რეგისტრირებული ფაქტები18591
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წელს საქართველოს რესპუბლიკის მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიამ დეპეშა გაუგზავნა სომხეთის რესპუბლიკის მთავრობის თავმჯდომარე ალექსანდრე ხატისოვს შიმშილობის პრობლემასთან დაკავშირებით, რომელშიც სწერდა: მზად ვართ ხელი გავუწოდოთ სომხეთს სასურსათო საქონლის ტრანზიტის საქმეში, ამიტომ გთხოვთ, სასწრაფოდ გასცეთ განკარგულება იმ ვაგონების დროულად დაცლის და დაბრუნების შესახებ, რომლებიც ამჟამად სომხეთშია.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 4 ივნისს გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკაში“ გამოქვეყნებული თბილისის გარნიზონის უფროსის, აბელ მაყაშვილის ბრძანებით, ყველა რუსი ოფიცერი ვალდებული იყო მის მიერ რწმუნებულ სამმართველოში გაევლო რეგისტრაცია და აეღო პირადობის მოწმობა; წინააღმდეგ შემთხვევაში ისინი მიეცემოდნენ პასუხისგებაში, როგორც საქართველოსადმი მტრული განზრახვით მოქმედნი.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 3 ივნისს გაზეთი „საქართველოს რესპუბლიკა“ წერდა, რომ თბილისის მილიციის უფროსმა ვლადიმერ ავაკუმის ძე სულაქველიძემ გამოსცა ბრძანება მილიციის მიერ ღამის საათებში ჩხრეკის ჩატარების აკრძალვის შესახებ, გარდა გადაუდებელი შემთხვევებისა. ბრძანების მიხედვით, მოქალაქეთა პრეტენზიების გამოსარიცხად მილიციას სისხლის სამართლის საქმეზე ჩხრეკა მაღალი თანამდებობის პირების თანდასწრებით უნდა ჩაეტარებინა.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 31 მაისს გაზეთი „საქართველოს რესპუბლიკა“ ქუთაისის საგუბერნიო საპყრობილის უფროსის, იაშვილის მიერ პატიმართა სახაზინო ფულებისა და ქონების რევიზიის შესახებ წერდა. რევიზიაში მონაწილეობდნენ: ადმინისტრაციის ინსპექტორის თანაშემწე, ბრალმდებლის ამხანაგი, ქალაქისა და ერობის გამგეობის წარმომადგენელნი და საპყრობილის მზრუნველთა კომიტეტის წევრი. რევიზიას არავითარი დარღვევა არ აღმოუჩენია.
1933
ტიპი: ავტორობა
საქართველოს კ.პ.(ბ)ც.კ. 1933 წლის 12 თებერვლის და განათლების სახალხო კომისარიატის კოლეგიის 1933 წლს 17 იანვრის დადგენილების საფუძველზე კოლეგიამ მიიღო გადაწყვეტილება სტაბილური სასწავლო წიგნების შექმნის თაობაზე, რომელსაც ხელს განათლების სახალხო კომისარი ერმილე ალექსის ძე ბედია აწერდა.
1924
ტიპი: ავტორობა
1924 წლის 31 მარტს საიდუმლო განყოფილების უფროსს, მოროზს დაკავებულებმა – ბაკურაძემ, ხატიაშვილმა, ზაუტაშვილმა, ამბროსი გაჩეჩილაძემ და ფირუზ გაგნიძემ მიმართეს განცხადებით, რომელშიც გამოთქვამდნენ სურვილს, გადასულიყვნენ საბჭოთა ხელისუფლების პლატფორმაზე და ითხოვდნენ მოლაპარაკებას სეით დევდარიანთან. საქმეში არ ჩანს, რით დამთავრდა ეს წამოწყება.
1924
ტიპი: ავტორობა
საქმეს თან ერთვის ვ. ჩიტაშვილის დასმენის ორი წერილი. პირველში ის ამტკიცებს, რომ სალუქვაძე გურიის არალეგალურ მენშევიკურ ორგანიზაციას ხელმძღვანელობდა. მისი ფსევდონიმები იყო „ამირანი“, „გოქაპირი“, „რევაზი“, დასმენის მეორე წერილში ჩიტაშვილი ვანო ცომაიას შეიარაღებული ბანდის წევრად მოიხსენიებს.
1934
ტიპი: ავტორობა
1934 წლის გაზაფხულზე ს. არუთინოვმა თბილისის ორგანიზაციის სტალინის სახელობის რაიკომის პლენუმზე გამოსვლისას აღნიშნა, რომ რაიონის ორგანიზაციებში პარტიული მუშაობის გარდაქმნა ჩატარებულია მხოლოდ ფორმალურად, რეალურად კი პარტიის წევრი ჯერ კიდევ არ დგას პარტორგანიზაციის ყურადღების ცენტრში ისე, როგორც ამას მე-17 პარტყრილობის გადაწყვეტილება მოითხოვს.
1921
ტიპი: ავტორობა
1921 წლის 26 მარტს კომუნისტურმა პარტიამ გახსნა საბჭოთა აღმშენებლობის კურსები, რომელთა გავლაც სავალდებულო იყო სამუშაო ადგილზე ყველა გაგზავნილისთვის. კურსებზე შალვა ელიავა და მიხეილ ოკუჯავა კითხულობდნენ სალექციო კურსს: „პოლიტიკა და საბჭოთა მთავრობის დამყარების აუცილებლობა საქართველოში“, მამია ორახელაშვილი – „საბჭოთა რუსეთის, კერძოდ, საბჭოთა საქართველოს მდგომარეობა“, ნაზარეთიანი – „საბჭოთა მე-8 სიეზდის მუშაობა და რუსეთის კომუნისტური პარტიის მე-10 სიეზდი“, ფილიპე მახარაძე და ბესარიონ კვირკველია – „საქართველოს კომპარტიის პოლიტიკა და საბჭოთა აღმშენებლობა“.