რეგისტრირებული ფაქტები18757
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1886
ტიპი: ავტორობა
1886 წლის 1-ლ მარტს მასწავლებელი დიმიტრი გიორგის ძე ბერულავა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას აცნობებს, რომ სოფელ ახუთის სკოლის ღარიბ მოსწავლეთათვის უნდა გამოგზავნონ: 8 ეგზეპლარი სახარება (ქართულ ენაზე), ძველი და ახალი აღთქმის შემოკლებული ისტორია (ქართ., რუს.) – 8, ისტორიული მოთხრობები სურათებით – 3, „დედა ენა“ – 12, „ბუნების კარი“ – 11, „პირველდასაწყისი კურსი რუსული ენისა“ (გ. კალანდაძის შედგ.) – 16, „როდნოე სლოვო“, I ნაწ. – 18, II ნაწ. – 7, როსტომაშვილის „არითმეტიკული სავარჯიშოები – 17, „სობრანიე პრიმეროვ“ (ზახაროვის შედგ.) – 19, ევტუშევსკის „ამოცანების კრებული“, ქართული თარგმანი – 14, ხოლო რუსულად – 11, მისივე II ნაწილი – 4, ამასთანავე 25 ღარიბი მოსწავლისთვის – ქართული და რუსული საწერი რვეულები, წერის დედნები, სახატავი რვეულები, ასპიდის დაფები, გრიფილები, კალმები, ფანქრები, სახაზავები და კუბიკური ყუთი.
1886
ტიპი: ავტორობა
1886 წლის 4 მარტს მასწავლებელმა პეტრე მესხმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას აცნობა, რომ სოფელ ნაკურალეშის სასწავლებელში სულ 22 მოსწავლე სწავლობდა, აქედან მეორე განყოფილებაში – 16, მათგან – 2 ქალი, მესამე განყოფილებაში – 6, მათგან – მხოლოდ 1 ქალი, ღარიბი იყო 7 მოსწავლე. პირველ განყოფილებაში ჯერჯერობით არ ჰყავდა მოსწავლეები, მაგრამ იმედი ჰქონდა, შემოიყვანდნენ.
1886
ტიპი: ავტორობა
1886 წლის 4 მარტს ნაკურალეშის სასოფლო სასწავლებლის მასწავლებელი პეტრე მესხი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას სთხოვდა ღარიბ მოსწავლეთათვის 7 ეგზემპლარ „ბუნების კარს“ (შედგ. ი. გოგებაშვილის მიერ), ქართული წერის სასწავლო დედანს (ანთ. ჯუღელის, ან ვარლამ გაბიჩვაძის).
1886
ტიპი: ავტორობა
1886 წლის 4 ივლისს მასწავლებელმა პეტრე სიმონის ძე მესხმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას აცნობა, რომ სოფელ ნაკურალეშის სკოლაში ახალშემოსულ მოსწავლეებს სჭირდებოდათ „დედა ენა“. მან ვერ იშოვა ქუთაისის წიგნის მაღაზიაში და ამიტომ გამგეობას სთხოვდა 15 ეგზემპლარის გამოგზავნას, რომლის ღირებულებასაც გადაიხდიდა მოთხოვნისთანავე, სხვა წიგნების მიღების შემდეგ, რომელთაც ელოდებოდა ერთი თვის განმავლობაში. „დედა ენის“ მიღებამდე ახალშემოსული შეგირდები ძველი მოსწავლეებისგან ნათხოვი წიგნებით ისწავლიდნენ და შემდეგ დაუბრუნებდნენ.