საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები87396

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 21 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წევრთა და რწმუნებულთა საერთო კრებაზე სილიბისტრო თავართქილაძემ განაცხადა, რომ მან შეგნებულად მოაწერა ხელი თ. კიკვაძის ინიციატივით შედგენილ დოკუმენტს, რადგან აღნიშნული საკითხები მეტად მნიშვნელოვანი იყო, მაგრამ ამ კითხვების გარჩევა ძალიან არ დაგვიანდებოდა, რადგან გამგეობას თებერვლის თვეში ჰქონდა დაგეგმილი საზოგადოების კრების მოწვევა.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელმა საზოგადოებამ რედაქციას სთხოვა გაზეთ „ქრონიკაში“ ადგილი დაეთმოთ შემდეგი მიმართვისათვის: ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მთავარი გამგეობა დაბეჯითებით სთხოვს საზოგადოების განყოფილებათა გამგეობებს, რომ დააჩქარონ წევრთა სიების გამოგზავნა, რომ შესაძლებელი იყოს დაუგვიანებლად რწმუნებულთა განაწილება განყოფილებათა შორის და შემდეგ რწმუნებულთა არჩევა. ასევე, სასურველია არჩევნებში მონაწილეობა მიიღოს რაც შეიძლება მეტმა წევრმა და სასურველია ყველა წევრმა აღიდგინოს წევრობის უფლება საწევრო თანხის გადახდით. ხელს აწერს დავით კარიჭაშვილი.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 9 სექტემბრისათვის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების საწყობში მოიპოვებოდა შემდეგი ძველი ნივთები: ფოტოგრაფიული სურათების ბლანკები 200 ცალი, პატარა ზომის 300 ცალი, აკაკი წერეთლის სურათი 1 ცალი, ჯგუფების სურათები 5 ცალი, სხვადასხვა სურათები 5 ცალი, გიორგი წერეთლის სურათი 1 ცალი, შოთა რუსთაველის სურათი 1 ცალი, ხელით ნახატი სურათი 1ცალი, სურათი კარგ ჩარჩოში 1 ცალი, სურათი „ტყე“ ტილოზე 1 ცალი, ხატი „საქართველოს დიდება“ ჩარჩოში 1 ცალი, გამოფენის დიპლომი 1 ცალი, ნეგატივები 1000 ცალი, სკამი 7 ცალი, სხვადასხვა სურათები 6 ცალი, რუსული წიგნები 30 ცალი, ჟურნალები „ივერია“, „მნათობი“ 2 ცალი, „საქართველოს მოამბე“ 1 ცალი, სხვადასხვა წიგნები 10 ცალი, გვირვვინი 2 ცალი, კიბე 1 ცალი. ჩამოთვლილი ნივთებიდან ყველა დაიწვა გარდა სკამებისა და ობიექტივისა. ხელს აწერს საქმისმწარმოებელი ვარლამ ბურჯანაძე.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 18 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მთავარმა გამგეობამ წერილობით მიმართა იპოლიტე ვართაგავას, რომ ტერენტი წერეთელისგან ჩაებარებინა წიგნთა საწყობები და ჩაბარების აქტი წარმოედგინა 1920 წლის 1-ლი იანვრისათვის. ხელს აწერენ თავმჯდომარე დავით კარიჭაშვილი და მდივანი ვარლამ ბურჯანაძე.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 18 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მთავარმა გამგეობამ წერილობით მიმართა ტერენტი წერეთელს, რომ წიგნთა საწყობები ჩაებარებინა იპოლიტე ვართაგავასთვის და ჩაბარების აქტი წარმოედგინა 1920 წლის 1-ლი იანვრისათვის. ხელს აწერენ თავმჯდომარე დავით კარიჭაშვილი და მდივანი ვარლამ ბურჯანაძე.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 1-ელ თებერვალს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების დადგენილების თანახმად კომისია ვასილ ედილაშვილის, ლავრენტი სანოძის, იოსებ გიორგობიანის, ივანე ავალიშვილისა და ტერენტი წერეთლის შემადგენლობით შეიკრიბა კანცელარიაში, სადაც იპოლიტე ვართაგავას შესთავაზეს ჩაებარებინა საზოგადოების საწყობი, რაზეც ი. ვართაგავამ დროის უქონლობისა და ყოფილი გამგისგან საწყობის არგადაბარების გამო საწყობის ხელმძღვანელობაზე უარი განაცხადა. ტერენტი წერეთელმა აიღო პასუხისმგებლობა საწყობი ჩაებარებინა ხსენებული კომისიისთვის და დაიწყეს საწყობის აღწერა, რამაც 3 დღე გასტანა.

1921

ტიპი: ღონისძიება

1921 წლის 11 აგვისტოს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თავმჯდომარის მოადგილე ნიკოლოზ ჩიგოგიძემ, თამარ ჯარიაშვლისა და პარმენ ჭანიშვილის თანდასწრებით გააღო საზოგადოების წიგნებისა და ქაღალდების საწყობი N 64 და გამოიტანეს ნაწილი იმ ქაღალდებისა, რომელიც მობარებული იყო საწყობში მასწავლებელთა კავშირის მიერ. მათ ხელახლა დაკეტეს საწყობი, გასაღებები დავით კარიჭაშვილს გადასცეს, ხოლო ბეჭედი – თამარ ედილაშვილს.

