1920

ტიპი: ავტორობა

1940 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „კომუნისტში“ რეჟისორმა ალექსანდრე რაჟდენის ძე წუწუნავამ განაცხადა: „ფილმ „ქრისტინეზე“ მომუშავე ოპერატორი სრულიად უვიცი გამოდგა. ჩემი თხოვნა, ზოგიერთი რამ უფრო მსხვილად გადაეღო, უყურადღებოდ დასტოვა. ამაზე ჩვენ დიდი ჩხუბი მოგვივიდა და სოფელ აჭში ოპერატორი თავისი აპარატით მაღლობიდან ჩამოვაგორე“.

1919

ტიპი: ავტორობა

რეჟისორი გერმანე გოგიტიძე მოგონებებში ფილმზე „ქრისტინე“ (1919 წ.) წერს, რომ ქრისტინეს როლში მისი კანდიდატურა იყო ანეტა ქიქოძე, ქრისტინეს უბადლო შემსრულებელი ქართულ სცენაზე. ალექსანდრე წუწუნავა კი მოითხოვდა, არჩევანი სრულიად შეუფერებელ აბელოვას ქალზე შეჩერებულიყო. გოგიტიძის აზრით, ამის გამო ფილმმა წააგო.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918-21 წლებში რუსმა რეჟისორმა ვლადიმერ ბარსკიმ პავლე პიროვენის კომპანია „ფილმასთვის“ სალონური ხასიათის ფილმი „Скажи, зачем?“ (მითხარი, რატომ?) გადაიღო.

1921

ტიპი: ავტორობა

რუსმა რეჟისომა ვლადიმერ ბარსკიმ გაზეთ „Тифлисский листок“-ში დაბეჭდა წერილი, რომლითაც სცადა გაებაიბურებინა ალექსანდრე წუწუნავას მიერ 1916-18 წლებში გადაღებული პირველი ქართული მხატვრული ფილმი „ქრისტინე“. თვითონ კი ტრიუკებზე აგებული ფილმი „Обезглавленный труп“ გადაიღო.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 10 სექტემბერს სერგეი გრიგორის ძე ალდადანოვი სახალხო განათლების სამინისტროსთვის გაგზავნილ წერილში წერადა, რომ კინომექანიკოსთა ლექციები ყოველდღიურად, საღამოს 6-დან 8 საათამდე ვერის დაღმართზე, №-29-ში მდებარე კინემატოგრაფისტთა ამხანაგობა „კინოსოიუზის“ შენობაში იმართებოდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 10 აგვისტოს კინომექანიკოსთა კურსების გამგე სერგეი გრიგორის ძე ალდადანოვი სახალხო განათლების სამინისტროს კურსებზე ლექციების წასაკითხად უმაღლესი განათლების მქონე პირების ვალერიან იოსების ძე გულიანიცკისა და ვსევოლოდ თეოდორეს ძე მასალოვის მოწვევას ატყობინებდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 24 ივლისს პედაგოგმა სერგეი გრიგორგის ძე ალდადანოვმა სახალხო განათლების სამინისტროს ამხანაგობა „კინოსოიუზიუსთვის“ თბილისში კინემატოგრაფისტთა კურსების გახსნის თხოვნით მიმართა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 29 მარტს ჭიათურის შავი ქვის საექსპორტო საზოგადოება „ჩემოსა“ და სავაჭრო-სატრანსპორტო საზოგადოება „ვულკანს“ შორის ხელშეკრულება დაიდო. ტონაზე 95 ფრანკი ეძლეოდათ. სულ 5 000 ტონა აიღეს. ხელშეკრულებას ხელი მოაწერეს „ჩემოს“ კომიტეტის თავმჯდომარე გ. დ. ჟურულმა, კომიტეტის წევრებმა – ი. მენაბდემ და ბ. პაპავამ, ვულკანის წარმომადგენელმა როტერდამში ივან სპირიდონის ძე პერსინაკიმ.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წელს ჭიათურის შავი ქვის საექსპლუატაციო საზოგადოება „ჩემოს“ წევრს, მ. ს. მანუილიდისს ბათუმში, მატარებელ “ნორმანში” ჩატვირთული 62 ვაგონი საბადოს პარიზში დიუნკერისათვის საბაზრო ფასად მიყიდვა ევალებოდა. ყველაფერი უნდა გაკეთებულიყო ორგანიზაცია “ჩემოს” სახელით და მიღებული თანხა, იმავე ვალუტაში ორგანიზაციას დარჩებოდა.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 20 დეკემბერს ვაჭრობისა და მრეწველობის მინისტრმა გიორგი ჟურულმა და კომიტეტის წევრმა ბ. ა. პაპავამ სააქციო საზოგადოება ჭიათურის მარგანეცწარმოების სახელზე გააგზავნეს წერილი, რომელშიც ჭიათურის შავი ქვის საექსპორტო საზოგადოება ”ჩემოს” კომიტეტი მარგანეცმწარმოებლებს 7. 050 ათასი ტონა მარგანეცის გამოტანის უფლების გაგრძელებას სთხოვდნენ.

