1924

ტიპი: ღონისძიება

ალექსანდრე სულხანიშვილი მოგონებებში წერს, რომ 1924 წელს მან ქაქუცა ჩოლოყაშვილის მეუღლესთან, ნინო მეღვინეთუხუცესთან გაგზავნა მეგობარი ჩოლოყაშვილის ადგილსამყოფელი გასაგებად. გზად მას ქაქუცას ძმა სიკო ჩოლოყაშვილი შეხვდა, რომელმაც უამბო, რომ ქაქუცა 6 კაცთან ერთად ალვანის ტყეებში იმყოფებოდა. იმ დროისთვის კი ვაზნების წასაღებად თელავში წასულიყვნენ.

1922

ტიპი: ღონისძიება

1922 წელს სოფ. ერწოში ჩასულმა ალექსანდრე სულხანიშვილმა მოინახულა თავისი რაზმის წევრის ნათესავი, ხევსური აბა ბიბილაური, რომელიც მისი ნაცნობიც აღმოჩნდა (1916 წელს ერთად მსახურობდნენ „დრუჟინაში“). ბიბილაურთან გადაიტანეს იარაღები და ჯარისკაცებიც დაბანაკდნენ, ხოლო ალექსანდრე სულხანიშვილი ქაქუცა ჩოლოყაშვილის საძებნელად თელავის მაზრაში წავიდა.

1922

ტიპი: ნასამართლეობა

1922 წლის თებერვალში სიღნაღის მაზრის ერთ-ერთ სოფელში ქაქუცა ჩოლოყაშვილს შეხლა-შემოხლა მოუხდა ხელისუფლებასთან, რის გამოც ის დაიჭირეს. იმავე პერიოდში, სიღნაღის რევკომში ჩეკადან ქაქუცა ჩოლოყაშვილის დატუსაღებისა და თბილისში გაგზავნის საიდუმლო ბრძანება მიიღეს. რევკომში მდივნად მსახურობდა ქაქუცას ათასეულის ერთი ყოფილი ოფიცერი, კაპიტანი დათა გომელაური, მან მიღებული ბრძანება გადამალა და ეს ამბავი მეგობრებს შეატყობინა. ჩოლოყაშვილის რაზმის წევრები იმავე ღამეს რევკომს თავს დაესხნენ, გალახეს მილიცია და გაათავისუფლეს ქაქუცა. ორი-სამი დღე ალვანის ტყეში დაბანაკდნენ მიხა ბალიაშვილი, ვანო თამაზაშვილი, სოსო ლოსაბერიძე, მიშა ნაცვლიშილი, ს. ჩითინაშვილი და ქიზიყელი ბიჭი ქარუმა.

1924

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1924 წელს, ჯარიდან წასვლის შემდეგ, ქაქუცა ჩოლოყაშვილი არალეგალურად ცხოვრობდა თელავის, სიღნაღისა და დუშეთის მაზრებში და ორგანიზაციების ჩამოყალიბებას ცდილობდა.

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921 წელს რომან ამირეჯიბი ტყვიამფრქვეველთა გუნდის უფროსად დანიშნეს, ხოლო ალექსანდრე სულხანიშვილი – მის მოადგილედ.

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921 წელს გოგი ხიმშიაშვილი ათესეულის უფროსად დანიშნეს, საშა ლაფერდაშვილი – მის თანაშემწედ.

1900

ტიპი: ავტორობა

სიმონ ქვარიანის განცხადებით, 1900-1903 წლებში წიგნებად დაიბეჭდა მისი ნაწარმოებები: „ანჟელინა“ (მოთხრობა საფრანგეთის პროლეტარიატის ცხოვრებიდან), „სუმბელი“, „ევროპის მეაბრეშუმეობა“, „შავი ქვის საქმე“, „სამი გმირი“ და „ვიზიტი“. ის აქტიურად თანამშრომლობდა ქართულ-რუსულ ჟურნალ-გაზეთებთან და აქვეყნებდა პუბლიცისტურ და პოლიტიკური ხასიათის წერილებს.

