საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები80958

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 15 ნოემბერს ქუთაისის საგუბერნიო კომისარი ბენიამინ გრიგოლის ძე ჩხიკვიშვილი ამიერკავკასიის შრომის მინისტრის მოადგილეს, ილია გიორგის ძე ფირცხალაიშვილს სახელმწიფო ბანკის სოხუმის განყოფილებაში თანხის გაგზავნას სთხოვდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 9 ივლისს, 3 საათსა და 46 წუთზე იუსტიციის მინისტრმა შალვა ვლადიმერის ძე ალექსი-მესხიშვილმა საქართველოს რესპუბლიკის მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიასგან ტელეფონოგრამით (რომელიც გადასცა ალექსანდრე მიქაბერიძემ და მიიღო არტემ ახნაზაროვმა), მათ განკარგულებაში არსებულ ყველა დაწესებულებაში სიკვდილით დასჯის კანონის სასწრაფოდ გამოკვრის ბრძანება მიიღო.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 12 ივლისს იუსტიციის მინისტრის კანცელარიას საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა სამინისტრომ სიკვდილით დასჯის შესახებ კანონის ტექსტის გაგზავნა სთხოვა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 13 ივლისს საგარეო საქმეთა სამინისტროს კანცელარიას იუსტიციის სამინისტროსგან (საქმისმწარომებლის მაგიერ ხელს აწერდა დავით ნიკოლოზის ძე კელაპტრიშვილი) გაეგზავნათ წერილი, სადაც N 2891-ის წერილის საპასუხოდ ატყობინებდნენ, რომ სიკვდილით დასჯის კანონის ტექსტი გამოცხადებული იყო გაზეთ „кавказ“-ის 9 ივლისის N 140 გამოცემაში.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 7 ოქტომბერს საქართველოს იუსტიციის მინისტრს, შალვა მესხიშვილს კანონის „კერძო უძრავი ქონების ჩამორთმევის შესახებ სახელმწიფო და საზოგადოებრივი საჭიროებისათვის“ დასკვნის დაწერა დაევალა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 14 სექტემბერს იუსტიციის სამინისტროს კანცელარიის საქმისმწარმოებელმა შ. ტატიშვილმა მთავრობისთვის წარსადგენად და განსახილველად გაგზავნა კანონპროექტი „საქართველოს საზღვრებიდან გაძევებისა და სასამართლოს გარეშე დატუსაღების შესახებ“.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 7 ოქტომბერს მთავრობის საქმეთა მმართველის სახელით გრიგოლ რობაქიძემ იუსტიციის სამინისტროს კანცელარიას კანონპროექტის „საქართველოს სამზღვრებიდან გაძევებისა და სასამართლოს გარეშე დატუსაღების შესახებ“ უკან დაბრუნება შეატყობინა. საკითხი მთავრობის 3 ოქტომბრის სხდომაზე განხილვიდან მოიხსნა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 16 ივლისს ს. კაკაბაძე იუსტიციის მინისტრს, შალვა ვლადიმერის ძე ალექსი-მესხიშვილს 15 ივლისის მთავრობის სხდომის დადგენილებას გამმიჯვნელი დაწესებულებების მიწათმოქმედების სამინისტროსთვის, ხოლო ხე-მიწის მზომელთა სასწავლებელის განათლების სამინისტროსთვის გადაცემას ატყობინებდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წელს იუსტიციის მინისტრის მოადგილემ გრიგოლ ივანეს ძე გველესიანმა და კანცელარიის დირექტორის მადგილემ ა. პონიატსკიმ თბილისის მიწის სასაწავლებლის სახალხო განათლების სამინისტროსთვის გადაცემის კანონპროექტი საქართველოს რესპუბლიკის ეროვნული კანცელარიის საბჭოს დროულად დასამტკიცებლად გაუგზავნა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის ივლისში საქართველოს რესპუბლიკის საქმეთთა მმართველმა სარგის კაკაბაძემ იუსტიციის სამინისტროს კანცელარიას მისწერა წერილი, რომლითაც ატყობინებდა, რომ კანონპროექტი იუსტიციის სამინისტროსთან საკოდიფიკაციო განყოფილების დაარსების შესახებ მთავრობისგან 29 ივლისის სხდომაზე მიეწოდათ და ეროვნულ საბჭოს წარედგინა დასამტკიცებლად.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 30 ივლისს კანცელარიის დირექტორმა გიორგი თევდორეს ძე ჟორდანიამ იუსტიციის მინისტრის განკარგულებით ეროვნულ საბჭოს კანცელერიაში გაგზავნა წერილი, რომელშიც ეროვნულ საბჭოს სთხოვდა მთავრობის მიერ დადასტურებული შემდეგი კანონპროექტების განხილვას: „კანონპროექტი კანონთა გამოქვეყნებისა", „კანონპროექტი საქართველოს დემოკრატიულ რესპუბლიკის იუსტიციის სამინისტროსთან საკოდიფიკაციო განყოფილების დაარსების შესახებ" და „კანონპროექტი 1914 წ. 16 დეკემბრის დროებითი კანონის/ ზოგიერთ არსებულ გადასახადთან გადიდების მოქმედების გაგრძელების შესახებ 1919 წლის 1 იანვრამდე".

