რეგისტრირებული ფაქტები18609
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1918
ტიპი: ავტორობა
განათლების მინისტრის მოადგილე (ხელს აწერს კანცელარიის დირექტორი მიქაბერიძე, საქმის მწარმ. კ. აბაშიძე) 1918 წლის 15 ოქტომბრის მოხსენებაში მთავრობის თავმჯდომარეს აცნობებს, რომ სამინისტრომ ყურადღება მიაქცია ქვეყნის იმ კუთხეებს, სადაც სახალხო განათლების მხრივ მეტად ჩამორჩენილი მდგომარეობა იყო, მაგ., თიანეთისა და დუშეთის მაზრებს, კრედიტი გამოითხოვა და 37 ახალი სკოლა გახსნა.
1918
ტიპი: ავტორობა
განათლების მინისტრის მოადგილე (ხელს აწერენ: კანც. დირექტორი მიქაბერიძე, საქმის მწარმ. კ. აბაშიძე) 1918 წლის 15 ოქტომბრის მოხსენებაში მთავრობის თავმჯდომარეს აცნობს დაწესებულებებს, რომლებიც გაუქმდა საქართველოს დამოუკიდებელ სახელწიფოდ გამოცხადების დღიდან: 1. ამიერკავკასიის სახალხო განათლების სამინისტრო, 2. ამიერკავკასიის სასწავლო ოლქი, 3. თბილისისა და ქუთაისის გუბერნიების სახალხო სკოლათა დირექციები, 4. თბილისის ქალთა ინსტიტუტი, 5. თბილისის სამხედრო გიმნაზია (კადეტთა კორპუსი). ამ დაწესებულებათა მოსამსახურეების უმრავლესობა შტატგარეშედ დარჩა.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 8 თებერვალს ქუთაისის ვაჟთა მეორე გიმნაზიისა და მასთან არსებული დაწყებითი სასწავლებლის სამი კლასის ისტორიისა და გეოგრაფიის მასწავლებელმა, დეკანოზმა ივლიანე აბესაძემ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის განათლების სამინისტროს სთხოვა, რომ აღედგინათ მისთვის წარსულში მინიჭებული უფლება და სხვების მსგავსად ისიც გაეთანასწორებინათ უმაღლესდამთავრებულ მასწავლებლებთან მაღალი ჯამაგირისა და პენსიის მიღების უფლებით.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 8 თებერვალს ქუთაისის ვაჟთა მეორე გიმნაზიისა და მასთან არსებული დაწყებითი სასწავლებლის სამი კლასის ისტორიისა და გეოგრაფიის მასწავლებელმა, დეკანოზმა ივლიანე აბესაძემ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის განათლების სამინისტროს მისწერა, რომ ყველა სემინარიელს და, ზოგადად, საშუალო განათლებამიღებულ პირებს წარსულში მოუსწრო ახალი შტატის წყობილებამ, რომელმაც სემინარიადასრულებული პირები გაათანასწორა უმაღლეს სასწავლებელდამთავრებულ მასწავლებლებთან, როგორც ჯამაგირით, ასევე, პენსიის მიღების უფლებით.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 8 ნოემბერს განათლების სამინისტრომ თბილისის ვაჟთა მე-4 გიმნაზიის დირექტორს სთხოვა, სომხური ენის მასწავლებელ არტაშე აბეგიანს სამინისტროში წარედგინა ორი თითო მანეთიანი მარკა იმ თხოვნაზე დასართავად, რომელიც მას შეტანილი ჰქონდა სომხური ენის მასწავლებლის თავისუფალ ადგილზე დანიშვნის შესახებ. ხელს აწერენ დირექტორის ნაცვლად ალექსანდრე ნიკოლოზის ძე მიქაბერიძე და საქმისმწარმოებილი მაქსიმე დავითის ძე ბერძნიშვილი.
1918
ტიპი: ავტორობა
მინისტრის მოადგილის 1918 წლის 26 ნოემბრის მოხსენებაში ნათქვამია, რომ საინგილოში არის ორკლასიანი ნორმალური ვაჟთა სასწავლებელი, ქალთა სამრევლო სკოლა და 4 ქალ-ვაჟთა სამრევლო სკოლა. რაც ეს მხარე აზერბაიჯანის ჯარმა დაიკავა (ვაჟთა სასწავლებლის გარდა), ისინი აზერბაიჯანის მთავრობამ აპრილიდან დახურა და მასწავლებლები უჯამაგიროდ დარჩნენ. მიუხედავად იმისა, რომ ზაქათლის ოლქის, კერძოდ, საინგილოს მდგომარეობა გამოძიებული არ არის, მინისტრთა საბჭოს ამ სკოლებისთვის 20 250 მანეთის გამოყოფას სთხოვს ხელფასებისა და სამეურნეო ხარჯებისთვის.
1918
ტიპი: ავტორობა
ალექსი ჭიჭინაძეს პედაგოგიური მოღვაწეობისთვის სიცოცხლეშივე ჰქონდა პენსია წლიურად 1200 მან. საოსტატო სემინარიების ძვ. შტატების მიხედვით და ისიც18 წლით უფრო გვიან, რადგან ყოფილმა სამოსწავლო მთავრობამ სახელმწიფო სამსახურში ნამსახური წლები არ ჩაუთვალა. ამიტომ მის ჯამაგირს ბოლო 18 წელი 1200 მან. აკლდებოდა, ამიტომ განსვენებულის ოჯახობა გაჭირვებული იყო. მისი ავადმყოფი ქვრივი ქმრის ნახევარ პენსიას ღებულობდა 240 მან-ს სიძვირის გამო დამატებით, რაც პურის ფულადაც არ ჰყოფნიდა. განათლების მინისტრის მოადგილე 1918 წლის 21 ნოემბრის მოხსენებაში მასწავლებელ ალექსი ჭიჭინაძის მეუღლის, ეფროსინე ჭიჭინაძისთვის ერთდროული 3000 მან. დახმარების გამოყოფას ითხოვს.
1918
ტიპი: ავტორობა
განათლების მინისტრის მოადგილის, ალ. მდივნის 1918 წლის 4 ნოემბრის მოხსენებაში ნათქვამია, რომ 1-ელ ნოემბერს გარდაიცვალა თბილისის გუბერნიის სახალხო სკოლების ინსპექტორი ვასილ ჯაფარიძე. მის გაჭირვებულ ცოლ-შვილს მხოლოდ სასაფლაო უჯდებათ არანაკლებ 2 400 მან. ამიტომ მინისტრთა საბჭოს დაკრძალვის ხარჯებისთვის 5 000 მან. გამოყოფას სთხოვს.
1950
ტიპი: ავტორობა
1950 წლის 25 იანვარს რომიდან შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ თუ ირაკლი ბაგრატიონთან თანამშრომლობა არ გამოუვიდოდა, იგი კორესპონდენტის სტატუსით წავიდოდა სირიაში, ეგვიპტეში, ლიბანში, ავღანეთში ან სპარსეთში და მას გერმანიაში გაუგზავნიდა სტატიებისთვის საჭირო მასალებს.