რეგისტრირებული ფაქტები18595
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 25 იანვარს ორდუბატიდან ინჟინერმა ტრესკინსკიმ მისწერა ინჟინერ სბორშჩიკოვს, რომ ამიერკავკასის კომისარიატმა განკარგვისთვის გადასცა მენარდეების – იშხანოვისა და ბაბაევის თხოვნა, ყველა მენარდემ თავისი წრიდან ორი ან სამი პირი შეარჩიოს და მათ სომეხ მოსამსახურეებთან ერთად, ათისთავების – ავაქოვისა და აგახანოვის თანხლებით თბილისში წავიდნენ ანგარიშის მისაღებად. მუშა დელეგატებს მატარებლით მგზავრობის ხარჯებს მენარდეები აუნაზღაურებენ.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 12 იანვარს ჯულფის მატერიალური საწყობის მეარტელეებმა, საწყობის გამგეებმა – ფ. გალნიუშკინმა, ა. პოლიასნიკოვმა, პ. დავიდენკომ და ა. აგასანდიანცმა პატაკი (N79) ჩააბარეს ჯულფა-ბაქოს სამხედრო გზის სამუშაოების უფროსს, ინჟინერ ტრესკინსკის (ასლი გაუგზავნეს არტელის რწმუნებულ გ. პლუჟნიკოვს), რომელშიც ნათქვამია, რომ ჯულფის საწყობში შევიდა მუსულიმანური ჯარი, რომელმაც დაიკავა სურსათის განყოფილება.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 5 იანვარს მატვეევმა ორდუბატიდან თბილისში გაგზავნა დეპეშა თხოვნით, სასწრაფოდ შეატყობინონ, აქვთ თუ არა მოსამსახურეებს ძარცვით მიყენებული ზარალის ანაზღაურების გარანტია, ასევე მიეცემათ თუ არა დახმარება ძარცვისას ჩადენილი მკვლელობის და უბედური შემთხვევების დროს მოსამსახურეთა 2 ოქტომბრის კრების დადგენილებისა და დელეგატ გერბეცის განკარგულების თანახმად. 10 იანვრამდე პასუხის გაუცემლობის შემთხვევაში მოსამსახურეები თანხმობას გარანტიად ჩათვლიან.
1918
ტიპი: ავტორობა
ჯულფა-ბაქოს სამხედრო რკინიგზის მუშა-მოსამსახურეთა დროებითმა ცენტრ. აღმასრულებელმა კომიტეტმა 1918 წლის 8 იანვარს წერილი გაუგზავნა სამხედრო მინისტრის საქმეთა კომისარს და სთხოვა, სასწრაფოდ ეპასუხათ, სამხედრო უწყება აძლევდა თუ არა სანქციას ცენტრალური კომიტეტის გადაწყვეტილებას უბედური შემთხვევების და გაძარცვული მოსამსახურეებისთვის ზარალის ასანაზღაურებლად დახმარების გაცემის შესახებ. უარყოფითი პასუხის შემთხვევაში, მოსამსახურეები იძულებულები გახდებიან, დაუყოვნებლივ დატოვონ სამსახური. ამ საკითხის გადაწყვეტის დაყოვნების შემთხვევაში კი მოსალოდნელია გართულებები. კომიტეტი აფრთხილებს, რომ თუ მის ხმას არ გაიგონებენ, პასუხისმგებლობას იხსნის. წერილს ხელს აწერს კომიტეტის თავმჯდომარე ეკოევი.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 7 იანვარს კოჩინოვმა ორდუბატიდან დეპეშა გაუგზავნა მატვეევს, ასლები – დლუსკისა და სბორშჩიკოვს, და სთხოვა, მოსამსახურეებისთვის შეეტყობინებინა, რომ ძარცვის დროს მომხდარი უბედური შემთხვევების შედეგად დაზარალებულებს ზარალის ანაზღაურებისა და დახმარების გარანტიას აძლევენ. სამხედრო და გზათა კომისრებს – წერილობით ეპასუხათ მათ კატეგორიულ მოთხოვნაზე, იმის მითითებით, რომ უარის გამო მოსამსახურეებმა დაუყოვნებლივ დატოვეს სამსახური და ყველაფერი ბედის ანაბარა მიატოვეს.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წელს ჯულფა-ბაქოს რკინიგზის სამშენებლო სამუშაოების უფროსმა, ინჟინერმა ტრესკინსკიმ დეპეშა გაუგზავნა მუსლიმურ ნაციონალურ საბჭოს (ასლები გაეგზავნა ქალაქის თვითმართველობას, სბორშჩიკოვს, დლუსკის, მატვეევსა და მიშკინს), რომ რკინიგზის მე-3-მე-6 მონაკვეთების მოსამსახურეებმა, რომლებიც გზის მშენებლობაზე მუშაობდნენ, მათთვის მძიმე დროს თავშესაფარი მუსლიმურ გარემოში, ძირითადად, ორდუბატში, იპოვეს.