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წელს იუსტიციის სამინისტროს კანცელარიის დირექტორი გიორგი თევდორეს ძე ჟორდანია ეროვნულ საბჭოს საკოდიფიკაციო განყოფილების დაარსების შესახებ კანონპროექტის იმ ვარიანტის განხილვას სთხოვდა, რომელიც პირადად იუსტიციის მინისტრის მიერ იყო ხელმოწერილი.

1924

ტიპი: ავტორობა

1924 წლის 12 მარტს, 13:20 საათზე, დაიწყო მორიგი სასამართლო სხდომა კათალიკოს ამბროსისა და საკათალიკოს საბჭოს წევრების საქმეზე. დაცვის ადვოკატი კირილე ნინიძე აცხადებდა, რომ მუშაობისთვის გაუსაძლისი მდგომარეობა ჰქონდათ, კერძოდ, პრესაში ვრცელდებოდა წერილები, რომლებშიც დაცვის ადვოკატებს სინდისით მოვაჭრეებს უწოდებდნენ, რითაც უდანაშაულობის პრეზუმფციას არღვევდნენ – „დანაშაულს წინასწარ კვალიფიკაციას უშვრებიანო“. დაცვის მხარე ამ გარემოებათა შესახებ სასამართლოს წერილით მიმართავდა.

1923

ტიპი: ღონისძიება

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, თბილისში, ერმოლოვის ქ. N6-ში 26 კომუნარის(კომისრის) სახელობის ამიერკავკასიის კომუნისტური უნივერსიტეტი გაიხსნა.

