საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები19042

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1932

ტიპი: ავტორობა

1932 წლის 20 თებერვალს ქეთევან ლომთათიძემ ქრისტინე შარაშიძეს საავადმყოფოში დაუტოვა ბარათი, რომელშიც წერდა, რომ მივიდა მის სანახავად, მაგრამ არ შეუშვეს.

1931

ტიპი: ავტორობა

1931 წლის 26 აგვისტოს ქრისტინე შარაშიძეს ყოფილმა მოსწავლემ – ელენე ლომაძემ მისწერა, რომ წიგნის კითხვას ერიდებოდნენ თვითონ და ნუცა და ქეთევან შარაშიძეები, რადგან ქაღალდიდან ჭლექის მიკრობები გადადიოდა.

1931

ტიპი: ავტორობა

1931 წლის 26 აგვისტოს ქრისტინე შარაშიძეს ყოფილმა მოსწავლემ, ელენე ლომაძემ კერძო ხასიათის წერილი გაუგზავნა აბასთუმნიდან ბახვში.

1919

ტიპი: ავტორობა

საქართველოს ისტორიის პროგრამა თბილისის ვაჟთა II გიმნაზიის VI, VII და VIII კლასებისთვის 1919 წლის ოქტომბერში შეადგინა ვახტანგ კოტეტიშვილმა. ახლავს განმარტებითი მოხსენება ისტორიის სწავლების მნიშვნელობის, სწავლების ფორმის და ა.შ. შესახებ.

1919

ტიპი: ავტორობა

გიმნაზიის VII კლასის სომხეთის ისტორიის პროგრამაში (1919/1920 სასწავლო წლისთვის) სახელმძღვანელოდ მითითებულია ხანაზადისა და ვარდანიანის „სომხეთის ისტორია“.

1919

ტიპი: ავტორობა

თბილისის ვაჟთა II გიმნაზიის II, V, VI, VII, VIII კლასების ქართული სიტყვიერების პროგრამა 1919/1920 სასწავლო წლისთვის შეადგინა მ. აბრამიშვილმა. ახლავს განმარტებითი მოხსენება.

1919

ტიპი: ავტორობა

VI, VII კლასების ქართული ენის პროგრამა 1919/20 სასწავლო წლისთვის შეადგინა მასწავლებელმა ქსენია ჯუღელმა. იგი აღნიშნავს, რომ სურს, სხვა ეროვნების მოწაფეები წერა-კითხვის გარდა გაეცნონ ქართული ლიტერატურის უმთავრეს პერიოდებს, ამიტომ შემოკლებით ასწავლის გარკვეულ ნაწარმოებებს, რომელთა ჩამონათვალი დართულია.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის ოქტომბერში მასწავლებელმა ალ. გაბრიჩიძემ შეადგინა ქალთა VI გიმნაზიის ქართული ენის პროგრამა III და V რუსული კლასებისთვის.

1919

ტიპი: ავტორობა

თბილისის ქალთა VI გიმნაზიის ქართული ენის პროგრამა სომხური I და II კლასებისთვის შეადგინა ვ. წერეთელმა 1919 წლის ოქტომბერში. ახლავს განმარტებითი ბარათი, სწავლებისას რას მიექცევა ყურადღება.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 23 მაისს ლანჩხუთის ქალთა გიმნაზიის ფრანგული ენის მასწავლებელ ალექსანდრა გიორგის ასული აბაზაძის დამსახურებითი სიის სისწორეს ხელმოწერით ადასტურებენ გიმნაზიის გამგე ეკატერინე ფხაკაძე და საქმისმწარმოებელი ბ. ხომერიკი.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 24 მაისს ლანჩხუთის სრულუფლებიანი ქალთა გიმნაზიის გამგე ეკატერინე ფხაკაძემ სახალხო განათლების სამინისტროს მისწერა, რომ ფრანგული ენის მასწავლებელი ალექსანდრა გიორგის ასული აბაზაძე თავისი საქმის პროფესიონალი იყო. მან ორი წლის განმავლობაში გიმნაზიაში ფრანგულის ენის სწავლების ხარისხი გააუმჯობესა და სწორედ ამიტომ, ეკატერინე ფხაკაძემ სამინისტოს სთხოვა, მასწავლებლად დაენიშნა ლანჩხუთის გიმნაზიაში. ხელს აწერენ გიმნაზიის გამგე ეკატერინე ფხაკაძე და საქმისმწარმოებელი ბ. ხომერიკი.