1918
ტიპი: ავტორობა
ზინო კალანდარიშვილი ფოთიდან იტყობინებოდა, რომ სამტრედიის რაიონში ფქვილი საერთოდ აღარ იყო. ხორბლის მისაღებად თბილისში ჩამოვიდა ადგილობრივი ინტენდანტის წარმომადგენელი ინდუევი, რომელიც უნდა შეხვედროდა ილარიონ დავითის ძე გიორგაძეს, რომელსაც უნდა ებრძანებინა კორპუსის ინტენდანტ ციციანოვისთვის ფრონტის მოთხოვნის დაუყოვნებლივი დაკმაყოფილება და გაეცა ხორბლის საჭირო რაოდენობა.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 11 იანვარს გზათა სამინისტროს საქმეთა კომისარმა სამხედრო კავშირგაბმულობის უფროსს რკინიგზით ფოსტის გადაზიდვის მე-8 განყოფილების უფროსის ტელეფონოგრამა გაუგზავნა და სთხოვა, მისთვის შეეტყობინებინათ მიმოსვლის შეწყვეტის შემთხვევაში ფოსტის მიტანის რა საშუალებას დააწესებდნენ. გზათა სამინისტროს კომისრის ნაცვლად ხელი ინჟინერმა მ. სავიცკიმ მოაწერა.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 9 იანვარს კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილე ცნობილაძემ გზათა სამინისტროს კომისარს დეპეშით შეატყობინა, რომ რკინიგზის შემოსავლების გასაზრდელად უბილეთო მგზავრების, ვაგონებით ბარგისა და პროდუქტების უფასოდ გადატანის წინააღმდეგ ზომების გამკაცრება იყო საჭირო. მატარებლების შემოწმებისას მათ წინააღმდეგობას საფოსტო ვაგონების ზოგიერთი წევრი უწევდათ.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 8 იანვარს გზათა სამინისტროს კომისარმა მელიქ ასლანოვმა რკინიგზის უფროსს მიმართა, რომ ამიერკავკასიაში შექმნილი დიდი ფინანსური სიძნელეების გამო მოსამსახურეების ხელფასების დროულად გასაცემად ცენტრალური კომიტეტის მოსამსახურეებთან ერთად კონკრეტული ზომების მიღება იყო საჭირო. გზების სალაროში თანხის შესვლის მიზნით თავდაპირველად მატარებლით უფასოდ მგზავრობას დაუპირისპირდნენ. ამ მხრივ განსაკუთრებულ ყურადღებას შორაპნისა და ყვირილას რკინიგზის სადგურის კომიტეტი მოითხოვდა.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 4 იანვარს გზათა სამინისტროს საქმეთა კომისარმა მელიქ ასლანოვმა ამიერკავკასიის რკინიგზის უფროსს მისწერა, რომ კომისარ ჩხენკელს ევაკუაციის დროს დახმარების გაცემის გაუქმებაზე განკარგულება არ გაუცია. კომისიამ აღმოაჩინა, რომ ზოგჯერ დახმარებას არასწორად გასცემდნენ, რაც თითქოს მოსამსახურეთა გაქცევასა და პოსტების დატოვებას იწვევდა. ასლანოვმა ითხოვა, ამ გარემოებისთვის ყურადღება მიექციათ.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 13 თებერვალს გზათა სამინისტროში N1121 მიმართვის პასუხად მიიღეს უწყება, რომ მთავრობას საზღვარგარეთ გამგზავრებული მოხელეების ხელფასის ოდენობა არ ჰქონდა განსაზღვრული, და რომ ბაქოში გაგზავნილ კომისიის წევრებს რამდენჯერმე დღიურად ას-ასი მანეთი მისცეს. ფაქტი ხელმოწერით სამინისტროს ვიცე-დირექტორმა, საერთო განყოფილების გამგემ და საქმისმწარმოებელმა გ. აშაძემ დაადასტურეს.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 20 იანვარს გზათა მინისტრის მოადგილე ისიდორე მალანიამ გამოსცა ბრძანება, რომლის მიხედვითაც გზათა მინისტრ ივანე ლორთქიფანიძის ერთი თვით შვებულებაში გასვლის გამო, მთავრობის თავმჯდომარის მოვალეობის შემსრულებლის ბრძანების თანახმად, 27 იანვრიდან შეუდგა მინისტრის მოვალეობის შესრულებას. დედანთან სისწორეს ვასილევი ადასტურებდა.
