საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები19045

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს ინჟინერმა მარგოლიუსმა დაასრულა გლდანის ხეობის გამოკვლევა და მოხსენება წაიკითხა კავკასიის სამთო სამმართველოში. მისი აზრით, ამ ადგილებში ოქროს მადნის ნიშნები იყო, თუმცა იმდენი არა, რომ დასამუშავებლად ღირებულიყო.

1912

ტიპი: ავტორობა

1912-17 წლებში გიორგი ალექსანდრეს ძე გაგლოევი სოციალ-დემოკრატიული პარტიის პრესაში ბეჭდავდა სტატიებს.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს მემამულე ვ. მ. კარპოვიჩმა ლენქორიდან სამეურნეო საზოგადოებას შეატყობინა, რომ მუღანის მინდვრებში გაჩნდა უამრავი თაგვი.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს გოგაშნის სამრევლო სკოლის გამგემ, მღვდელმა გრიგოლ კარბელაშვილმა გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ მადლობა გადაუხადა ახალციხის მაზრის სოფ. ოშორის მემამულე ჰამიგ- ბეგ ავალიშვილს, რომელმაც სკოლას 120 მანეთის ხის მასალა შესწირა.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს ობოლთა მოსამართლემ ქალაქის მოურავი დაავალდებულა, ექვთიმე გულაზოვის, აივაზოვისა და სვიმონ კ. არუთინოვისთვის მოეთხოვა დაკისრებული მოვალეობის აღსრულება.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს ობოლთა სასამართლოს წევრად არჩეული ექვთიმე გულაზოვი დროის უქონლობის გამო უარს აცხადებდა თანამდებობის დაკავებაზე.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს ობოლთა სასამართლოს წევრად არჩეული აივაზოვი და სვიმონ კ. არუთინოვი სამსახურის ფიცის მიღების მიუხედავად უარს აცხადებდნენ მუშაობაზე.

1908

ტიპი: ავტორობა

1908 წელს შალვა ნუცუბიძე საჯარო ლექციებს კითხულობდა მარქსიზმის ფილოსოფიოს შესახებ.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წელს თბილისის სიფილისით ავადმყოფ ქალთა საავადმყოფოს გამგე-ექიმმა ისტამანოვმა ქალაქის გამგეობას თხოვნით მიმართა, თეთრეულის შესაძენად გამოეყოთ 90 თუმანი.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლიდან ნიკოლოზ ჩხეიძე გაზეთ „კვალში“ სხვადასხვა ფსევდონიმით წერდა.

1906

ტიპი: ავტორობა

1906-07 წლებში სამსონ ფირცხალავას ხელმძღვანელობით გამოდიოდა ყოველკვირეული ჟურნალები „გლეხი“ და „მიწა“.

1901

ტიპი: ავტორობა

1901 წლის 29 დეკემბერს სამსონ გიორგის ძე ფირცხალავამ სისტემატურად დაიწყო წერა გაზეთ „ივერიაში“.

1909

ტიპი: ავტორობა

1902–09 წლებში წლებში სამსონ გიორგის ძე ფირცხალავას ხელმძღვანელობით გამოდიოდა სალიტერატურო გაზეთები „მზე“ და „ფასკუნჯი“.

1894

ტიპი: ავტორობა

იაკობ ფანცხავა 1894 წელს მასწავლებლობის პერიოდში მოუხიბლავს ბათუმის ბოტანიკურ ბაღს თავისი სიმდიდრითა და სილამაზით.

1937

ტიპი: ავტორობა

1937 წლის 2 სექტემბერს ვასილ კოპტონაშვილის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, გაზეთებში „მწყემსი“ და „საეპარქიო საექსარხოსო მოამბე“ დაიბეჭდა ვასილ კოპტონაშვილის წერილები გაქრისტიანებული ქურთების შესახებ.

1937

ტიპი: ავტორობა

1937 წლის 2 სექტემბერს ვასილ კოპტონაშვილის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, გაზეთებში „მწყემსი“ და „საეპარქიო საექსარხოსო მოამბე“ დაიბეჭდა ვასილ კოპტონაშვილის წერილები სულიერი მამების ცხოვრების შესახებ.

1894

ტიპი: ავტორობა

1894 წელს ვასილ კოპტონაშვილს მოთხრობის „კაკო დიაკვანი“ პატარა ბროშურად გამოცემის სურვილი ჰქონდა, მაგრამ მაშინდელ ცენზორს ამის ნება არ მიუცია მისთვის. ისიც უთხრა, რომ მისი მოთხრობის გაზეთ „ივერიაში“ დაბეჭდვა შეცდომა იყო, რადგან ნაწარმოები სამღვდელოების პატიოსან სახელს ჩირქს სცხებდა და დიაკვნებს მღვდლების წინაამღდეგ ამხედრებდა.

1929

ტიპი: ავტორობა

1929 წელს შიო მღვიმელის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი ყოველთვის ხალისით ეკიდებოდა ბავშვებისათვის წერასა და ეს საქმე არასოდეს შეუწყვეტია.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წლის 21 ივნისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში იაკობ ფანცხავა აღნიშნავდა, რომ იგი ყოველთვის უღრმესი და გულითადი სიყვარულით იყო განმსჭვალული ქართული საზოგადოებისადმი.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წლის 21 ივნისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში იაკობ ფანცხავა აღიარებდა, რომ დასახული მიზნის მისაღწევად მან არც მორიდება იცოდა, არც შიშის გრძნობას დაუბრკოლებია ოდესმე.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში თედო სახოკია იხსენიებდა ვასილ ბარნოვს, როგორც სწორუპოვარ ბელეტრისტს.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წლის 16 მაისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში თედო სახოკია იმედოვნებდა, რომ შთამომავლობა მას ლოცვა-კურთხევით მოიხსენიებდა გაწეული შრომისა და დანატოვარის გამო.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხური ზეპირსიტყვიერება ხალხის კულტურულ წინსვლასა და ადამიანის გონებრივ განვითარებასთან ერთად ნელ-ნელა ქრებოდა.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხი, ვინც მეტყველებაში იყენებდა ზეპირსიტყვიერების ნიმუშებს, ამ ქვეყნიდან წასვლასთან ერთად თან გაიყოლებდა ამ გამოთქმებს.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხი თანდათან ივიწყებდა თავისი მეტყველების სიმდიდრესა და ლაზათს.