1923

ტიპი: ღონისძიება

1923 წლის 7 ნოემბერს მხოლოდ ფორმალურად გაიხსნა კომუნივერსიტეტი, ფაქტიურად კი ის 1923 წლის მარტის პირველი რიცხვებიდან არსებობდა.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, სწრაფი სამუშაოები მიმდინარეობდა უნივერსიტეტის ფიზიკური, ზოოლოგიური, ბოტანიკური, გეოგრაფიული და სხვა სახეობის ლაბორატორიების მოსაწყობად. მათი ნაწილი დასრულებული იყო და უნივერსიტეტთან ერთად გაიხსნებოდა. ასევე იხსნებოდა უნივერსიტეტის უმდიდრესი წიგნსაცავი, რომელსაც აკადემიური სამკითხველოს სახით „26 კომუნარების“ სახელობის კარგად მოწყობილი ვეებერთელა დარბაზი ჰქონდა. უნივერსიტეტში იყო დასასვენებელი სამკითხველო-დარბაზიც დიდი რაოდენობის ადგილობრივი და საზღვარგარეთული ლიტერატურით, ლამაზად მორთული კლუბი, თეატრი და სხვ.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, უნივერსიტეტის აკადემიური მხარე სავსებით დამაკმაყოფილებელი იყო. მეცადინეობა უმთავრესად ლაბორატორიებში მიმდინარეობდა. მუშაობის სიმძიმის ცენტრი გადატანილი იყო სტუდენტების თვითმოქმედებაზე, ლექტორები კი თანასწორთა შორის ხელმძღვანელის როლს ასრულებდნენ.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, უნივერსიტეტში ორი ფაკულტეტი – საზოგადო პედაგოგიური და საბჭოთა პარტიული ფაკულტეტი ფუნქციონირებდა. ასევე არსებობდა ნაციონალური მოსამზადებელი ჯგუფებიც.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, ამიერკავკასიის უნივერსიტეტის ოფიციალურად გახსნის დღეს „ოცდაექვსელებმა“ დადეს ფიცი, რომ უმაღლესი პარტიული სკოლიდან მარქსისტული ცოდნით შეარაღებიულნი გამოვიდოდნენ.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, ამიერკავკასიის უნივერსიტეტის კომუჯრედი თბილისის ორგანიზაციის ერთ უძლიერეს უჯრედად ჩაითვალა. კომუჯრედში 175 წევრი და კანდიდატი იყო. კავშირის წევრთა რიცხვი 115-ს აღწევდა.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, კომუჯრედი კომპარტიის და კომინტერნის ტაქტიკის და სტრატეგიის ღრმა თეორიულ და აკადემიურ შესწავლას დიდ ყურადღებას აქცევდა. მუშაობის ნაყოფიერებისთვის მთელი უჯრედი „შემაკავშირებელ“ 16 წრედ იყო დაყოფილი. აქედან 14 წრე რუსული იყო, რუსულის არამცოდნეთათვის: 1 ქართული და 1 თურქული. თითოეულ წრესთან უჯრედის ბიუროს მიერ მიმაგრებული იყო მდივანი - ხელმძღვანელი. წრეების სხდომა იმართებოდა 2 კვირაში ერთხელ, სადაც წრის მიერ დანიშნული სტუდენტი აკეთებდა მოხსენებას იმ მასალის მიხედვით, რომელსაც წრის ყველა წევრი წინდაწინ ეცნობოდა.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, ამა თუ იმ თემის ღრმად შესწავლის შემდეგ სტუდენტები მოხსენებებისთვის ტფილისის საწარმოების კომუჯრედებში დაიგზავნენ. პირველმა ცდამ სასურველად ჩაიარა. სტუდენტობამ საჭირო გამოცდილება მიიღო. განზრახული იყო ამ მუშაობის მაქსიმალურად გაფართოება.

1923

ტიპი: ღონისძიება

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, კომუჯრედთა ბიურო უნივერსიტეტში საკმაოდ დიდი ფორმატის რუსულენოვან (არსებობდა ქართულენოვანი და სომხურენოვანი განყოფილებებიც) კედლის გაზეთ „ოცდაექვსელს“ გამოსცემდა.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, კომუჯრედი ყოველდღიურად 50-60 ცალ მოსკოვში გამოცემულ გაზეთ „პრავდას“ ყიდულობდა, რაც უნივერსიტეტის გამგეობის მიერ შეძენილ რამდენიმე ათეულ რუსულ და ადგილობრივ გაზეთებთან ერთად სავსებით უზრუნველყოფდა სტუდენტების მოთხოვნილებას.

1923

ტიპი: ავტორობა

1923 წლის 7 ნოემბრის გაზეთ „კომუნისტის“ ცნობით, კომუჯრედის ბიუროს თაოსნობით უნივერსიტეტის თანამშრომელთა შორის ანბანური და პოლიტუცოდინრობის ლიკვიდაციისთვის პოლიტწრეები არსდებოდა, რომლებზეც მიმაგრებული იყვნენ როგორც სტუდენტები, ასევე ლექტორები.