რეგისტრირებული ფაქტები4402
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1918
ტიპი: ორგანიზაცია
1918 წლის 1-ლი მარტის გაზეთ „ერთობის“ ცნობით, სეფე მეთოდის ძე ხომასურიძე სოციალ-დემოკრატიული ორგანიზაციების აქტიური წევრი იყო.
1889
ტიპი: ორგანიზაცია
1889 წლის 16 აპრილის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, მიხეილ ნასყიდაშვილი გორის სასულიერო სასწავლებლის საბჭოს წევრი იყო.
1898
ტიპი: ორგანიზაცია
1898 წლის 29 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ქუთაისში არსებულ სამსონ თოფურიას ამბულატორიაში 50 საწოლი იყო. კლინიკაში ქირურგიულ, თვალის, ნერვულ და ქალთა დაავადებებს მკურნალობდნენ.
1898
ტიპი: ორგანიზაცია
1898 წლის პირველი სექტემბრიდან დაბა ხონის ელენე ბახტაძის ქალ-ვაჟთა სკოლა ოთხკლასიან საქალებო პროგიმნაზიად გადაკეთდა. განკარგულება კავკასიის სამოსწავლო ოლქის მზრუნველმა გასცა.
1906
ტიპი: ორგანიზაცია
1906 წელს ირაკლი ლუკას ძე ბაქრაძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების დამხმარე წევრი იყო ყარსში.
1934
ტიპი: ორგანიზაცია
1934 წლიდან შალვა მაღლაკელიძე საფრანგეთში ხელმძღვანელობდა ქართულ ემიგრანტულ ორგანიზაციებს: „ორნატი“, „თეთრი გიორგი“ და „ქართლოსი“.
1906
ტიპი: ორგანიზაცია
1906 წელს გიორგი იაკობის ძე ცერცვაძე, ირაკლი გრიგოლის ძე დეკანოზიშვილი და ივანე აბაშიძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების დამხმარე წევრები იყვნენ ჭიათურაში.
1904
ტიპი: ორგანიზაცია
1904 წლიდან ილარიონ სამსონის ძე გიორგაძე სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრი იყო.
1922
ტიპი: ორგანიზაცია
1922 წლის მაისიდან ილარიონ სამსონის ძე გიორგაძემ არალეგალური მენშევიკური საქმიანობა დაიწყო.
1888
ტიპი: ორგანიზაცია
1888 წლის 20 ივლისის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ბარბარე თარხნიშვილი ახალქალაქის საქალებო სასწავლებლის დამხმარე საზოგადოების წევრი იყო.
1918
ტიპი: ორგანიზაცია
1918 წლის პირველი ოქტომბრის გაზეთიდან „Грузия“ ირკვევა, რომ მთავრობის ბრძანებულებით, დროებითი საგანგებო სასამართლოს წევრები იყვნენ: სილიბისტრო ბესარიონის ძე ჯიბლაძე, გ. ჩიჩუა, ილია გიორგის ძე ბადრიძე, დ. ტატიშვილი და ქრისტეფორე ლუკას ძე რაჭველიშვილი.
1886
ტიპი: ორგანიზაცია
1886 წლის 26 აპრილს სამეურნეო საზოგადოების კრებაზე ილია ივანეს ძე წინამძღვრიშვილის ნაცვლად ახალი წევრის არჩევა განიხილეს. წინამძღვრიშვილი ტოვებდა საზოგადოებას.
1886
ტიპი: ორგანიზაცია
1886 წლის 26 აპრილს სამეურნეო საზოგადოების კრებაზე სტ. ი. გულიშამბაროვის ნაცვლად ახალი წევრის არჩევა განიხილეს. გულიშამბაროვი ტოვებდა საზოგადოებას.
1886
ტიპი: ორგანიზაცია
1886 წლის 22 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, მინდელი ფოთში რუსეთის სავაჭრო ნაოსნობის შემწეობისთვის დაარსებული ფოთის საზოგადოების წევრად აირჩიეს.
1886
ტიპი: ორგანიზაცია
1886 წლის 22 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ღოღაბერიძე ფოთში რუსეთის სავაჭრო ნაოსნობის შემწეობისთვის დაარსებული ფოთის საზოგადოების წევრად აირჩიეს.
1889
ტიპი: ორგანიზაცია
1889 წლის 22 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, გრიგოლ დავითის ძე გურიელი გურია-სამეგრელოს ეპარქიის მისიონერთა განყოფილების წევრი გახდა.
1920
ტიპი: ორგანიზაცია
1920 წლის 31 იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ბერიძე წყნეთის საქალაქო სკოლის მოწაფე იყო.
1914
ტიპი: ორგანიზაცია
ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელია საზოგადოების ქუთაისის განყოფილების 1914 წლის 1 იანვრის ანგარიშში დამატებულია წინა წლის წევრთა სიაში გამორჩენილი ორი პირი – სტეფანე ანტონის ძე კამპანიონი და ოლღა ტარიელის ასული შენგელია.
1918
ტიპი: ორგანიზაცია
1918 წლის 19 სექტემბრის გაზეთიდან „Грузия“ ირკვევა, რომ არსენ ანტონის ძე მამულაიშვილი იყო სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრი.
1918
ტიპი: ორგანიზაცია
1918 წლის 19 სექტემბრის გაზეთიდან „Грузия“ ირკვევა, რომ დავით ვლადიმერის ძე ვაჩნაძე იყო ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის წევრი.
1918
ტიპი: ორგანიზაცია
1918 წლის 19 სექტემბრის გაზეთიდან „Грузия“ ირკვევა, რომ მიხეილ ვახტანგის ძე მაჩაბელი იყო ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის წევრი.
1918
ტიპი: ორგანიზაცია
1918 წლის 19 სექტემბრის გაზეთიდან „Грузия“ ირკვევა, რომ ალექსანდრე დავითის ძე თორაძე იყო ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის წევრი.
1886
ტიპი: ორგანიზაცია
1886 წლის 25 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ვიქტორ ნიკოლოზის ძე გეევსკი კავკასიის სამეურნეო საზოგადოების წევრი იყო.
1918
ტიპი: ორგანიზაცია
1918 წლის 9 ოქტომბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა სტატია, რომელიც ეხებოდა თბილისის სოციალ-დემოკრატ მუსულმანთა პარტიაში „Гуммет“ მწერლისა და დრამატურგის, აბდურაჰმან-ბეკ ახვერდოვის მიღებას. სტატიის თანახმად, ახვერდოვს არ შეუწყვეტია აზერბაიჯანის მთავრობასთან თანამშრომლობა. ამიტომ სტატიის ავტორის აზრით, გასაკვირი იყო, რომ მწერალი აზერბაიჯანის მოწინაამღდეგეთა ბანაკში გადავიდა და პარტიის „Гуммет“ წევრი გახდა.