1908

ტიპი: ავტორობა

1908 წელს სიმონ ქვარიანმა სკოლებისთვის შეადგინა სახელმძღვანელო „საქართველოს ისტორია“.

1924

ტიპი: ავტორობა

1924-1934 წლებში სიმონ ქვარიანმა დაწერა პოემა „ბუმბერაზები“ (ლენინ-სტალინი) და ორი ისტორიული რომანი: „დიდი მოურავი“ და „შოთა რუსთაველი“.

1923

ტიპი: თანამდებობა

სიმონ ქვარიანის განცხადებით, 1923 წელს ის ოჯახთან ერთად დაბრუნდა თბილისში, სადაც მსახურობდა პ-დ ა/კ ფინსახკომში სავალუტო განყოფილების ინსპექტორად, შემდეგ მესამე შემნახველი სალაროს გამგედ. 1925-1930 წლებში კი შინვაჭრობის კომისარიატში, საქ. ფინსახკომში, საქ. წყალთა სამმართველოში და მიწსახკომში სხვადასხვა საპასუხისმგებლო თანამდებობაზე.

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921-23 წლებში სიმონ ქვარიანი ბათუმში ცხოვრობდა და საგარეო ვაჭრობის განყოფილებაში საქმეთა მმართველად მუშაობდა. მოგვიანებით კი სამხედრო საზღვაო სასწავლებელში ქართულ-ფრანგული ენის ლექტორად მიიწვიეს.

1918

ტიპი: თანამდებობა

სიმონ ქვარიანის განცხადებით, 1918 წლის ივნისში მენშევიკურმა მთავრობამ ის ფინანსთა სამინისტროში მდივნად მიიწვია. ორი თვის შემდეგ გადასახლდა ქალაქ სოხუმში, სადაც დანიშნეს საბჭოს უფროსად. იქვე აირჩიეს აფხაზეთის საბჭოს წევრად და საბჭოს თავმჯდომარის ამხანაგად.

1930

ტიპი: ღონისძიება

1930 წელს სიმონ ქვარიანი შრომის გმირის ორდენით დააჯილდოვეს.

ტიპი: ღონისძიება

1921 წელს ჯანდიერის სიკვდილის გამო, ჯარისკაცებმა გამოარკვიეს ვინ მოკლა ის და ლეკების დღესასწაულ ბაირამობაზე, როდესაც ყველანი მეჩეთში იყვნენ წასულები 15 კაცი სოფელს თავს დაესხა სამი მათგანი, რომელთაც მკვლელობა ჩაიდინეს დაიჭირეს, მეოთხემ დაღესტანში გადასვლა მოასწრო და წაიყვანეს მათი სახლების გასაჩხრეკად ერთმა ლეკმა დრო იხელთა და სახლში ყოფნისას ცულს ხელი დაავლო და ერთ -ერთ ჯარისკაცს ჯუგუ დადიანს მოუღერა, რომელიც ძლივს გადარჩა სიკვდილს რომ არა ალექსანდრე სულხანიშვილი. მან მოკლა ლეკი იარაღით. განვითარებული მოვლენების გამო საქართველოში დანიშნული მთავარი კომისარი, გოგი ხიმშიაშვილთან ერთად თბილისიდან გამოგზავნეს

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს თბილისში კოტე ნიკოლოზის ძე აფხაზმა ინტერპარტიული პარიტეტული კომიტეტი (საქართველოს დამოუკიდებლობის კომიტეტი) ჩამოაყალიბა. კომიტეტი დაკავშირებული იყო საქართველოს იმ რაიონებთან, სადაც ქაქუცა ჩოლოყაშვილის რაზმებს მუშაობა არ შეეძლოთ.

1921

ტიპი: ღონისძიება

1921 წელს საქართველოში ჩამოყალიბდა პატარა ჯგუფი, რომლის წევრებიც რუსეთის წინააღმდეგ აჯანყებას გეგმავდნენ. აჯანყების დასაწყებად ქაქუცა ჩოლოყაშვილის ასეული თელავში გაგზავნეს. გავლენიანი პირები სოფლებშიც ქმნიდნენ რაზმებს. ჩოლოყაშილი მათ პერიოდულად ხვდებოდა და რჩევებს აძლევდა. სიკო ჩოლოყაშვილსა და ალექსანდრე სულხანიშვილს კი მათთვის სურსათის მიტანა ევალებოდათ.

