რეგისტრირებული ფაქტები19332
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 3 თებერვალს, საღამოს ათ საათზე, ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ ქართველი გოგონებისა და ქალბატონებისაგან მათი შვილი ნინოსთვის ნაჩუქარი ჯვრის ყელსაბამის მსგავსი სამკაულები მხოლოდ უძველეს ოჯახებში იყო შემორჩენილი და მათი საყიდლად შოვნა ძალიან რთული იყო, თუმცა გრანდიმ იპოვა მსგავსი ნამუშევარი, რომელიც ასორმოცდაათ ფუნტზე მეტი ღირდა (150 000 რუსული რუბლი).
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 3 თებერვალს, საღამოს ათ საათზე, ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ ქართველი გოგონებისა და ქალბატონებისაგან მათი შვილი ნინოსთვის ნაჩუქარი ჯვრის ყელსაბამი უამრავი ადამიანის შემოწირულობით იყო ნაყიდი. ბევრმა დიდი მსხვერპლი გაიღო საჩუქრისთვის, რადგან ძალიან ჭირდა ცხოვრება და რუბლის ფასი მეასედიც არ იყო ადრინდელთან შედარებით.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 3 თებერვალს, საღამოს ათ საათზე, ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ ბევრმა ისეთმა ადამიანმა გამოუგზავნა წერილი, ვინც ავადმყოფობის ან სხვა მიზეზის გამო ვერ შეძლო მისი ნახვა. როგორც ჩანდა, საჩუქრის გადმომცემ სტუმართა რიცხვი და ვიზიტის ხანგრძლივობა თავად შეამცირეს, რომ მისთვის დრო არ წაერთმიათ და არ შეწუხებულიყო.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 3 თებერვალს, საღამოს ათ საათზე, ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ ბანკიდან მიიღო ანგარიში. ინგლისში ცხოვრება საკმაოდ გაძვირებული იყო, რადგან მას სამ თვეში 600 ფუნტი ჰქონდა გატანილი, რაც წელიწადში 2400 ფუნტს შეადგენდა, ინგლისში მისი ხელფასი კი – 800 ფუნტს უდრიდა, გადასახადების გამოკლებით.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ გაზეთებიდან ამონაჭრები, რომლებიც ვერ მოიძია, სხვებმა გამოუგზავნეს. პრესაში წერდნენ, თითქოს მისი ქმედებები „სახიფათო იყო ინგლისურ-რუსული მეგობრობისთვის“. პრესისგან მიღებული დარტყმები არ ანერვიულებდა, შეეძლო საერთოდ არც შეემჩნია.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ თუკი ერთ თვეში ან ექვს კვირაში არ გადაწყდებოდა სააღდგომოდ მისი ინგლისში გამგზავრება, მაშინ მოუწევდა ტელეგრამის გაგზავნა და თხოვნა, ის ბავშვებთან ერთად მშვიდობიანად და კომფორტულად ჩამოეყვანათ. ადმირალიტეტს ეს ნამდვილად შეეძლო.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 6 თებერვლის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე განიხილეს წიგნის ყდის ხელოსნის თხოვნა „ბუნების კარის“ ყდებისთვის მას მომატებოდა ორმოცი კაპიკი. გამგეობამ გადაწყვიტა, რომ თითო ყდისთვის ოცი კაპიკი მოემატებინა. ოქმს ხელს აწერენ: გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი, დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, ნინო იოსების ასული ნაკაშიძე, ლუარსაბ გერასიმეს ძე ბოცვაძე და იოსებ ზურაბის ძე გიორგობიანი.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 6 მარტის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე განიხილეს წიგნების გამომცემელი განყოფილების დადგენილება, რომ დაებეჭდათ შიო მღვიმელის სამი წიგნი: „ოქროს თავთავი“, „ცხვარი“ და „ჩემი ყვავილები“. თითოეული 2000 ცალი. ავტორისთვის ჰონორარად 600 მანეთი უნდა მიეცათ. გამგეობამ გადაწყვიტა ეს დადგენილება დაემტკიცებინა. ოქმს ხელს აწერენ: დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, ნინო იოსების ასული ნაკაშიძე, ლუარსაბ გერასიმეს ძე ბოცვაძე და თევდორე გაბრიელის ძე კიკვაძე.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 20 თებერვლის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე განიხილეს ივანე ავალიშვილის მოხსენება მაღაზიის შტატის გაზრდისა და მომსახურე პირთათვის ანაზღაურების მომატების შესახებ. გამგეობის გადაწყვეტილებით, ანაზღაურების მომატების საკითხი გადაიდო. შტატის გაზრდა კი გამგეობამ საჭიროდ არ ჩათვალა, რადგან მაღაზიაში ვაჭრობის მაჩვენებელი მცირდებოდა.

