რეგისტრირებული ფაქტები87198
სორტირება თარიღი მზარდობით
1943
ტიპი: ღონისძიება
1943 წელს თედო სახოკიას მუშაობის ხალისი არ ჰქონდა დაკარგული და იმავე შემართებით აგრძელებდა ნაშრომებზე მუშაობას.
1943
ტიპი: პირადი ინფორმაცია
1943 წლის 16 მაისს თედო სახოკიას მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად საქართველოს დიდი გულშემატკივარი, ოლივერ უორდროპი სოფელ სევენოკიდან იყო.
1943
ტიპი: პირადი ურთიერთობა
1943 წლის 21 ივნისს იაკობ ფანცხავას ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ მას ყავდა მამა, სპირიდონ ფანცხავა.
1943
ტიპი: თანამდებობა
1943 წლის 21 ივნისს იაკობ ფანცხავას დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, მამამისი სპირიდონი სოფელ წყალტუბოს წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესიის მღვდელი იყო.
1943
ტიპი: პირადი ურთიერთობა
1943 წლის 21 ივნისს იაკობ ფანცხავას დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, მას ჰყავდა დედა, მაკრინე იოსელიანი-ფანცხავა.
1943
ტიპი: პირადი ურთიერთობა
1943 წლის 21 ივნისს იაკობ ფანცხავას დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ მას ჰყავდა უფროსი ძმა, რომანოზი.
1943
ტიპი: პირადი ურთიერთობა
1943 წლის 21 ივნისს იაკობ ფანცხავას დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ ვალერიან გაფრინდაშვილს ჰყავდა მამა, ივანე გაფრინდაშვილი.
1943
ტიპი: თანამდებობა
1943 წლის 21 ივნისს იაკობ ფანცხავას დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ ივანე როსტომაშვილი იყო გამომცემელი.
1943
ტიპი: ღონისძიება
1943 წლის 21 ივნისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში იაკობ ფანცხავა იხსენებს თავის მოგზაურობას სოფელ სამთავისში.
1943
ტიპი: თანამდებობა
1943 წლის 21 ივნისს იაკობ ფანცხავას დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, მამამისი სპირიდონი იყო წყალტუბოს საეკლესიო საქმეების გამგებლის თანაშემწე.
1943
ტიპი: ღონისძიება
1943 წლის 21 ივნისს იაკობ ფანცხავას დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, დედამისი მაკრინე იოსელიანი ოჯახის დიასახლისი იყო.
1943
ტიპი: ორგანიზაცია
1943 წლის 21 ივნისს იაკობ ფანცხავას დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი იყო ქუთაისის დრამატიული საზოგადოების წევრი.
1943
ტიპი: ღონისძიება
1943 წელს მოულოდნელად თავს დამტყდარი ომის გამო იაკობ ფანცხავა მეტად შეჭირვებულ ყოფაში იმყოფებოდა.
1943
ტიპი: ღონისძიება
1943 წლის 21 ივნისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში იაკობ ფანცხავა ომის მდგომარეობაში მყოფ ქვეყანასა და თანამემამულეებს ამხნევებდა აკაკი წერეთლის სიტყვებით: „ვინც სულს არ სწირავს სამშობლოს, არ ეთქმის ქვეყნის შვილიო“.