ტიპი: ავტორობა

ზარმაირ სიმონიანმა დაშნაკცუტუნის პარტიის მდივანმა გადასცა ტელეგრამა კარავაევადან, სადაც “ყაზახეთის” დაშნაკცუტუნის პარტიული კომიტეტი ითხოვდა გაეგზავნათ შემწეობა ჯარისკაცების ოჯახებისათვის და დააეფუძნებინათ კარვანსარების შეწყალების კომიტეტი

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის აპრილში მოქალაქე შუშანიკ მეჩტანციანი განცხადებაში ითხოვდა, რომ მისი შვილებისთვის დღიური საკვები გამოეყოთ.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 26 იანვარს ამიერკავკასიის კომისარიატის სახელზე ბათუმის ქალაქის თავმა საბახტარიშვილმა დაწერა განცხადება , მისი თქმით : ბათუმის ოლქი, ისევე როგორც ქალაქი ბათუმი ხეიბართა საქმის განხრით ეკუთვნის ქუთაისის გუბერნიას, რომელსაც წარუდგენს კრედიტების, ერთჯრადი საკვებისა(პაიოკი) და სხვა დანარჩენის შესახებ ინფორმაციას ქუთაისის გუბერნიას.. ბათუმმა ითხოვა ერთჯერადი საკვების (პაიოკის) გაზრდა, მაგრამ ქუთაისმა უარი განაცხადა რატომ? კანონით ბათუმს ეკუთვნის, მითუმეტეს ქუთაისის გუბერნიამ უკვე ამოწურა კრედიტი ნოემბრის, დეკემბრისა და იანვრის თვეებზე , ბათუმის ოლქს ჩვეული წესისამებრ ეკუთვნის 9რუბლი და 84 კაპ. ამასთანავე ბათუმმა ნოემბრის თვისათვის გახსნა კრედიტი 11 020 პუბლი და 80 კაპ. თუკი ჩავთვლით ერთჯერადი საკვების ზომას 20 პუბლი, რასაც ექომაგებიან , თვიური კრედიტი გაიზრდება 18. 794რ და 40 კაპ. 38 200 პუბლამდე და ნოემბრისა და დეკემბრის თვისათვის 30 784 პუბლი და 80 კაპიკი და ამასთან ერთად საჭიროა გავაფართოვოთ საკითხი საჭმლის მომავალ თვეებში გაზრდაზეც.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 7 თებერვლს ამიერკავკასიის ინვლიდ მებრძოლთა მზრუნველობის კომისრმა ი. დ. აბხაზმა სახელმწიფო მზრუნველობის კომისარიატს იმ სტუდენტებისათვის , რომლებიც ლექსანდროვსკისა და რომანოვსკის კომიტეტტების მიერ ფრონტზე იყვნენ გაწვეულნი 5000 რუბლი კრედიტის გამოყოფა სთხოვა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის თებერვალში ქ. შუშის სამხარეო კომისარმა ვართაპედოვმა ფინანსთა საქმის კომისარიატს სამხედროების ურთულესი ყოფის შესახებ ტელეგრამა გაუგზავნა..