1921

ტიპი: ღონისძიება

1921 წლის 6 აგვისტოს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თავმჯდომარე დავით კარიჭაშვილმა, თამარ ჯარიაშვლის, ვასილ ედილაშვილისა და ალექსანდრე მდივნის თანდასწრებით გააღო საზოგადოების წიგნებისა და ქაღალდების საწყობი N 64 და გამოიტანეს ნაწილი იმ ქაღალდებისა, რომელიც მობარებული იყო საწყობში მასწავლებელთა კავშირის მიერ. მათ ხელახლა დაკეტეს საწყობი, გასაღებები დავით კარიჭაშვილს გადასცეს, ხოლო ბეჭედი – თამარ ედილაშვილს.

1921

ტიპი: ღონისძიება

1921 წლის 22 ივლისს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თავმჯდომარე დავით კარიჭაშვილმა, თამარ ჯარიაშვლის, ვასილ ედილაშვილისა და პორფირე წირქვაძის თანდასწრებით გააღო საზოგადოების წიგნებისა და ქაღალდების საწყობი N 64 და გამოიტანეს ნაწილი იმ ქაღალდებისა, რომელიც მობარებული იყო საწყობში მასწავლებელთა კავშირის მიერ. მათ ხელახლა დაკეტეს საწყობი, გასაღებები დავით კარიჭაშვილს გადასცეს, ხოლო ბეჭედი – თამარ ედილაშვილს.

