საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები80208

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასული გაბუნია თავის ბენეფისზე დუდუკით გააცილა ხალხმა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისზე საჩუქარი მიართვეს.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისს ძალიან ბევრი ხალხი დაესწრო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისზე წარმოდგენილ დივერტისმენტში ანდრონიკოვისამ ხელოვნური ინტონაციით წაიკითხა ლექსი „სიყვარულო, რა გრძნობა ხარ!“.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისზე ალექსანდრე მიხეილის ძე ყაზბეგის (მოხევეს) თამაში ილია ჭავჭავაძის „დედა შვილის“ ეპიზოდებში არ იყო კარგი. არც მისი ხმა და არც მოძრაობები არ გამოვიდა მოსაწონი.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისზე თავად გაბუნიამ ილია ჭავჭავაძის „დედა შვილის“ ზოგიერთი ეპიზოდი საუცხოოდ ითამაშა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ილია ჭავჭავაძის პოემა „დედა და შვილი“ მხოლოდ წასაკითხად იყო დაწერილი და არა სცენაზე წარმოსადგენად.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისზე ბოლოს წარმოადგინეს ილია ჭავჭავაძის „დედა და შვილი“, საიდანაც ყველაზე სევდიანი და სულისშემკვრელი ადგილები გამოტოვებული იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ სპექტაკლს ძალიან უშლიდნენ ხელს და ამახინჯებდნენ მოუმზადებელი მონაწილეები. სპექტაკლამდე რეპეტიციის გავლა აუცილებელი იყო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისზე სპექტაკლმა კარგად ჩაიარა, თუმცა მონაწილეების ურეპეტიციობა მაინც შეიმჩნეოდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილეობდა ანდრონიკოვისა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილე ალექსანდრე მიხეილის ძე ყაზბეგს (მოხევეს) კარგად არ ჰქონდა როლი ნასწავლი და კარგად ვერ ითამაშა.

1886

ტიპი: თანამდებობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, და-ძმა მძინაროვები მსახიობები იყვნენ.

1886

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, და-ძმანი იყვნენ მძინაროვები.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილეები და-ძმა მძინაროვები კარგად თამაშობდნენ თავიანთ როლებს.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილემ მარიამ მიხეილის ასული საფაროვა-აბაშიძემ სონას როლი შთამბეჭდავად შეასრულა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ვასილ ალექსის ძე გაბუნია პერსონაჟის ხასიათს, ემოციას, გრძნობებს მთელი არსებით განიცდიდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ვასილ ალექსის ძე გაბუნია სცენით ცოცხლობდა, მთელი არსებით შედიოდა როლში. მას სცენაზე ყოფნისას გარესამყაროში ყველაფერი ავიწყდებოდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილე ვასილ ალექსის ძე გაბუნია ძალიან კარგად თამაშობდა აკოფას როლს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ არტისტის ხელოვნება იყო მის მიერ შესრულებული როლის ვნება, აზრი და ხასიათი, რასაც დრამატურგი დაავალებდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასული გაბუნია ხორცშესხმული ხელოვნება იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას მსგავსი დიდი არტისტი კიდევ დიდხანს არ გამოჩნდებოდა სცენაზე.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასული გაბუნია ნამდვილი არტისტი ქალი და დიდი ნიჭის პატრონი იყო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილე მსახიობები ყველანი მადლობას იმსახურებდნენ, განსაკუთრებით თავად გაბუნია.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ მხოლოდ ზნეობრივი აზრის მატარებელი კომედია იყო ნამდვილი კომედია, რომლის გმირების ხასიათები ცუდ და უზნეო საქციელს მიჯნავდნენ კარგისაგან.