რეგისტრირებული ფაქტები87331
სორტირება თარიღი კლებადობით
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 15 სექტემბრის თბილისში მცირეწლოვან დამნაშავეთა თავშესაფარი აკურთხეს. კურთხევას მრავალი სტუმარი დაესწრო. მათ შორის იყვნენ: თეოდორ ალექსანდრეს ძე ბიკოვი და გორსკი.
1897
ტიპი: თანამდებობა
1897 წლის 14 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ შიო დედაბრიშვილი დუშეთის მაზრის ბეითალად დაინიშნა.
1897
ტიპი: თანამდებობა
1897 წლის 14 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ ზაიკინი ქუთაისის ოლქის სასამართლოს წევრად დაინიშნა.
1897
ტიპი: თანამდებობა
1897 წლის 14 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ დიატროპოვი ქუთაისის ოლქის სასამართლოს თავმჯდომარის ამხანაგად დაინიშნა.
1897
ტიპი: თანამდებობა
1897 წლის 14 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ მოსიძე მომრიგებელი მოსამართლის თანაშემწე იყო.
1897
ტიპი: თანამდებობა
1897 წლის 14 სექტემბერს ბათუმის ახალი ვაჟთა გიმნაზია უნდა ეკურთხებინათ. ამ გიმნაზიის დირექტორი ა. ი. სტოიანოვი იყო.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 14 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ თ. ნ. თავდგირიძემ ხმოსნებს მოახსენა, რომ მისი აზრით, საჭირო იყო ოზურგეთში ახალი ეკლესიის აშენება, რადგან ძველი ეკლესია მლოცველებს ვეღარ იტევდა. ხმოსნებმა ეს წინადადება მოიწონეს და ამ მიმართულებით მუშაობას შეუდგნენ.
1897
ტიპი: თანამდებობა
1897 წლის 14 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ გურია-სამეგრელოს ეპარქიის სამოსწავლო საბჭოს ოზურგეთის განყოფილებამ საპატიო წევრად ოზურგეთის ქალაქისთავი თ. ნ. თავდგირიძე აირჩია.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 14 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ ბათუმის გამგეობამ ახლადგადაკეთებულ ვაჟთა გიმნაზიას დროებითი სადგომი ჩააბარა. ამ ღონისძიებას გიმნაზიის დირექტორი ა. ი. სტოიანოვი ესწრებოდა.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 14 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ მიხეილ საბინინი ფრანგულ ენაზე ნაშრომს ამზადებდა, რომელშიც საქართველოს ეკლესიის შესახებ უნდა ყოფილიყო მოთხრობილი. ამ ნაშრომში მიხეილ საბინინი ამტკიცებდა, რომ საქართველოს ეკლესია თავიდანვე დამოუკიდებელი იყო.
1897
ტიპი: თანამდებობა
1897 წლის 14 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ მოსიძე ტიტულოვანი მრჩეველი გახდა.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 13 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ ნ. დიდებულიძემ გახსნა თბილისში პირველი კერძო პანსიონი ქალებისთვის.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 13 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ ნ. დიდებულიძე თავის პანსიონსა და სასწავლებელში ქალებს საცხოვრებლად იღებდა და იმავდროულად საშუალო სასწავლებელში მისაღებადაც ამზადებდა.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 13 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ ნოვომეისკი თელავში გაგზავნეს წმინდა ნინოს დედათა სასწავლებლის შენობის დასათვალიერებლად.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 12 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ სოფელ კულაშში ექიმი გინზბურგი დაბინავდა.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 12 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ ლანჩხუთში მცხოვრებ ქალებს განათლებაზე ხელი აღარ მიუწვდებოდათ, რადგან მათი ყოფილი მასწავლებელი არსენ სიმონის ძე წითლიძე ვეღარ ახერხებდა ამ საქმიანობის გაგრძელებას.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 12 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ თბილისის ყოფილი გუბერნატორის, გიორგი დიმიტრის ძე შარვაშიძის სახელზე სტიპენდიის დაარსება გადაწყდა. ამ სტიპენდიით თბილისისა და ქუთაისის გიმნაზიების თითო სტუდენტისთვის სწავლა სრულად უნდა დაეფინანსებინათ.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 12 სექტემბრის „ცნობის ფურცლის“ მეშვეობით პედაგოგებს არსენ სიმონის ძე წითლიძეს, კირილე ლაზარეს ძე წილოსანს და ერმალოზ ლევანის ძე ჯაშს სთხოვდნენ კვირაში თითო საათი გამოეყოთ ლანჩხუთელი ქალებისთვის, რომლებიც განათლების გარეშე იყვნენ დარჩენილები.
1897
ტიპი: თანამდებობა
1897 წლის 11 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ კურაკინი მთავარმართებლის საგანგებო მინდობილობათა მეშვიდე ხარისხის მოხელედ დაინიშნა.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 10 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ ყარსის რკინიგზის მშენებლობის მიმდინარეობას ვურცელი ყოველკვირეულად ამოწმებდა.
1897
ტიპი: თანამდებობა
1897 წლის 10 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ ზაიკინი ქუთაისის ოლქის სასამართლოს წევრად დაინიშნა.
1897
ტიპი: ღონისძიება
1897 წლის 10 სექტემბრის „ცნობის ფურცლიდან” ვიგებთ, რომ რუსულ ჟურნალ „ნივაში” რაფიელ ერისთავისა და ილია ჭავჭავაძის სურათები იყო დაბეჭდილი. ამავე ჟურნალში მათი ბიოგრაფიისა და ნიჭის შესახებ ვასილ ველიჩკო წერდა.