1921

ტიპი: ღონისძიება

1921 წლის 19 ივლისის პროტოკოლის მიხედვით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წიგნისა და ქაღალდის საწყობთა გამგის ლავრენტი სანაძის შვებულებაში წასვლის წინ საზოგადოების საწყობები დაკეტეს და საზოგადოების ბეჭდით დაბეჭდეს. ლ. სანოძემ გასაღებები თავმჯდომარე დავით კარიჭაშვილს გადასცა, ხოლო ბეჭედი მდივნის თანაშემწე – თამარ ჯარიაშვილს.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 10 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით „კავკასიის სასოფლო მეურეობის საზოგადოების“ მდივანმა ხატისოვმა 11 იანვარს საზოგადოების კრებას წარუდგინა განცხადება, თუ რა ცვლილება იყო საჭირო, რომ საზოგადოებას შესაბამისი სამსახური გაეწია ქვეყნისთვის.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 10 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა „თბილისის უწყებებში“ გამოქვეყნებული წერილი, რომელშიც პედაგოგებმა თავიანთი აზრი დააფიქსირეს განათლების საკითხთან დაკავშირებით. ერთ-ერთმა წერილმა განსაკუთრებული ყურადღება მიიქცია, არა მარტო მოსახლეობისა, არამედ მმართველი პირებისა. ამ წერილის მთავარი აზრი იყო, რომ განთლების წყობილება, რომელიც პირველადი ცოდნის მისაღებად დედა ენის შესწავლას უარყოფდა, ამით ახალ თაობას ჩაგრავდა და ახშობდა მათ განვითარებას, ამდაბლებდა და სიღარიბისკენ მიჰყავდა ისინი, მიუხედავად იმისა, რომ სასწავლებლები მშვენივრად იყვნენ მოწყობილნი და გამართულნი, საჭირო განათლებას ვერ აძლევდნენ მომავალ თაობას.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 10 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობითი იუწყება, რომ ერთ-ერთმა თავადიშვილმა გაუგზავნა თხოვნა რეალური სასწავლებლის დირექტორს, მისი შვილისთვის არ ესწავლებინათ ქართული ენა, რაც ამტკიცებდა, რომ შვილების აღზრდისთვის სულ უბრალო ჭეშმარიტებაც კი ვერ გაითავისა ქართველმა ხლხმა და მათ მომავალს მშობლები უმახინჯებდნენ მცდარი და მახინჯი გადაწყვეტილების მიღებით.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 10 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ სასწავლებლების ახლად დანიშნულმა დირექტორმა შემოდგომა-ზამთარში მოახდინა თიანეთისა და ახალციხის სასწავლებლების რევიზია, რომლის დროსაც აკრძალა ქართული ენის სწავლება. გარკვეული დროის შემდეგ ქართულის სწავლება აღადგინეს და საჭირო წიგნებიც გაგზავნეს ხსენებულ სასწავლებლებში.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 10 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ გასულ სექტემბერს ქალაქ გორში გახსნეს სასწავლებელი „საოსტატო სემინარია“ სადაც სასოფლო სასწავლებელთათვის უნდა მოემზადებინათ მასწავლებლები, თუმცა სამწუხაროდ არა ქართულ ენაზე, რაც არსასიამოვნო ფაქტი იყო. ამასთან გორში არსებულ დაწყებით სასწავლებელში ისეთი პედაგოგები ასწავლიდნენ ქართულს, რომლებმაც თავად არ იცოდნენ გამართულად ქართულად მეტყველება, რაც საერთოდ არ წაადგებოდა ახალგაზრდა თაობის ცოდნის გაღრმავებასა და განვითარებას.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 10 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ თბილისის პედაგოგიურ ინსტიტუტთან არსებობდა ოთხკლასიანი სასწავლებელი, რომელიც 4 წელია ფუნქციონირებდა. მთავრობის დადგენილებით ყველა სასწავლებელში ადგილობრივ ენაზე უნდა ესწავლათ ბავშვებს, აღნიშნულ სასწავლებელში კი მეოთხე წელს დაიწყეს ქართული ენის სწავლება, ისიც ისეთმა პედაგოგებმა, რომლებმაც გამართულად თავად არ იცოდნენ ქართული ენა და ეს თავისთავად ცუდად აისახებოდა მომავალი თაობის განვითარებაზე და ცოდნაზე.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 3 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა თბილისის გუბერნიის ოქმებიდან ამოკრეფილი მონაცემები მოსახლეობის სტატისტიკისა და ეკონომიკური მდგომარეობის შესახებ.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 3 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა „ცხოვრება და კანონის“ 1-ლი წერილი საქართველოში ბატონყმობის გაუქმების შესახებ. წერილიდან ვიგებთ, თუ რა შედეგები მოჰყვა ბატონყმობის გაუქმებას და როგორ გაგრძელდა გლეხისა და ყოფილი ბატონის ურთიერთობა, ასევე, როგორ განისაზღვრა უფლება და მოვალეობა გლეხსა და ნაბატონარს შორის.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 3 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ 28 თებერვალს თბილისის საადგილმამულო ბანკის გამგეობამ ამავე ბანკის ზედამხედველობის კომიტეტს წარუდგინა გასული წლის ანგარიში, რომელსაც განხილვისა და დამტკიცების შემდეგ დაბეჭდავდნენ გაზეთებში.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 3 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ დასაბეჭდად ამზადებდნენ ქართულ წიგნს „ქართველთ ცხოვრება ნიკოლოზ დადიანისა“, რომელშიც ვრცლად იყო აღწერილი საქართველოს ისტორიის ბოლო პერიოდი, უფრო მეტად იმერეთის ამბები.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 3 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ სოფლის საზოგადოებას ადგილობრივი მილიციონერები ამოურჩევიათ და თბილისში გამოუგზავნიათ, იმ პირობით, რომ თავად გადაუხდიდნენ ჯამაგირს, მაგრამ პირობა აღარ შეუსრულებიათ და ამიტომ ქალაქს თავისი ნებით ტოვებდნენ მილიციონერები.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 3 მარტის გაზეთ „ივერიის“ განცხადებით მათი რედაქცია უფასოდ დაბეჭდავდა სასოფლო საამხანაგო ბანკების ანგარიშსა და განცხადებებს ქართული წიგნების თაობაზე. ხელს აწერს გაზეთის რედაქტორი ილია ჭავჭავაძე.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 3 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით გამოქვეყნდა განცხადება, რომ მარტიდან გამოდის თბილისში ქართული საპოლიტიკო და სალიტერატურო გაზეთი „ივერია“. დამტკიცებული პროგრამა რედაქციას ნებას აძლევს იქონიოს გაზეთში შემდეგი განყოფილებანი: 1) წინასიტყვაობა, რომელშიც გამოითქმება რედაქციის აზრი საზოგადო ცხოვრებისა და სხვადასხვა თემის შესახებ, 2) საქართველო: განხილვა ყოველგვარი თემისა მთავრობისა თუ საზოგადოების ცხოვრების შესახებ, 3) რუსეთი: განხილვა ყოველგვარი თემისა, რაც რუსეთის სახელმწიფო პოლიტიკასა და საზოგადოების ცხოვრებას შეეხება, 4) უცხოეთი: განხილვა საზოგადო პოლიტიკისა, უცხო ქვეყნების სახელმწიფო წარმოებასა და საზოგადოების ცხოვრებისა.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 3 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით გამოქვეყნდა განცხადება, რომ მარტიდან გამოდის თბილისში ქართული საპოლიტიკო და სალიტერატურო გაზეთი „ივერია“. დამტკიცებული პროგრამა რედაქციას ნებას აძლევს იქონიოს გაზეთში შემდეგი განყოფილებანი: 1) კორესპონდენციები, საქართველოს, რუსეთისა და უცხო ქვეყნების შესახებ, 2) სამეცნიერო განყოფილება, 3) სხვადასხვა სახის პროზაული ნაწარმოებები, 4) კრიტიკა და ბიბლიოგრაფია, 5) ფელეტონი, 6) სასამართლოს მატიანე, 7) სხვადასხვა გაზეთების ნაამბობი, 8) კერძო პირთა განცხადებანი და საჭირო ცნობათა სქემა.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 3 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ 1-ელ მარტს ფინანსთა სამინისტრომ, თბილისის საადგილმამულო ბანკის ზედამხედველობის კომიტეტს ბანკის წესდებულების ცვლილებაზე თანხმობა განუცხადა.