საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები18874

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1879

ტიპი: ავტორობა

1879 წლის 11 აპრილს ჟურნალ „ივერიაში“ დაიბეჭდა დიმიტრი ყიფიანის მიერ თარგმნილი ბომარშეს კომედია „სევილიელი დალაქი ანუ ამაო გაფრთხილება“.

1879

ტიპი: ავტორობა

1879 წლის 7 მარტის ჟურნალ „ივერიაში“ დაიბეჭდა დიმიტრი ყიფიანის მიერ თარგმნილი ჟან-ბატისტ პოკლენის ერთაქტიანი კომედია „სიცილიელი ანუ შეყვარებული მხატვარი“.

1879

ტიპი: ავტორობა

1879 წლის 7 მარტის ჟურნალ „ივერიაში“ დაიბეჭდა დავით როსტომაშვილის მიერ შეკრებილი „ფშაური ლექსები“.

1879

ტიპი: ავტორობა

1879 წლის 7 მარტის ჟურნალ „ივერიაში“ დაიბეჭდა ნაწყვეტი რაფიელ ერისთავის ნაწარმოებიდან „ზარხოში“.

1879

ტიპი: ავტორობა

1879 წლის 7 მარტის ჟურნალ „ივერიაში“ დაიბეჭდა ივანე მაჩაბლის ლექსი „ოცნება“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 26 იანვარს თელავის შემნახველ–გამსესხებელი საზოგადოების კრებაზე თავმჯდომარე მ. შიუკაშვილმა წაიკითხა წლიური ანგარიში, რომლის მიხედვით სარგებელი იყო 606 მანეთი და 39 კაპიკი, ჯარიმები – 41 მანეთი და 22 კაპიკი, დაბრუნებული სესხი – 12 112 მანეთი და 50 კაპიკი, სასარგებლოდ შემოტანილი – 1282 მანეთი და 87 კაპიკი, ნასესხები ფული – 700 მანეთი, სათადარიგო თანხა – 23 მანეთი, წვრილმანი შემოსავალი – 3 მანეთი და 84 კაპიკი, მთელი წლის შემოსავალი – 16 651 მანეთი და 82 კაპიკი, გასავალი – 15 860 მანეთი და 66 კაპიკი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა დიმიტრი ზაქარიას ძე ბაქრაძის წერილი „ქილილა და დამანას“ შესახებ, რომ იგი საუნჯე იყო ქართულ ლიტერატურაში, იმ იშვიათი სამეცნიერო ნაწარმოებთაგანი, რომელსაც დიდ ყურადღებას უთმობდნენ ევროპელი სწავლულები.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა დიმიტრი ზაქარიას ძე ბაქრაძის წერილი „ქილილა და დამანას“ შესახებ, რომ იგი ამავე სახელწოდებით V საუკუნეში ძვ. სპარსულ ენაზე ფეჰლევურად თარგმნეს, VIII საუკუნეში – ფეჰლევურიდან არაბულად, XI საუკუნეში – ახალსპარსულად.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა დიმიტრი ზაქარიას ძე ბაქრაძის წერილი „ქილილა და დამანას“ შესახებ, რომ იგი სანსკრიტულ ენაზე იწოდება, როგორც ქოლეილაპ-ვაჰ-დიმნა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა დიმიტრი ზაქარიას ძე ბაქრაძის წერილი „ქილილა და დამანას“ შესახებ, რომ იგი ვახტანგ მეექვსემდე ქართულად უთარგმნიათ, მაგრამ თარგმანი არ შემორჩენილა და დაკარგულა. ბაქრაძის აზრით, თამარ მეფის დროს ითარგმნა პირველად.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა დიმიტრი ზაქარიას ძე ბაქრაძის წერილი „ქილილა და დამანას“ შესახებ, რომ იგი იყო ქრისტიანულ საფუძვლებზე დაწერილი, თავისი იგავ–არაკებითა და სურათებით ადამიანის ზნეობრივად გასაწვრთნელი, საზოგადოებაში ამბოხებისა და შურის აღმომფხვრელი.

