საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81232

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 15 მარტის ჟურნალ „ვაზი და ღვინოს“ ნომერში დასახელდნენ სარედაქციო კომისიის წევრები, რომლებიც მეღვინე-მევენახეთა ყრილობათა საბჭოს დავალებით აირჩნენ: ვასილ რცხილაძე, სოლომონ ჩოლოყაშვილი, გიორგი ბერიშვილი, გ. ყიფიანი.

1932

ტიპი: ავტორობა

1932 წლის 20 მაისს ბიბი ქარცივაძემ ბებიას, ნინო ქიქოძეს თბილისიდან ბახვში გაუგზავნა წერილი და მისწერა, რომ დედას, თამარ შარაშიძეს სამსახურიდან მოჰქონდა ინვენტარი შესაფასებლად, რაშიც ის და მისი ძმა გოგი ეხმარებოდნენ.

1932

ტიპი: ავტორობა

1932 წლის 20 მაისს გოგი ქარცივაძემ ბებიას, ნინო ქიქოძეს თბილისიდან ბახვში გაუგზავნა წერილი და შეატყობინა, რომ პარატიფი გადაიტანა.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 15 მარტის ჟურნალ „ვაზი და ღვინოს“ ცნობით, მეღვინე-მევენახეთა ყრილობათა საბჭოს თაოსნობით გაიმართა ღვინით მოვაჭრეთა კრება, რომელმაც განიხილა შემოტანილ ღვინოზე ბაჟის აწევა, აქციზის მოსალოდნელი მომატება. კრებამ მატერიალური დახმარება აღუთქვა მეღვინე-მევენახეთა ყრილობათა საბჭოს და ამ დახმარების შესასრულებლად აირჩია კომისია.

1932

ტიპი: ღონისძიება

1932 წლის 20 მაისს გოგი ქარცივაძემ ბებიას, ნინო ქიქოძეს თბილისიდან ბახვში წერილი გაუგზავნა და შეატყობინა, რომ დედა, თამარ შარაშიძე პენსიაზე აპირებდა გასვლას საშა კანდელაკის დახმარებით.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 3 იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, მარიამ (მაიკო) დიმიტრის ასული ბილანიშვილის ნათესავი იყო ბიკენტი მდივანი, ხოლო მისი მეუღლე – თეკლა მდივანი.

1952

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1952 წლის 18 აპრილს შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ გრიგოლ ალშიბაიამ სასამართლოს დემეტრაშვილისგან მიღებული საბუთები არ აჩვენა.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 3 იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, მარიამ (მაიკო) დიმიტრის ასული ბილანიშვილის ნათესავი იყო გიორგი გაბიტაშვილი, ხოლო მისი მეუღლე – ლოლა გაბიტაშვილი.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 3 იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, მარიამ (მაიკო) დიმიტრის ასული ბილანიშვილის მამა იყო დიმიტრი ბილანიშვილი, დედა – თამარ ბილანიშვილი, ძმა – გიგა დიმიტრის ძე ბილანიშვილი.

1920

ტიპი: გარდაცვალება

1920 წლის 3 იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ მეშვეობით ოჯახი იუწყება, რომ მარიამ (მაიკო) დიმიტრის ასული ბილანიშვილის დაკრძალვა მოხდება სოფელ პატარძეულში, საგვარეულო სასაფლაოზე 4 იანვარს.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 15 მარტის ჟურნალ „ვაზი და ღვინოს“ ცნობით, მეღვინე-მევენახეთა ყრილობის საბჭოს წევრებმა, ივანე ანდრონიკაშვილმა, ვასილ რცხილაძემ და გ. წინამძღვრიშვილმა მთავრობის თავმჯდომარე ნოე ჟორდანიას წარუდგინეს მოხსენება შაბიამნისა და გოგირდის ფასების მომატების შესახებ.

1920

ტიპი: გარდაცვალება

1920 წლის 3 იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ მეშვეობით ქ. თბილისში მარიამ (მაიკო) დიმიტრის ასული ბილანიშვილის გარდაცვალებას იუწყებიან მშობლები – თამარი და დიმიტრი ბილანიშვილები, ძმა – გიგა ბილანიშვილი, ნათესავები – ლოლა და გიორგი გაბიტაშვილები, თეკლე და ბიკენტი მდივნები.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 3 იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ქართველ მწერალთა კლუბ „ქიმერიონში“, რუსთაველის გამზირი N21, ყოფილი „ანონა“, ყოველდღე დღის 1-ლი საათიდან 5 საათამდე გაიმართება სადილი. დაუკრავს რუმინული ორკესტრი ცნობილ ანგელესკოს ხელმძღვანელობით.

1952

ტიპი: ავტორობა

1952 წლის 12 მარტს შალვა მაღლაკელიძემ გერმანიაში მყოფ გაიოზ მაღლაკელიძეს სთხოვა, რომ მატერიალურ საკითხებთან დაკავშირებით დემეტრაშვილისთვის მიეწერა.

