საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები19332

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1946

ტიპი: ავტორობა

1947 წელს გამოქვეყნდა ბესარიონ ჟღენტის კრიტიკული წერილი „1946 წლის ქართული ლიტერატურა“.

1941

ტიპი: ავტორობა

1941 წელს გამოქვეყნდა ბესარიონ ჟღენტის კრიტიკული წერილი „საბჭოთა ეპოქის ქართველი მწერლები“.

1941

ტიპი: ავტორობა

1941-1942 წლებში გიორგი ნახუცრიშვილი მუშაობდა სამობილიზაციო პუნქტის გაგზავნის მაგიდის მუშაკად.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წელს ჟურნალ „ნაკადულში“ დაიბეჭდა გიორგი ნახუცრიშვილის პირველი მოთხრობა „თაგუნიას თავგადასავალი“.

1921

ტიპი: ავტორობა

1921 წელს ჟურნალ „ნაკადულში“ დაიბეჭდა გიორგი ნახუცრიშვილის მოთხრობა „დაკარგული შვილები“.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წელს ჟურნალ „ნაკადულში“ დაიბეჭდა გიორგი ნახუცრიშვილის ორი მოთხრობა: „პაპას ნაამბობი“ და „თამროს ოცნება“. ეს მოთხრობები ხელმოწერილია ფსევდონიმით ჰუგო ნარველი ან გუგა ნარველი.

1933

ტიპი: ავტორობა

1933 წელს დაიბეჭდა გიორგი ნახუცრიშვილის პირველი ვრცელი მოთხრობა „მამამ გამომგზავნა“.

1934

ტიპი: ავტორობა

1934 წელს სახელგამმა გამოსცა გიორგი ნახუცრიშვილის მეორე ვრცელი მოთხრობა „სილვა ვასილევი“.

1939

ტიპი: ავტორობა

1939 წელს გამომცემლობა „ფედერაციამ“ გამოსცა გიორგი ნახუცრიშვილის რომანი „მგელკაცა“.

1935

ტიპი: ავტორობა

1935 წელს მოზარდ მაყურებელთა ქართულ თეატრში დაიდგა გიორგი ნახუცრიშვილის პიესა „ნაცარქექია“, რომელიც დაიწერა დავით ნახუცრიშვილის პიესის „ნაცარქექია კიკილას“ საფუძველზე.

1937

ტიპი: ავტორობა

1937 წელს გიორგი ნახუცრიშვილმა დაწერა პიესა „ლადო კეცხოველი“, რომელიც დაიდგა თბილისის მოზარდ მაყურებელთა თეატრში იმავე წელს.

1938

ტიპი: ავტორობა

1938 წელს გიორგი ნახუცრიშვილმა დაწერა პიესა „ცეცხლის ხაზზე“, რომელიც დაიდგა თბილისის მოზარდ მაყურებელთა თეატრში.

1939

ტიპი: ავტორობა

1939 წელს გიორგი ნახუცრიშვილმა დაწერა ზღაპარი-კომედია „კომბლე“, რომელიც იმავე წელს დაიდგა თბილისის მოზარდ მაყურებელთა თეატრში.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს გიორგი ნახუცრიშვილმა დაწერა კომედია „აჩაკუნე“, რომელსაც მიენიჭა მესამე პრემია საქართველოს რესპუბლიკურ კონკურსზე.

1941

ტიპი: ავტორობა

1941 წელს თბილისის მოზარდ მაყურებელთა თეატრში დაიდგა გიორგი ნახუცრიშვილის კომედია „აჩაკუნე“.

1948

ტიპი: ავტორობა

1948 წელს გიორგი ნახუცრიშვილმა დაწერა კომედია „ის დრო წავიდა“, რომელიც დაიდგა სიღნაღის, ახალციხისა და სხვა რაიონულ თეატრებში.

1947

ტიპი: ავტორობა

1947 წელს გიორგი ნახუცრიშვილმა დაწერა კომედია „უფსკრულის პირას“ თბილისის სანკულტურის თეატრისთვის და დაიდგა ამ თეატრში იმავე წელს.

1948

ტიპი: ავტორობა

1948 წელს გიორგი ნახუცრიშვილმა მოსკოვის ცენტრალური საბავშვო თეატრის დირექტორის კ. შახ-აზიზოვის დაკვეთით დაწერა პიესა „სიჭაბუკე ბელადისა“ იოსებ სტალინის სემინარიაში სწავლის წლების შესახებ.

1895

ტიპი: ავტორობა

1895 წლის 10 სექტემბრამდე ილია ჭავჭავაძემ თბილისიდან მოკლე ბარათით შეატყობინა მეუღლეს, ოლღა გურამიშვილს, რომ საქმეების გამო საგურამოში ვერ ადიოდა და სთავაზობდა კვირას ეკიპაჟით თბილისში ჩასვლას, რათა ორშაბათს ერთად დასწრებოდნენ კრწანისის ბრძოლის 100 წლისთავისადმი მიძღვნილ პანაშვიდს.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წლის 2 მარტს ილია ჭავჭავაძემ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სახელით დეპეშა გაუგზავნა საფრანგეთის საერო განათლების მინისტრს, ჟორჟ ლეიგს და ფრანგი მეცნიერის, მარი ბროსეს დაბადებიდან 100 წლის იუბილე მიულოცა, თან უამბო, ქართველმა ხალხმა როგორ აღნიშნა ეს დღე საფრანგეთის კონსულთან ერთად.

1906

ტიპი: ავტორობა

1906 წლის 20 აპრილამდე ნიკოლოზ ჩოლოყაშვილმა მოსკოვის გუბერნიის თავად-აზნაურთა წინამძღოლს, პეტრე ტრუბეცკოის ილია ჭავჭავაძის სახელმწიფო საბჭოს წევრად არჩევისთვის თელავის თავად-აზნაურთა სახელით დეპეშით მადლობა გადაუხადა.

1905

ტიპი: ავტორობა

1905 წელს სპირიდონ ვირსალაძემ ილია ჭავჭავაძე იმავე წლის 25 ოქტომბერს თბილისის სამეურნეო ბანკში ქართველ პროგრესისტთა ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის პროგრამის განხილვაში მონაწილეობის მისაღებად მიიწვია.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წლის 22 თებერვალს გაზეთ „ივერიაში“ ფსევდონიმით ახალ-მოსული ილია ჭავჭავაძის სტატია „არაპატარა საუბარი“ გამოქვეყნდა.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წლის 10 თებერვალს გაზეთ „ივერიაში“ ახალ-მოსულის ფსევდონიმით ილია ჭავჭავაძის სტატია „პატარა საუბარი“ გამოქვეყნდა.

1902

ტიპი: ავტორობა

1902 წლის 14 თებერვალს გაზეთ „ივერიაში“ „ცნობის ფურცელში“ დაბეჭდილი ოსკარ შმერლინგის კარიკატურის „თავადაზნაურების ბანკი“ შესახებ ქაიხოსრო გელოვანის წერილი „შეუწყნარებელი უმადურობა“ გამოქვეყნდა.