რეგისტრირებული ფაქტები18641
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 11 ივლისის „ერთობაში“ გამოქვეყნებული ერთ-ერთი ბრიგადის შემხვევ-სამკურნალო რაზმის ექიმის სოლო ასლანიშვილის განცხადება ჯარისკაცთა მშობლებს აცნობებდა, რომ 1-ელ ივლისს აჭარლებთან შეტაკების დროს დაჭრილი მე-4 ქვეითთა ათასეულის ჯარისკაცები და ახალციხის რაიონის გვარდიელები, რომლებიც სოფ. ადიგენის ლაზარეთში მოათავსეს, კარგად იყვნენ და შინ დაბრუნდებოდნენ.
1950
ტიპი: ავტორობა
1950 წლის 10 აპრილს რომიდან შალვა მაღლაკელიძემ გერმანაიში გაიოზ მაღლაკელიძეს ლიპარელების შესახებ მისწერა, რომ რუსეთ-იტალიის სამგზავრო ხელშეკრულების თანახმად, რუსებს შეეძლოთ, დაესახელებინათ „სამხედრო დამნაშავე“ და იტალიელები მათ ისევე გადასცემდნენ, როგორც ინგლისელებმა გადასცეს საბჭოებს კავკასიელები და კაზაკები.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის გაზეთი „ვოლნი გორეცი“ №1 იუწყებოდა, რომ ყარაჩაელებმა დაწესებულ ვადაში ვერ შეძლეს მოლაშქრეთა 2 ბატალიონის მობილიზება, ამის გამო „დობროარმიის“ ოფიცერთა სადამსჯელო ექსპედიციამ შემდეგი სახის კონტრიბუცია დაუწესა მათ: 3000 ცხენ-უნაგირი, 1000 მსხვილფეხა საქონელი და 15 000 000 კერენკების ან ნიკოლოზისეული („ნიკოლაევსკი“) ფულის სახით. ყარაჩაელები იძულებული შეიქნენ თავიანთი საქონელი ქედს გადაღმა, მიყრუებულ ადგილებში გადაერეკათ და თავადაც გადახვეწილიყვნენ, რათა გადარჩენოდნენ საბოლოო გაპარტახებასა და სამხედრო სამსახურს.
1919
ტიპი: ავტორობა
ვ. ლავროვიჩის კორესპონდენციის თანახმად, ზეგანზე მცხოვრები მოსახლეობა (გროზნოს, ვედენოსა და ხასავ-იურთის ოლქები) დამორჩილდა „დობროარმიის" სასტიკ ძალას, მაგრამ დენიკინის მიერ ჩეჩნეთის მმართველად დადგენილი ერისხან ალიევის ხელისუფლებისთვის მთიელ ჩეჩენთა აულები ჯერ ისევ აუღებელ ციხესიმაგრედ რჩებოდა .