1917

ტიპი: ავტორობა

დროებითი მთავრობის 1917 წლის 27 აგვისტოს დადგენილების (Приказ Министра Продовольствия, 1 Сентября 1917 года, N 61, Об изменении цен за переработку зерна в муку и крупу) შესაბამისად, რომლის ძალითაც მარცვლეულზე ფასი გაიზარდა და 1917 წლის 25 მარტის დადგენილების მიხედვით, რომლის ძალითაც პურეული სახელმწიფოს განკარგულებაში გადავიდა, დადგინდა დროებითი ზღვრული ფასები 1 პუდი (1 пуд = 16,380496კგ.) მარცვლეულის გადამუშავებაზე შემდეგი განაკვეთით: ხორბლის მსხვილად დაფქვა - 60 კაპიკი, ჭვავის მსხვილად დაფქვა - 50 კაპიკი, ხორბლისა და ჭვავის დაფქვა (простой размол) - 40 კაპიკი, ქერის ბურღულის დაფქვა - 50 კაპიკი. დაფქვისთვის ამ ნიხრებით გადახდა მოხდებოდა 1917 წლის 1 სექტემბრიდან. დადგენილებას ხელს აწერდა სურსათის მინისტრის მოადგილე ვლადიმერ ნიკოლოზის ძე ზელგეიმი.

1900

ტიპი: ავტორობა

სიმონ ქვარიანის განცხადებით, 1900-1903 წლებში წიგნებად დაიბეჭდა მისი ნაწარმოებები: „ანჟელინა“ (მოთხრობა საფრანგეთის პროლეტარიატის ცხოვრებიდან), „სუმბელი“, „ევროპის მეაბრეშუმეობა“, „შავი ქვის საქმე“, „სამი გმირი“ და „ვიზიტი“. ის აქტიურად თანამშრომლობდა ქართულ-რუსულ ჟურნალ-გაზეთებთან და აქვეყნებდა პუბლიცისტურ და პოლიტიკური ხასიათის წერილებს.

1908

ტიპი: ავტორობა

1908 წელს სიმონ ქვარიანმა სკოლებისთვის შეადგინა სახელმძღვანელო „საქართველოს ისტორია“.

1924

ტიპი: ავტორობა

1924-1934 წლებში სიმონ ქვარიანმა დაწერა პოემა „ბუმბერაზები“ (ლენინ-სტალინი) და ორი ისტორიული რომანი: „დიდი მოურავი“ და „შოთა რუსთაველი“.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 20 მაისის გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკაში“ დაიბეჭდა განცხადება: „მე, ნიკო შარამზანის ძე აბრამიშვილი, ს. თიანეთის მცხოვრები, ცალხელი (მარჯვენა დაკარგული მსოფლიო ომში), საყოველთაოდ ვაცხადებ, რომ მსურს მეორე, ჩემი მარცხენა ხელი და სიცოცხლე შევწირო ჩემს ძვირფას სამშობლოს და ვთხოვ სამხედრო სამინისტროს მიმიწვიოს სამსახურში“.

1920

ტიპი: ავტორობა

დამფუძნებელი კრების წევრები – ფირცხალავა, გომართელი და ჭელიძე – ლეჩხუმიდან იტყობინებიან, რომ ხალხი სამშობლოს დასაცავად ერთხმად მომართულია.

1920

ტიპი: ავტორობა

მუშათა კლუბში გამართულ პროფესიულ ორგანიზაციათა შეკრებაზე, ევროპიდან დაბრუნებულმა ირაკლი წერეთელმა მიმდინარე მოვლენებთან დაკავშირებით ვრცელი მოხსენება გააკეთა. იგი საქართველოს მდგომარეობას ბელგიისას ადარებდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 16 მაისის გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკის“ ცნობით, ბორჩალოს მუსლიმთა ყრილობამ რესპუბლიკის თავმჯდომარეს მისასალმებელი დეპეშა გაუგზავნა და მტერთან ბრძოლაში დახმარება აღუთქვა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 18 მაისის გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკის“ ცნობით, საღამოს 6 საათზე რკინიგზის საავადმყოფოდან ფრონტზე დაღუპული ჯარისკაცების ცხედრები გამოასვენეს. დაკრძალვას დამფუძნებელი კრების წევრები ესწრებოდნენ. პროცესიას სიტყვით მიმართეს დამფუძნებელი კრების თავმჯდომარის მოადგილემ სიმონ გურგენის ძე მდივანმა და ქალაქ თბილისის თავმა ბენიამინ გრიგოლის ძე ჩხიკვიშვილმა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 12 მაისის გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკის“ ცნობით, იუსტიციის მინისტრმა რაჟდენ მათეს ძე არსენიძემ სასამართლო უწყების ყველა დაწესებულებას აცნობა, რომ სამხედრო სამსახურში გაწვევის გადავადებასთან დაკავშირებული არც ერთი შუამდგომლობა არ განიხილებოდა.