საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81547

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ძალიან ბევრი ქურდი და ავაზაკი ჩავიდა, თითქოს მარგანეცზე სამუშაოდ, სინამდვილეში კი მათი საქმიანობა ძარცვა იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი აღნიშნავს, რომ დაბა ყვირილაში არსებობდა სანიტარული კომისია, თუმცა თავის საქმეს არ ასრულებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ შავი ქვის საწარმომ ძალიან ბევრი სხვადასხვა ტომისა და სარწმუნოების ადამიანი შეკრიბა დაბა ყვირილაში. მათ შორის იყვნენ ცუდი ზნის მქონე და უსაქმური ადამიანებიც.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში გარემოს მოწესრიგება და დასუფთავება მარტივი იყო, როგორც დეპუტატების, ისე მოქალაქეების მხრიდანაც, თუმცა ამისთვის საქმეებს ხელმძღვანელობა სჭირდებოდა, რისთვისაც თავს არავინ იწუხებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილის მოსახლეობა უყურადღებობის გამო ძალიან ცუდ მდგომარეობაში იმყოფებოდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ ყვირილის დეპუტატების მოვალეობა დაბის საქმეებისა და პრობლემების ხელმძღვანელობა იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილის დეპუტატებს შეეძლოთ ღამის გუშაგები დაექირავებინათ, განათებები დაედგათ ქუჩებში და ღამით მოხეტიალეებისთვის სიარულის უფლება შეეზღუდათ, თუმცა ხელმძღვანელი არ ჰყავდათ და საქმეებს თავს ვერ აბამდნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილის დეპუტატებმა თავიანთი მოვალეობები არ იცოდნენ. მათ შეეძლოთ პოლიციის გარეშე ეზრუნათ გარემოს სისუფთავეზე და წესრიგზე, თუმცა სრულიად უმოქმედოდ იყვნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, დაბა ყვირილაში იმდენად დაბინძურებული გარემო იყო, რომ მალე ადამიანები ქოლერით მარტივად დაავადდებოდნენ და მუსრს გაავლებდა მათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ფოსტის ქუჩაზე ფეხითმოსიარულეების გზას არავინ წმენდდა, რის გამოც მოქალაქეები პირახვეულები დაიდოდნენ იმდენად შემაწუხებელი სუნი იდგა. ამ მდგომარეობის გამოსწორებაზე არავინ ზრუნავდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში რკინიგზის დეპოს მილებიდან შუა ქუჩაში ზეთიანი წყალი იღვრებოდა და ზამთარ-ზაფხულ ზეთის და ქონის მორევი იდგა, რაც ძალიან შემაწუხებელი იყო, თუმცა ეს მდგომარეობა არავის აინტერესებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ნავთი ძალიან იაფი ღირდა და ბნელ, წყლის გუბეებით სავსე ქუჩების განათებაზე არავინ ზრუნავდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ძალიან ბევრ დუქანთან იდგა წლით სავსე ჭაობები და გუბეები, რომლებშიც ღამით ჩავარდებოდა ადამიანი თუკი სიფრთხილეს არ გამოიჩენდა. ამ ყველაფერს ყურადღებას არავინ აქცევდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში დუქნების წინ ადგილები დაბინძურებული იყო განსაკუთრებით იმ სავაჭრო კანტორების წინ, რომლებიც შავი ქვის მადნის კომპანიონები იყვნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ცხოველების ლეში ქუჩაში იხრწნებოდა და სუნით იწამლებოდა ჰაერი, რომელიც ისედაც მოწამლული და გაფუჭებული იყო შავი ქვის მტვრისაგან.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ქუჩებში ცხოველების ლეშს ძაღლები ჭამდნენ და პოლიცია ამ ფაქტს ყურადღებას არ აქცევდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში მადნებიდან შავი ქვის გადმოსატანად რამდენიმე ათასი ოთხფეხა პირუტყვი ჩაიყვანეს. ისინი შიმშილისაგან და ბევრი შრომისგან დასუსტებულები იხოცებოდნენ და მათ ლეშს ძაღლები ჭამდნენ ქუჩებში. სანიტარული კომისია ასეთ მდგომარეობას ყურადღებას არ აქცევდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში თანო ხანიაშვილი წერდა, რომ დაბა ყვირილაში ნაკლებად აქცევდნენ სანიტარულ სისუფთავეს ყურადღებას.

1869

ტიპი: თანამდებობა

1869 წელს კავკასიის საცენზურო კომიტეტის თავმჯდომარე იყო ალექსანდრე პეტრეს ძე მაქსიმოვიჩი.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ლოცავდა ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილის შრომას და სურდა მისი მოსწავლეები წარმატებულები ყოფილიყვნენ, რათა ქვეყნისთვის სარგებელი მოეტანათ.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ოცი წლის განმავლობაში ქართველ ახალგაზრდებს ასწავლიდა, ყურადღებას აქცევდა და შემდეგ ეს ახალგაზრდები საქართველოსთვის მთელი ცხოვრება თუ არა რამდენიმე წელი მაინც თავდაუზოგავად შრომობდნენ. პეტრიაშვილის მხრიდან ეს ქვეყნისთვის უდიდესი სამსახური იყო, რასაც სხვა ვერავინ გაუწევდა სამშობლოს.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ მენდელეევი და ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ერთსა და იმავე ქვეყანაში, სასწავლებელში ერთსა და იმავე საგანს ასწავლიდნენ, თუმცა მენდელეევის მიმართ ქართველები მხოლოდ შორიდან პატივისცემით შემოიფარგლბოდნენ და პეტრიშვილი კი – ძალიან უყვარდათ, რაც იმას ნიშნავს, რომ მას ქვეყნის წინაშე დიდი დამსახურება ჰქონდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი საზღვარგარეთ ახალგაზრდებს ქიმიას არაჩვეულებრივად ასწავლიდა, მაგრამ ამით საკუთარ ქვეყანას არანაირი სარგებელი არ ჰქონდა, თუმცა ქართველებს ის მაინც ძალიან უყვარდათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, არამხოლოდ პროფესორები, არამედ სამზარეულოში მომუშავე ადამიანები, რომლებმაც თავიანთი შრომით მიაღწიეს წარმატებას და დარგის მცოდნეებად ჩამოყალიბდნენ მაგალითები იყვნენ იმისა, რომ ქართველი ადამიანი ნიჭიერი იყო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილზე ამბობდნენ პროფესორი გახდა, რითაც დაამტკიცა, რომ ქართველები უნიჭოები არ იყვნენ. წერეთლის აზრით, ყველასთვის თავისთავად ცხადი იყო ქართველი ხალხის ნიჭიერების ამბავი.