რეგისტრირებული ფაქტები19332
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 5-6; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილ დიმიტრი ზაქარიას ძე ბაქრაძის სტატიაში „სამი ძველი ვარიანტი ქართულის ოთხთავისა ანუ სახარებისა“, ავტორი გვაწვდის ცნობას, რომ სახარების მეთერთმეტე საუკუნის (გიორგი მთაწმინდელისეული) თარგმანის ადრინდელი ვარიანტი შესაძლებელია ყოფილიყო 936 წელს მეფე სუმათისთვის გადაწერილი ოთხთავი, რომელიც ჯრუჭის მონასტერში (იმერეთში) იყო დაცული. (ეს ხელნაწერი უნახავს მარი ბროსეს 1848 წელს).
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიის“ (N4; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე, ივანე მაჩაბელი) რუბრიკაში „შინაური მიმოხილვა“ გაკრიტიკებული იყო სერგეი მესხი იმის გამო, რომ გამოსათხოვარ სიტყვაში (ავადმყოფობის გამო დატოვა გაზეთ „დროების“ რედაქტორის თანამდებობა) არ ახსენა მელიქოვის სტამბა, რომელიც 14 წლის მანძილზე „დროებას“ უსასყიდლოდ ბეჭდავდა.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N4) რუბრიკაში „შინაური მიმოხილვა“ გაკრიტიკებული იყო სერგეი მესხი, რადგან მან გამოსათხოვარ სიტყვაში (ავადმყოფობის გამო დატოვა გაზეთ „დროების“ რედაქტორის თანამდებობა) არ ახსენა ნიკო ნიკოლაძე, გიორგი წერეთელი, დავით მიქელაძე, კირილე ლორთქიფანიძე და მათი ღვაწლი გაზეთ „დროების“ განვითარების საქმეში.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 4; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) რუბრიკაში „შინაური მიმოხილვა“ ავტორი განიხილავდა რუსეთის გაზეთებში დაიბეჭდილ ცნობას იმის შესახებ, რომ სახელმწიფო ბანკებს ეძლეოდა ნება ფულის გასესხებისა ზომიერი სარგებლით მიწათმფლობელებზე, ეგრეთწოდებული ვექსილის ჩამორთმევით.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N4) დაბეჭდილ ანდრია ღულაძის სტატიაში „სკოლა და კომიტეტი“ ნათქვამია, რომ სკოლის სასწავლო პროცესის მართვა არ უნდა ყოფილიყო დამოკიდებული სხვადასხვა მმართველობაზე, რომ „კომიტეტების მოვალეობა უნდა ყოფილიყო მიზანი, რომელსაც სკოლა უნდა ესწრაფვოდეს, და არა მიზნის მიღწევის საშუალება“.
1922
ტიპი: ავტორობა
1922 წლის 27 იანვრის ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობის სხდომაზე მოისმინეს პრეზიდიუმის აზრი, რომ უნდა შექმნილიყო სპეციალური კომისია, რომელსაც დაევალებოდა საზოგადოების წიგნის მაღაზიის ძველი ბინიდან ახალ ბინაში გადაეტანა ნივთები, ჭაღი, ელ. მავთულები და საანგარიშო, ასევე, გაწეული ხარჯების შედგენა. სხდომის ჟურნალს ხელი მოაწერეს: დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილმა, ნიკოლოზ სპირიდონის ძე ჩიგოგიძემ და ანა ილიას ასულმა სოლოღაშვილმა.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N4; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე, ივანე მაჩაბელი) დაიბეჭდა: ალექსანდრე ყაზბეგის „წამება ქეთევან დედოფლისა“ (ისტორიული დრამა ხუთ მოქმედებად, იბეჭდებოდა მოჩხუბარიძის ფსევდონიმით), ლორენცო ბენონის „წერილები“ (გაგრძელება, თარგმნა ელენე მამულაშვილმა), რაფიელ ერისთავის „სათიბი“ და „ბერუას ჩაფიქრება“.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილ სტატიაში „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ დ. ბაქრაძე წერდა: „აზიურმა საზოგადოებისთვის“ (დაფუძნდა პარიზში 1822 წელს) ცნობილი იყო, რომ ვახტანგის „ქართლის ცხოვრება“ ინახებოდა რომში, ვატიკანში.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილ სტატიაში „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ დ. ბაქრაძე წერდა, რომ საფრანგეთის სახელმწიფო ბიბლიოთეკის მანუსკრიპტების რიცხვში აღმოჩნდა ძველისძველი ეტრატზე ნაწერი წიგნი: „სალიტურგიო კონდაკი“ სრული კალენდრით და სვინაქსარი, რომელიც ფისელის (აწყურის მახლობლად) ღვთისმშობლის მონასტრის საკუთრებას შეადგენდა. ეს აღაპები მთლიანად ჩართული იყო მარი ბროსეს 1829 წელს გამოცემულ წიგნში „Chroniqe Georgienne".
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილ სტატიაში „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ დ. ბაქრაძე წერდა, რომ მარი ბროსეს ნაშრომში „Elements de la Langue Georgienne" შეტანილი იყო სრული კატალოგი ქართული მანუსკრიპტებისა, რომელიც „აზიურ საზოგადოებას“ (დაფუძნდა პარიზში 1822 წელს, ანტუან სენ-მარტინის მიერ) ეკუთვნოდა.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილ სტატიაში „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ დ. ბაქრაძე წერდა, რომ „აზიურ ჟურნალში“(დაფუძნდა პარიზში 1822 წელს, ანტუან სენ-მარტინის მიერ) 1827-1836 წლებში იბეჭდებოდა სენ-მარტინის, შულცეს, როტიეს, კლაპროთისა და ბროსეს სტატიები ქართული და მეგრული ენების თვისების, ისტორიისა და ქრონოლოგიის შესახებ.

