საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81839

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ იმედს იტოვებდა ქართველი ადამიანი არ გაძუნწდებოდა და ოდესაში მყოფ სასოწარკვეთილ სტუდენტებს დაეხმარებოდა. შეძლებისდაგვარად ყველას უნდა გაეღო დახმარება, რადგან თითოეული გროშიც ძალიან მნიშვნელოვანი იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, ოდესიდან ქართველი სტუდენტები ატყობინებდნენ, რომ მიუხედავად კარგად სწავლისა და ბევრი მცდელობისა ვერაფერს გახდნენ, ფინანსური სახსრები ვერ მოიპოვეს და დახმარება სჭირდებოდათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ თვისებები, რომლებიც საზღვარგარეთ სწავლამონდომებულ ქართველ ახალგაზრდებს ჰქონდათ – კეთილშობილური სითამამე, თავგანწირვა, თუნდაც ვაჟკაცური წინდაუხედავობა ყველა ადამიანისთვის აუცილებელი თვისება იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ქართველი სტუდენტები იმდენად მონდომებულები იყვნენ უმაღლესი განათლება საზღვარგარეთ მიეღოთ, არც კი უშინდებოდნენ უსახსრობას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე აღნიშნავდა, რომ ქართველი ახალგაზრდები ცდილობდნენ ოდესის უნივერსიტეტში მოხვედრას და უმაღლესი განათლების მიღებას. ოდესაში ბევრი ქართველი სწავლობდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ნ. მ. ჯორჯაძეს სამმოქმედებიან კომედიაში „სადავო მფლობელობაში“ თავისი როლი არ ჰქონდა ნასწავლი და არც სუფლიორს უსმენდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ანდრონიკოვისამ სამმოქმედებიან კომედიაში „სადავო მფლობელობაში“ თავადის ასულის ქეთევანის როლი კეთილსინდისიერად შეასრულა. ეს როლი მის რეპერტუარში ძალიან კარგი იყო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ალექსანდრე მიხეილის ძე ყაზბეგმა სამმოქმედებიან კომედიაში „სადავო მფლობელობაში“ მარდად ითამაშა და ზოგიერთ ეპიზოდში საუცხოოდაც კი.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ვასილ ალექსის ძე აბაშიძემ სამმოქმედებიან კომედიაში „სადავო მფლობელობაში“ თავი გამოიჩინა თამაშით.

1869

ტიპი: თანამდებობა

1869 წელს კავკასიის მეფისნაცვლის მთავარი სამმართველოს დეპარტამენტის ფინანსურ განყოფილებაში მსახურობდა ანდრია პეტრეს ძე ვასილიევი, რომელიც იყო VI კლასის ბუღალტერი.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ მარიამ მიხეილის ასულმა საფაროვამ სამმოქმედებიან კომედიაში „სადავო მფლობელობაში“ თავი გამოიჩინა თავისი როლით.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ქართული დრამატული დასის წევრებმა სამმოქმედებიანი კომედია „სადავო მფლობელობა“ მხიარულად წარმოადგინეს.

1869

ტიპი: თანამდებობა

1869 წელს გამოსული „Кавказский календарь на 1870 год“-იდან ირკვევა, რომ კავკასიის მეფისნაცვლის მთავარი სამმართველოს დეპარტამენტის თანამშრომელი ნიკოლოზ ლეონტის ძე პეტრე იყო კოლეგიის ასესორი.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ორმოქმედებიან კომედიაში „პარიზელ ბიჭში“ ბარონერას როლი არ იყო მ. მძინაროვისას შესაფერისი და ამიტომ ვერ ითამაშა კარგად.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, მარიამ მიხეილის ასულ საფაროვა-აბაშიძეს თავისი მეგობრებისთვის უნდა ეთხოვა, რომ კეთილსინდისიერად ეთამაშათ სცენაზე, კარგად მოემზადებინათ თავიანთი როლი, რადგან მათი მოუმზადებლობა ძალიან უშლიდა ხელს თავად აბაშიძის თამაშს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია აღნიშნავდა, რომ ნოდარ ჯორჯაძეს ორმოქმედებიან კომედია „პარიზელ ბიჭში“ ბიზოს როლი არ ჰქონდა ნასწავლი და კარგად ვერ ითამაშა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ მხოლოდ შრომისმოყვარეობით იყო შესაძლებელი წარმატების მიღწევა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ალექსანდრე მიხეილის ძე ყაზბეგი (მოხევე) ნელ-ნელა წარმატებული ხდებოდა და თუ უფრო მეტს იშრომებდა, თეატრს დიდ სარგებელს მოუტანდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ალექსანდრე მიხეილის ძე ყაზბეგს ორმოქმედებიან კომედიაში „პარიზელი ბიჭი“ გენერალ მორენის როლი ცუდად არ უთამაშია, თუმცა როლი უკეთ რომ ესწავლა, უკეთესად შეძლებდა თამაშს.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 30 იანვრის დამფუძნებელი კრების სხდომაზე ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის წევრმა გრიგოლ ვეშაპელმა დასვა შეკითხვა აფხაზეთში მისი მოქალაქეობის უფლების დარღვევის შესახებ.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, მარიამ მიხეილის ასული საფაროვა-აბაშიძის მიერ ორმოქმედებიან კომედიაში „პარიზელ ბიჭში“ ჟოზეფის როლის შესრულებისას დარწმუნდნენ, რომ მას დიდი ენერგია ჰქონდა, რომელიც ყოველდღიურად ორმაგდებოდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ მარიამ მიხეილის ასული საფაროვა-აბაშიძისა ბუნებისაგან ბევრი ნიჭით იყო დაჯილდოვებული და გონივრულად იყენებდა თავის უნარებს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ჭკუა-გონება, სხარტი აზროვნება, ესთეტიკის შეგრძნება და თავდაუზოგავი შრომისმოყვარეობა აუცილებლად უნდა ჰქონოდა ყველა ნიჭიერ მსახიობს.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ მარიამ მიხეილის ასულ საფაროვა-აბაშიძეს სხვა მსახიობებისაგან ფხიზელი ჭკუა-გონება, სხარტი აზროვნება, ესთეტიკის შეგრძნება და თავდაუზოგავი შრომისმოყვარეობა განასხვავებდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ მარიამ მიხეილის ასული საფაროვა-აბაშიძისა ნებისმიერ დიდ სცენას დაამშვენებდა თავისი სამსახიობო ნიჭით.