1924

ტიპი: ღონისძიება

1924 წელს ქაქუცა ჩოლოყაშვილი თბილისში რამდენჯერმე შეხვდა გენერალ კოტე აფხაზს.

1908

ტიპი: ღონისძიება

1908 წელს პარიზში სალომეა ანდრონიკაშვილმა შეასრულა სალომეს ცეკვა შტრაუსის ოპერიდან „სალომე“. სიმფონიურ ორკესტრს თავად ავტორმა უდირიჟორა. წარმოდგენის ნახვის შემდეგ ოსიპ მანდელშტამმა ს. ანდრონიკაშვილს ლექსი მიუძღვნა.

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921 წელს ივანე ანდრონიკაშვილის ინიციატივით დაარსდა ჟურნალი „სოფლის მეურნე“, რომელსაც თვითონ რედაქტორობდა.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის თებერვლიდან დეკემბრამდე სამეცნიერო-პოპულარული ჟურნალი „ვაზი და ღვინო“ ივანე ანდრონიკაშვილის რედაქტორობით გამოდიოდა.

1902

ტიპი: თანამდებობა

1902-1916 წლებში ივანე ანდრონიკაშვილს ბათუმის ქალაქისთავის თანამდებობა ეკავა.

1889

ტიპი: თანამდებობა

1889-1902 წლებში ივანე ანდრონიკაშვილი იყო კავკასიის საფილოქსერო კომიტეტის მთავარი ექსპერტი და ხელმძღვანელობდა ფილოქსერის საწინააღმდეგო ექსპედიციებს საქართველოსა და ჩრდილოეთ კავკასიაში. იგი აგრონომიული ცოდნის პოპულარიზაციისთვის საჩვენებელ ნაკვეთებს აწყობდა და ახალ სასოფლო-სამეურნეო იარაღებს ცდიდა.

1887

ტიპი: განათლება

1887 წელს ივანე ზაქარიას ძე ანდრონიკაშვილმა მოსკოვის პეტროვსკის სამიწათმოქმედო და სატყეო აკადემია (შემდგომში კ. ა. ტიმირიაზევის სასოფლო-სამეურნეო აკადემია) დაამთავრა.

1924

ტიპი: ღონისძიება

1924 წელს ქაქუცა ჩოლოყაშვილი ბათუმში შეხვდა დიმიტრი ჟლობას ბათუმში. მათ ერთმანეთი ტვერსკის პოლკში გაიცნეს, რომელიც მეფის მთავრობის დროს თურქმენეთში იდგა. მაშინ ჟლობა ჩოლოყაშვილის ასეულის ვახმისტერი იყო. მათი ნაცნობობის წყალობით ჩოლოყაშვილის დივიზია და ათასეული განადგურებას გადაურჩა.

ტიპი: თანამდებობა

ქაქუცა ჩოლოყაშვილი, ბათუმში შეხვედრია ჟლობას, რომელსაც კარგად იცნობდა ტვერსკის პოლკიდან, რომელიც თურქმნეთში იდგა მეფის მთავრობის დროს. ამ დროს ჟლობა ვახმისტერი ყოფილა ქაქუცას ასეულში. სწორედ ამ ნაცნობობის წყალობით მომხდარა ისე ,რომ ქაქუცას დივიზია და ათასეული არ განუიარაღებიათ. ხოლო როდესაც ცხნოსანი დივიზია და პირველი ცხენოსანი ათასეული შეაერთეს ჟლობამ ქაქუცას ცხენოსანი ჯარის უფროსობა შესთავაზა,რაზეც უარი მიიღო. სამაგიეროდ კი მისივე მითითებით ფრიდონ წულუკიძე დაინიშნა სარდლად