საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები19149

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 19 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა ნიკოლოზ შიუკაშვილის სტატია „ვისზედაც არ ლაპარაკობენ“.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 19 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა დიმიტრი ხოშტარიას ხუთმოქმედებიანი დრამის „მწირი სარდალი“ დასკვნითი ნაწილი.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს მეტეხის ციხის მღვდელმა მიხეილ ჯავაშვილმა გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ მადლობა გადაუხადა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოებას, რომელმაც ერთი თუმნის ღირებულების წიგნები შესწირა ციხის წიგნთსაცავს.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 19 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა ვარდენ გიორგის ძე ყიფიანის ლექსი „შარადა“.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს მეტეხის ციხის მღვდელმა მიხეილ ჯავაშვილმა გაზეთ „ცნობის ფურცელში" მადლობა გადაუხადა წიგნის გამომცემელ ქართულ ამხანაგობას, რომელმაც ერთი თუმნის ღირებულების წიგნები შესწირა ციხის წიგნთსაცავს.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 19 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა ალექსანდრე ძაძამიას თხზულება „ძმარი პეტრიავ“.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 19 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა ნინო ბეჟანის ასულ ტატიშვილი-ყიფიანისას თხზულება „თანამედროვე სურათები“.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 19 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა მიხეილ აბრამიშვილის სტატიის „ღამის მგოსანი (გალაკტიონ ტაბიძის ლექსები)“ II ნაწილი.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 19 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა სეზმან ბატკუაშვილის თხზულება „შეშლილი“.

1921

ტიპი: ავტორობა

1921 წლის ბოლოს გამოსულ ჟურნალ „ხომალდში“ გამოქვეყნდა ალექსანდრე აბაშელის ლექსი „შორეული ნაპირი“, რომელშიც მე-11 არმიის მიერ საქართველოს დაპყრობა და 25 თებერვლის აქტი კრწანისის ტრაგედიასთან არის გათანაბრებული.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 19 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა გიორგი საყვარელიძის სტატია „კომპოზიტორი ანდრია ნიკოლოზის ძე ყარაშვილი“.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 12 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა იოსებ იმედაშვილის წერილი 28 ივნისს მარტყოფში გამართული წარმოდგენის „პატარა კახი“ შესახებ.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის ივლისში პეტროგრადში დაიბეჭდა მელიტონ ბალანჩივაძის რომანსები ქართულ-რუსული ტექსტებით.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წელს აპოლონ წულაძემ აჭარელთა შესახებ წიგნი შეადგინა.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 19 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა გიორგი ქუჩიშვილის უსათაურო ლექსი „შავ-ბნელ ღრუბლებში ფიქრ დაბურული“.

1917

ტიპი: ავტორობა

1917 წელს ცნობილმა მომღერალმა კოტე ფოცხვერაშვილმა შეადგინა ახალი რევოლუციონური ქართული ჰიმნი, რომელიც უკვე იბეჭდებოდა.

1952

ტიპი: ავტორობა

1952 წელს ევგენი გეგეჭკორმა წერილი მისწერა იტალიის პრეზიდენტს მოსალოდნელი საფრთხისა და რუსული ბოლშევიზმის წინააღმდეგ ბრძოლის საჭიროების თაობაზე.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წელს მიხეილ გერმანიშვილმა დაწერა ერთმოქმედებიანი ვოდევილი „სწავლა და სიღარიბე“.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წელს ემილიან წულაძემ ომში ყოფნისას დაწერა მოგონებები „ბრძოლის ველზე“.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 12 ივლისის ჟურნალში „თეატრი და ცხოვრება“ დაიბეჭდა ნიკოლოზ სიხარულიძის წერილი „თეატრი პროვინციაში“.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წელს პეტრე მირიანაშვილმა შეადგინა წიგნი „ძველი და ახალი ქართული შაირობა“.

1921

ტიპი: ავტორობა

1921 წლის მარტში რუსეთ-თურქეთის მოლაპარაკებებზე გიორგი ჩიჩერინი აცხადებდა, რომ ბათუმის ოლქში თურქეთის სასაზღვრო ხაზს უნდა გაევლო სარფზე, ქედის მთაზე, შავშეთის ქედსა და არტაანის ოლქის ძველ საზღვარე, მეტ დათმობაზე რუსეთი ვერ წავიდოდა.

1921

ტიპი: ავტორობა

1921 წლის 21 თებერვალს თურქეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა აჰმედ მუჰთარმა დიდი ეროვნული კრების დეპუტატთა წინაშე გამოსვლისას განაცხადა, რომ საქართველოს მთავრობასთან შეთანხმებით თურქეთის ჯარებს ბათუმის დაკავება უბრძანეს.

1921

ტიპი: ავტორობა

1921 წლის 1-ელ მარტს გიორგი ჩიჩერინმა რკპ-ის ცკ-ს მდივანს მისწერა, რომ თურქეთის დელეგაცია მოითხოვდა ეროვნული პაქტის პირობების დაცვას და არსებობდა საფრთხე, რომ ის ბათუმს დაიკავებდა.

1921

ტიპი: ავტორობა

1921 წლის 4 მარტს გიორგი ჩიჩერინმა ანგორაში საბჭოთა რუსეთის წარმომადგენელ ბუდუ მდივანს მისწერა, რომ რუსეთი თურქეთს მისცემდა ყარსსა და არტაანს, მაგრამ არა ბათუმს. ბათუმი საქართველოს დარჩებოდა, ალექსანდროპოლი და ერევანი – სომხეთს, ხოლო ნახიჭევანი რუსეთზე გახდებოდა დამოკიდებული.