1952

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1952 წელს შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ 25 მარტს, დილის 11 საათსა და 30 წუთზე ტემპლჰოფის აეროსადგურიდან კიელნის მიმართულებით გაემგზავრებოდა და მას ესტუმრებოდა.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 10 ნოემბერს დუშეთის უმაღლესი დაწყებითი სასწავლებლის გამგე იასონ ელიზბარის ძე ალექსიშვილმა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის განათლების სამინისტროს უმაღლესი და საშუალო სასწავლებლის მთავარგამგეს მისწერა, რომ ოჯახური მიზეზების გამო დუშეთის უმაღლეს სასწავლებელში მუშაობის გაგრძელება აღარ შეეძლო და თბილისის რომელიმე სასწავლებელში გადაყვანა ითხოვა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

თბილისის ვაჟთა მე-6 გიმნაზიის დირექტორს მასწავლებელ იასონ ელიზბარის ძე ალექსიშვილის ნამსახურებითი სია გაუგზავნეს.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 24 სექტემბერს მთავარგამგე გიორგი ალმასხანის ძე ჭუმბურიძემ და საქმისმწარმოებელმა ლავრენტი ჩიმაკაძემ დუშეთის ქალაქის თვითმმართველობას აცნობეს, რომ 1918 წლის პირველი ოქტომბრიდან დუშეთის უმაღლესი დაწყებითი სასწავლებლის ინსპექტორად სუფსის უმაღლესი დაწყებითი სასწავლებლის ინსპექტორი იასონ ელიზბარის ძე ალექსიშვილი დანიშნეს.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 23 ოქტომბერს მთავარგამგე გიორგი ალმასხანის ძე ჭუმბურიძემ და საქმისმწარმოებელმა ლავრენტი ჩიმაკაძემ იასონ ალექსიშვილს მისწერეს, რომ 1918 წლის პირველი ოქტომბრიდან სუფსის უმაღლესი დაწყებითი სკოლიდან დუშეთის უმაღლესი დაწყებითი სასწავლებელის ინსპექტორად გადაიყვანეს.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 23 ოქტომბერს დუშეთის ქალაქისთავმა ალ. ინაშვილმა განაცხადა, რომ იასონ ელიზბარის ძე ალექსიშვილის დუშეთის პირველდაწყებითი უმაღლესი სასწავლებლის ინსპექტორად დანიშვნის წინააღმდეგი არ იყო.

1918

ტიპი: თანამდებობა

1918 წლის 24 სექტემბერს სუფსის უმაღლესი პირველდაწყებითი სასწავლებლის გამგე იასონ ელიზბარის ძე ალექსიშვილმა საქართველოს რესპუბლიკის დაბალი სასწავლებლის მთავარგამგეს სთხოვა, რომ დუშეთის უმაღლესი პირველდაწყებითი სასწავლებლის გამგედ გადაეყვანა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 15 მარტის ჟურნალ „ვაზი და ღვინოს“ ნომერში გამოქვეყნდა ვ. რცხილაძის სტატია ვაზის გასხვლის შესახებ.

1919

ტიპი: ავტორობა

ევგენი ჟარკოვსკის თერგის მხარის სამხედრო-რევოლუციური საბჭოების ხელმძღვანელთა დანაშაულებრივი ქმედებების მიზეზად მიაჩნდა: საკუთარი ძალების გადაჭარბებული შეფასება, გრანდიოზული თავდასხმების დაგეგმვა ინგუშეთზე, ვედენოზე – მთიელთა შარიათის ჯარის რეზიდენციაზე და მოლაპარაკებების გამართვა ჩეჩნეთის დიქტატორთან – აჰმედ-ხან პირველად წოდებულ მუტუშევთან.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 5 სექტემბერს მთავარგამგე სერგი იოსების ძე დანელიამ და საქმისმწარმოებელმა ნიკოლოზ ივლიანეს ძე აბესაძემ თბილისის ვაჟთა მე-3 გიმნაზიის დირექტორს აცნობეს, რომ მისდამი რწმუნებულ სასწავლებელში ვაჟთა პირველი გიმნაზიიდან ბუნებისმეტყველებისა და გეოგრაფიის მასწავლებლად სერგეი გრიგორის ძე ალდადანოვი გადაიყვანეს.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 3 სექტემბერს მთავარგამგე სერგი დანელია და საქმისმწარმოებელი ნიკოლოზ აბესაძე თბილისის ქალთა მე-4 გიმნაზიის უფროს ქალს 18 სექტემბრის N367 წერილის პასუხად აცნობებენ, რომ ანა ალბრეხტს მიეცა თავისუფლება უჯამაგიროდ ა. წ. 1-ლ ოქტომბრამდე.