1877

ტიპი: ავტორობა

გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ 1877 წლის 1-ლი ივლისისთვის თბილისის გუბერნიის თავადაზნაურთა საადგილმამულო ბანკში მთავრობისგან გარანტია მიუნიჭებელი თანხის სახით 300 მანეთი იყო.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 29 დეკემბრის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა ინფორმაცია ოსმალოს საქართველოში მცხოვრებ თავადზანაურთა გვარებისა და მათი დამოკიდებულების შესახებ, რომელიც ამოღებულია რაფიელ ერისთავის სტატიიდან „ცნობანი ოსმალოს საქართველოზე“.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 29 დეკემბრის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა ინფორმაცია ოსმალოს საქართველოში მდებარე სოფლებისა და ქალაქების სახელწოდების შესახებ, რომელიც ამოღებულია რაფიელ ერისთავის სტატიიდან „ცნობანი ოსმალოს საქართველოზე“ და წიგნიდან „სამი თვე ოსმალოს საქართველოში“.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 29 დეკემბრის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა მოკლე ბიოგრაფია ბესარიონ ჯაფარიძის შესახებ, რომელიც შეადგინა კორესპონდენტმა ი. ი-ძემ.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 ნოემბრის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა წერილები, რომლებიც დავით ალექსის ძე მესხიშვილმა მისწერა ქართლის სოფელ მოხისის ეკლესიის მღვდელ იოანეს.

1831

ტიპი: ავტორობა

1831 წლის 9 ოქტომბერს გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა თბილისის კომენდანტ კოჩეტოვის განცხადება. კოჩეტოვმა შეატყობინა თბილისში გარდაცვლილი ორმოცდამეორე ესერთა პოლკის პოდპოლკოვნიკის, გვოზდევის მემკვიდრეებს, რომ ექვსი თვის განმავლობაში მათ შეეძლოთ მიეღოთ გარდაცვლილის აუქციონზე გაყიდული ქონებიდან შემოსული 250 რუბლი და 72 კაპიკი.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 30 დეკემბერს დამფუძნებელ კრებაზე მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ განაცხადა, რომ არსებული კრიზისიდან გამომდინარე, ვინაიდან კერძო პირები ვერ ახერხებდნენ ეკონომიკური ვითარების დასტაბილურებას, მთავრობა იძულებული იყო ჩარეულიყო ვაჭრობა-მრეწველობის საქმეში როგორც კერძო პირი.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 30 დეკემბერს დამფუძნებელ კრებაზე მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ განაცხადა, რომ ეკონომიკური კრიზისი არა მარტო საქართველოში იყო, არამედ მსოფლიოს დიდ სახელმწიფოებშიც, რის მიზეზადაც მან მსოფლიო ომი დაასახელა.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 30 დეკემბერს დამფუძნებელ კრებაზე მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ განაცხადა, რომ ძველ რუსეთში მოქმედი სისტემა, რომელიც ახლაც მოქმედი იყო, საქართველოს მდგომარეობას აღარ შეეფერებოდა, ბევრი რამ შესაცვლელი იყო, სწორედ ამიტომ შეიქმნა იუსტიციის სამინისტრო.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 30 დეკემბერს დამფუძნებელ კრებაზე მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ განაცხადა, რომ შესაძლებელია ჩრდილოეთიდან საფრთხე დამუქრებოდათ, ამიტომ საჭირო იყო ძლიერი ფრონტი, რადგან თუ დენიკინი დამარცხდებოდა, ბოლშევიკები საქართველოსკენ გამოემართებოდნენ.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 30 დეკემბერს დამფუძნებელ კრებაზე მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ ახლად შექმნილი სამხედრო სამინისტროს შესახებ განაცხადა, რომ როცა მინისტრთა კაბინეტი დგებოდა, ერთ პირს, ნოე რამიშვილს ჩაბარდა შინაგან საქმეთა და სამხედრო სამინისტროები, რომელმაც კარგად შეასრულა დაკისრებული მოვალეობა.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 19 მარტს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ბაქოს განყოფილებამ წლიური გადასახადის სახით 2 500 მანეთის ნაცვლად 1 500 გაიღო. ფაქტი ხელმოწერით სვიმონ კვიტაშვილმა დაადასტურა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 1-ლი იანვრის გაზეთ „საქართველოში“ მედიცინის დოქტორი, თბილისის სამხედრო სკოლის უფროსი ექიმი, მოსე ანთიმოზის ძე კალანდარიშვილი იუწყებოდა, რომ იღებდა ბავშვებს, შინაგან და ქირურგიულ ავადმყოფებს მისამართზე ოლღას ქუჩა N 3.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 17 იანვრის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, დავით გიორგის ძე ერისთავმა ქართულ დრამატულ ამხანაგობას დაარსების პირველ წლებში მიუძღვნა ხუთი-ექვსი ნათარგმნი და გადაკეთებული პიესა „სამშობლო“, რომელიც ყველას ახსოვდა.