოლსკი.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა ლ. ს-ს სტატია „თეატრი და მუსიკა“, რომელიც ეძღვნებოდა თბილისის სახელმწიფო თეატრში ოპერის „მეფის საცოლე“ დადგმას. სტატიის ავტორის შეფასებით, სპექტაკლი მეტად ცოცხალი, არტისტული, ტემპისა და საშემსრულებლო ტონუსის მხრივ მეტად ენერგიული გამოსულა, რაც პირველ რიგში ნიკოლაი ნიკოლაის ძე ჩერეპნინის დამსახურება ყოფილა.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთიდან Грузия“ ირკვევა, რომ მამინაიშვილი დასაქმებული იყო ხორცით მომარაგების სფეროში.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთშიდან „Грузия“ ირკვევა, რომ თ. ს. კაცი იყო თავისუფალი შემოქმედი.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთის „Грузия“ ცნბით, თ. ს. კაცი პეტროგრადის კონსერვატორიაში მოღვაწეობდა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთიდან „Грузия“ ირკვევა, რომ ვიოლონჩელისტი ნ. ბენდიცკი განთქმული ყოფილა საკონცერტო მოღვაწეობით.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთიდან „Грузия“ ირკვევა, რომ ნ. ბენდიცკი იყო ვიოლონჩელისტი.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაბეჭდილი განცხადებიდან ირკვევა, რომ ლ. ბენდიცკის მუსიკალურ სტუდიაში მუსიკალურ ცოდნათა ენციკლოპედიის კურსს გაუძღვებოდა კომპოზიტორი ლაზარე სიმონის ძე სამინსკი.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაბეჭდილი განცხადებიდან ირკვევა, რომ ლ. ბენდიცკის მუსიკალურ სტუდიაში ვიოლონჩელის კლასს უძღვებოდა კონცერტებით განთქმული ნ. ბენდიცკი.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაბეჭდილი განცხადებიდან ირკვევა, რომ ლ. ბენდიცკის საფორტეპიანო სტუდია გარდაქმნილა მუსიკალურ სასწავლებლად.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაბეჭდილი განცხადებიდან ირკვევა, რომ ლ. ბენდიცკის მუსიკალურ სტუდიაში ვიოლინოს კლასს უძღვებოდა პეტროგრადის კონსერვატორიაში მოღვაწე თავისუფალი შემოქმედი თ. ს. კაცი.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაბეჭდილ განცხადებაში ნათქვამია, რომ ლ. ბენდიცკის მუსიკალურ სტუდიაში როიალის კლასს თვითონ ბენდიცკი უძღვებოდა.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთიდან „Грузия“ ირკვევა, რომ ციციანოვი იყო პოლკოვნიკი.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთიის „Грузия“ ცნობით, ლაზარე სიმონის ძე სამინსკი იყო კომპოზიტორი.

1918

ტიპი: მფლობელობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაბეჭდილი განცხადების მიხედვით, ლ. ბენდიცკის მუსიკალური სტუდია ჰქონდა თბილისში, ჭავჭავაძის ქუჩა N3-ში.

1909

ტიპი: ღონისძიება

გიორგი ლეონიძემ ლექსების წერა დაიწყო 1909 წლიდან.

1910

ტიპი: ავტორობა

1910 წელს ჟურნალ „ჯეჯილში“ დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის თარგმანი „მხვნელ-მთესველის მეგობრები“.

1911

ტიპი: ავტორობა

1911 წელს დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის რამდენიმე ლექსი გ. ივრისხეველის ფსევდონიმით და რუსულიდან თარგმნილი მოთხრობა „მკვდრის პასუხი“.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წელს გაზეთ „თემში“ დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის „უჯარმა და მისი ნაშთები“.

1912

ტიპი: ავტორობა

1912 წელს გაზეთ „სახალხო გაზეთში“ დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის „სამების მონასტერი გარედ-კახეთში“, „მიქელ მოდრეკილი“, „ს. ნინოწმინდა და მისი ტაძარი“, „ამბროსი ნეკრესელი“, „ივერიის ათონის მონასტერი“.

1913

ტიპი: ავტორობა

გიორგი ლეონიძემ პირველი ჰონორარი მიიღო 1913 წელს ლექსისთვის „შემოდგომა“, რომელიც გაზეთ „ნაკადულში“ იყო გამოქვეყნებული.

1913

ტიპი: განათლება

1913 წელს გიორგი ლეონიძემ სწავლა დაიწყო თბილისის სასულიერო სემინარიაში.

1916

ტიპი: ღონისძიება

1916 წელს გიორგი ლეონიძემ საკუთარი ფულით გამოსცა მხატვრული კრებული „საფირონი“.

1913

ტიპი: ღონისძიება

1913 წლის ნოემბერში გიორგი ლეონიძისა და მისი ამხანაგების მიერ დაარსებულმა ლიტერატურულმა წრემ მონაწილეობა მიიღო სემინარიის ყოველწლიურ „ლიტერატურულ აქტში“, რომელსაც დაესწრნენ: კავკასიის ნამესტნიკის მეუღლე, სასახლის დიდკაცობა და საქართველოს ეგზარქოსი. რეცენზია ამ ლიტერატურული საღამოს შესახებ დაიბეჭდა მაშინდელ გაზეთებში, ხოლო ვრცლად გაზეთ „თემში“.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წელს თბილისის სასულიერო სემინარიაში ჩამოყალიბებული მოწაფეთა კომიტეტის მიერ არჩეულ დელეგაციაში ერთ-ერთი წევრი იყო გიორგი ლეონიძე. ამ დელეგაციამ ულტიმატუმით მიმართა შავრაზმელ მასწავლებლებს, რათა ორ დღეში დაეტოვებინათ სემინარია. ამის შემდეგ სემინარიის რექტორად დანიშნეს კორნელი კეკელიძე.