რეგისტრირებული ფაქტები19036
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1973
ტიპი: ავტორობა
1973 წლის 28 მარტს ბახვის სასოფლო საბჭოს აღმასკომის თავმჯდომარემ, ვ. კვაჭაძემ, ქრისტინე შარაშიძეს მისწერა, რომ სოფლის მუზეუმისთვის გამოყოფილი იყო შენობა (სამი ოთახით) და დაწყებული იყო მისი მოსაწესრიგებელი სამუშაოები. მასალებისა და ექსპონატების შეგროვება შალვა ტარასის ძე თავართქილაძეს ჰქონდა მინდობილი.
1919
ტიპი: ავტორობა
სალიკვიდაციო განყოფილების რწმუნებულმა 1919 წლის 6 თებერვალს გზათა მინისტრს მიმართა, რომ 21 იანვრის ბრძანებით მას დაევალა მთავარი პარკის ლიკვიდაციის რწმუნებულისგან ყველა საქმის ჩაბარება, განყოფილების გაუხარჯავი თანხების მიღება და შესაბამისი აქტის შედგენა; პ.(?) ი. მაჭავარიანის სამინისტროდან სასწრაფოდ წასვლის გამო ზოგი მიმდინარე მიმოწერა, მაგ., ბუდაღიანცის ფირმასა და ამხანაგობა „მშენებელთან“, მის საქმეებში დარჩა. მინისტრს სთხოვს, ბრძანება გასცეს ამ მიმოწერის მოსაძებნად.
1945
ტიპი: ავტორობა
1945 წელს, ნიკოლოზ ბარათაშვილის გარდაცვალებიდან 100 წლის საიუბილეო დღეებში, ქრისტინე შარაშიძემ წაიკითხა მოხსენება „ნიკოლოზ ბარათაშვილის პოლიტიკური განწყობილების ევოლუცია" საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში, შემდეგ კი – საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის ისტორიის ინსტიტუტში.
1929
ტიპი: ავტორობა
1929 წლის 8 იანვარს რიგაში მყოფმა შალვა მაღლაკელიძემ საკუთარ ჩანაწერებში აღნიშნა, რომ გლეხები კომუნისტური პარტიის ღონისძიებებს სერიოზულ წინააღმდეგობას უწევდნენ. ისინი ჩართულნი იყვნენ საარჩევნო კამპანიაში. ქვეყნის ზოგიერთ კუთხეში შეძლებული გლეხები ღარიბი მოსახლეობის ნაწილს თავიანთი გავლენის ქვეშ აქცევდნენ.
1952
ტიპი: ავტორობა
1952 წლის სამუშაო გეგმის მიხედვით, ქრისტინე შარაშიძეს A ფონდის (ყოფილი საეკლესიო მუზეუმის) 100 ხელნაწერი უნდა აღეწერა და სასტამბოდ მოემზადებინა, საქართველოს ისტორიის მასალების XV-XIII საუკუნეების ტექსტები (ნაკვეთი II) გამოეკვლია, დასაბეჭდად გადაცემული H ფონდის ხელნაწერთა 84 აღწერილობის კორექტურა გაეკეთებინა და „აღწერილობათა“ VI ტომისათვის საძიებელი შეედგინა.
1919
ტიპი: ავტორობა
გზათა მინისტრის მოვალეობის შემსრულებელ ისიდორე მალანიას 1919 წლის 19 თებერვლის N32 ბრძანებით, სამინისტროში ზედმეტი სამუშაოს გაცემის შესახებ წინასწარ უნდა არსებულიყო პირადად მისი ნებართვა, ხოლო სამუშაოს აღსანიშნავად შემოეღოთ სარეგისტრაციო წიგნი, რომელშიც ჩაიწერებოდა, ამა თუ იმ მოხელემ რამდენი სთ., რომელ დღეს იმუშავა და რა სამუშაო შეასრულა.