1917
ტიპი: ავტორობა
1917 წლის 27 იანვარს ფინანსთა სამინისტროს განყოფილების გამგემ, ჭანტურიშვილმა, გზათა სამინისტროს თანამშრომლებს დეპეშით შეატყობინა, რომ, მთავრობის დადგენილებით, ფოთის პორტის საცურაო საშუალებები გზათა სამინისტროს გადაეცემოდა. ჭანტურიშვილის თქმით, რევიზიის დამთავრებამდე და პორტის მმართველობის გაურკვეველი საკითხების მოგვარებამდე ქონების გადაცემა დაუშვებელი იყო, ამიტომ ამ პროცესის სასწრაფოდ შეჩერება ითხოვა.
1917
ტიპი: ავტორობა
1917 წელს ფოთის პორტის სამმართველოში მივლინებულმა ფინანსთა სამინისტროს განყოფილების გამგემ, ჭანტურიშვილმა, ფინანსთა მინისტრს ტელეფონოგრამა გაუგზავნა, რომელშიც ნათქვამია, რომ ფოთის პორტის საცურაო საშუალებები მთავრობის დადგენილებით გზათა სამინისტროს გადაეცემოდა. ხელს აწერს ფინანსთა სამინისტროს კანცელარიის უფროსი შოთაძეც.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 13 თებერვალს გზათა სამინისტროდან სასურსათო, ფინანსთა და ვაჭრობა-მრეწველობის, შრომისა და სახელმწიფო კონტროლის სამინისტროებს სთხოვეს, ეცნობებინათ, დღიურად რამდენი ეკუთვნოდათ იმ მოხელეებს, რომლებიც მთავრობის დავალებით ბაქოში და, საზოგადოდ, საქართველოს რესპუბლიკის ტერიტორიის საზღვრებს გარეთ იგზავნებოდნენ. დოკუმენტი ხელმოწერით ი. მ. მალანიამ და ბუღალტერმა რჩეულიშვილმა დაადასტურეს.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 13 ივნისს კავკასიის ოლქის გზათა სამინისტრომ გამოსცა ბრძანება ტექნიკოს ვასილ ზაკალინსკის სოხუმი-ახალი სენაკისა და საპატრულო გზის საქმეთა საგამოძიებო-სალიკვიდაციო კომისიის თავმჯდომარის განკარგულებაში ყოფნის შესახებ (ცნობა: ინჟინერ სერგეი მორდვინოვის 7 ივნისის დეპეშა N70). ფაქტი ხელმოწერით ოლქის უფროსმა, ინჟინერმა გიორგი თუმანოვმა და იაკობ პეტრენკომ დაამოწმეს.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 18 იანვარს ფოთის პორტიდან სამხედრო სამინისტროს გენერალური შტაბის განყოფილების უფრომა გზათა სამინისტროს მისწერა, რომ პორტის უფროსის, I რანგის კაპიტან ჭავჭავაძის მოხსენების თანახმად, ამიერკავკასიის ფლოტის სარდლის მიერ ფოთში ევაკუირებული 33 ვაგონი ფოთის გვერდის ავლით ერთი თვის წინ თბილისში ჩავიდა მომარაგების კომიტეტის, შემდეგ კი გზათა სამინისტროს განკარგულებაში. ფოთის პორტი სამინისტროს სოთხოვს, აღნიშნული მასალების უკიდურესი საჭიროების გამო ისინი დაუყოვნებლივ უკან დააბრუნონ. წერილს ხელს აწერენ მიჩმანი ბ.ჭავჭავაძეც და საქმეთა მწარმოებელი.
1951
ტიპი: ავტორობა
1951 წლის 6 ივნისს ქრისტინე შარაშიძემ განცხადებით მიმართა საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის ისტორიის ინსტიტუტის დირექციას, რომ ავადმყოფობის გამო ვერ შეძლო საკანდიდატო მინიმუმის ჩაბარება და ითხოვა დაებრუნებინათ 1948 წლის შემოდგომაზე წარდგენილი სადისერტაციო ნაშრომი „ვახუშტი ნათარგმნ შრომებში“ (სამ ცალად). ნაშრომის გამოტანას ის თინათინ ენუქიძეს ანდობდა.