1918

ტიპი: ავტორობა

განათლების სამინისტრომ ქუთაისის სამაზრო ერობას მისწერა, რომ სამინისტრომ არ დააკმაყოფილა დიდი ჯიხაიშის უმაღლესი პირველდაწყებითი სასწავლებლის პედაგოგიური საბჭოს შუამდგომლობა ყოფილი მასწავლებლის სამსონ ნუცუბიძის უფლებების აღდგენისა და სამსახურში დაბრუნების შესახებ. ხელს აწერენ მთავარგამგე გიორგი ალმასხანის ძე ჭუმბურიძე და მდივანი კ. არჯევანიძე.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 17 მაისის დიდი ჯიხაიშის უმაღლესი პირველდაწყებითი სასწავლებლის პედაგოგიური საბჭოს სხდომის N12 ოქმის ასლის მიხედვით, პედაგოგიურმა საბჭომ განაცხადა, რომ მასწავლებელი სამსონ ნუცუბიძე მთავრობის წინააღმდეგ არ იმოქმედებდა. იგი კარგი მასწავლებელი იყო და სასწავლებლისთვის სასარგებლო იქნებოდა თუ დააბრუნებდნენ სამსახურში. ოქმის ასლს ხელს აწერენ პედაგოგიური საბჭოს თავმჯდომარე ათანასე ლეჟავა და საბჭოს წევრები: ნიკოლოზ სოსელია, გ. ნუცუბიძე, ივანე რუხაძე, ნინო ლეჟავა, სამსონ დევიძე, ვ. დარახველიძე, ბ. ცაგარელი, ალექსანდრა ლეჟავა, მდივანი გერასიმე გაფრინდაშვილი.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 17 მაისის დიდი ჯიხაიშის უმაღლესი პირველდაწყებითი სასწავლებლის პედაგოგიური საბჭოს სხდომის N12 ოქმის ასლის მიხედვით, პედაგოგიურმა საბჭომ დაადგინა, რომ გორის სამაზრო ერობის გამგეობისთვის ეთხოვათ მთავრობასთან ეშუამდგომლა სამსონ ნუცუბიძისთვის, რათა იგი დაებრუნებინათ სამსახურში. ხელს აწერენ პედაგოგიური საბჭოს თავმჯდომარე ათანასე ლეჟავა და საბჭოს წევრები: ნიკოლოზ სოსელია, გ. ნუცუბიძე, ივანე რუხაძე, ნინო ლეჟავა, სამსონ დევიძე, ვ. დარახველიძე, ბ. ცაგარელი, ალექსანდრა ლეჟავა, მდივანი გერასიმე გაფრინდაშვილი.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 17 მაისის დიდი ჯიხაიშის უმაღლესი პირველდაწყებითი სასწავლებლის პედაგოგიური საბჭოს სხდომის ოქმის N12 ასლის მიხედვით, პედაგოგიურმა საბჭომ იმსჯელა მასწავლებელ სამსონ ნუცუბიძის განცხადების შესახებ, რომ აღძრულიყო შუამდგომლობა მთავრობასთან, რათა ხსენებული მასწავლებელი დაებრუნებინათ სამსახურში. ხელს აწერენ პედაგოგიური საბჭოს თავმჯდომარე ათანასე ზურაბის ძე ლეჟავა და საბჭოს წევრები: ნიკოლოზ სოსელია, გ. ნუცუბიძე, ივანე რუხაძე, ნინო ლეჟავა, სამსონ დევიძე, ვ. დარახველიძე, ბ. ცაგარელი, ალექსანდრა ლეჟავა, მდივანი გერასიმე გაფრინდაშვილი.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918ს წლის ნიკოლოზ ბარნაბიშვილის პირადი საქმის მიხედვით, სასულიერო გიმნაზიისა და სასულიერო სემინარიის შეერთების შემდეგ სასულიერო სემინარიის ყველა მოხელე-მოსამსახურე მე-8 გიმნაზიის შემადგენლობაში მიიღეს. ნიკოლოზ ბარნაბიშვილს, როგორც თვითონ წერს, უმიზეზოდ აცდევინებდნენ და თანამდებობის დასაკავებლად უცხო პირს ეძებდნენ.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 10 მარტს ივანე ზურაბის ძე ბარკალაიამ განათლების მინისტრს სკოლის სპეციალური თანხიდან 440 მანეთი სთხოვა.

1918

ტიპი: ავტორობა

განათლების მინისტრის მოადგილის, ალ. მდივნის 1918 წლის მოხსენებაში მინისტრთა საბჭოს წინაშე, ნათქვამი იყო, რომ ქუთაისის სახაზინო პალატამ ბათუმის ოლქის ყველა დაწესებულება ჯამაგირით დააკმაყოფილა. მხოლოდ ბათუმის ვაჟთა გიმნაზიის ლიკვიდაციისთვის დატოვა რამდენიმე თანამშრომელი. ლიკვიდაციის დასრულებამდე მათი ანაზრაურებისთვის 1 740 მანეთი იყო საჭირო. ამისთვის მან შესაბამისი განკარგულების გაცემა ითხოვა.

1918

ტიპი: ავტორობა

განათლების მინისტრი გიორგი ლასხიშვილი 1918 წლის 20 აგვისტოს მოხსენებაში მთავრობის წინაშე ითხოვდა შუამდგომლობას თბილისში სამი ქართული გიმნაზიის გახსნის შესახებ. ასევე საჭირო იყო ერთი გიმნაზია რუსებისთვის, ერთი – სომხებისთვის და ერთიც რუს-სომეხთათვის.

1918

ტიპი: ავტორობა

განათლების მინისტრის 1918 წლის 20 აგვისტოს მოხსენებაში ნათქვამი იყო, რომ რესპუბლიკაში სწავლების ენად მოწაფეთა მშობლიური ენა უნდა გამოცხადებულიყო, ამიტომ დაუყოვნებლივ იყო გადასაწყვეტი ქართველ მოქალაქეთა შვილებისთვის სწავლების ენად ქართულის შემოღება. ეროვნულ უმცირესობებს უნდა ჰქონოდათ საშუალება საკუთარ ენაზე განათლების მიღების. რადიკალური გადაწყვეტილება იყო მისაღები თბილისის მთავრობის სასწავლებელთა დახურვის და შემდეგ ამა თუ ერისთვის შესაფერისი რაოდენობის სასწავლებელთა გახსნისთვის, რომლებშიც მოწაფეები ეროვნების მიხედვით განაწილდებოდნენ.

1918

ტიპი: ავტორობა

განათლების მინისტრის 1918 წლის 20 აგვისტოს მოხსენებაში ნათქვამი იყო, რომ თბილისის ვაჟთა სასწავლებლებელში (ვაჟთა გიმნაზიის ჩათვლით) 5 500 კაცი სწავლობდა, ეროვნების მიხედვით ეს მოწაფეები ასე ნაწილდებოდნენ: ქართველი – 1736, რუსი – 1624, სომეხი – 1477.