საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები88248

1950

ტიპი: ავტორობა

1950 წელს გამოქვეყნდა ირაკლი აბაშიძის „ყვავის საქართველო”.

1950

ტიპი: ავტორობა

1950 წელს გამოქვეყნდა ირაკლი აბაშიძის პოემა „რას გადაურჩა თბილისი”.

1950

ტიპი: ავტორობა

1950 წელს გამოქვეყნდა ირაკლი აბაშიძის ლირიკული ციკლი „ჰყვავის გურია”.

1950

ტიპი: ავტორობა

1950 წელს გამოქვეყნდა ირაკლი აბაშიძის ლირიკული ციკლი „სიმღერა მკის დროს”.

1950

ტიპი: ავტორობა

1950 წელს გამოქვეყნდა გიორგი შატბერაშვილის მოთხრობა „დილა”.

1950

ტიპი: ავტორობა

1950 წელს გამოქვეყნდა გიორგი კაჭახიძის „ახალი ლექსები”.

1950

ტიპი: თანამდებობა

1950-1955 წლებში გრიგოლ ჩიქოვანი მუშაობდა ჟურნალ „მნათობის” პროზის განყოფილების გამგედ.

1950

ტიპი: ავტორობა

1950 წელს გამოქვეყნდა გრიგოლ ჩიქოვანის პიესა „ორი ქოსატყუილა”.

1950

ტიპი: ავტორობა

1950 წელს გამოქვეყნდა თედო სახოკიას „მოგზაურობანი − გურია, აჭარა, სამურზაყანო, აფხაზეთი“.

1950

ტიპი: ავტორობა

1950-51 წლებში გამოქვეყნდა თედო სახოკიას პირველი ტომი კრებულისა „ქართული ხატოვანი სიტყვა-თქმანი“.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის 24 ოქტომბერს შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ ირაკლი ბაგრატიონთან დაგეგმილი შეხვედრა მადრიდის ნაცვლად რომში შედგებოდა.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის 24 ოქტომბერს რომიდან შალვა მაღლაკელიძემ გერმანიაში გაიოზ მაღლაკელიძეს 1949 წლის 12 ოქტომბრამდე გამოცემული გაზეთები, „პრავდა“ და „იზვესტია“ გაუგზავნა.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის 30 სექტემბერს რომიდან შალვა მაღლაკელიძემ გერმანიაში გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ „ეხოდერ ვოხეს“ ორი ნომერი და ანდრეი ვლასოვის შესახებ მის მიერ დაწერილი სტატია მიიღო. გაიოზ მაღლაკელიძეს ამერიკულ პრესასთან ჰქონდა კავშირი.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის 30 სექტემბერს რომიდან შალვა მაღლაკელიძემ გერმანიაში გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ ენრიკო ინსაბატო ცდილობდა, მის მიერ ანდრეი ვლასოვის შესახებ გაგზავნილი სტატია იტალიურ პრესაში გამოექვეყნებინა.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის 30 სექტემბერს რომიდან შალვა მაღლაკელიძემ გერმანიაში გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ ენრიკო ინსაბატო მას ჰონორარის სანაცვლოდ აღმოსავლეთის აქტუალურ საკითხებზე წერილებს გაუგზავნიდა.

1949

ტიპი: ღონისძიება

1949 წლის 30 სექტემბერს შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს სთხოვა, კორძაიასთვის გადაეცა, რომ ლიპარში მყოფი ქართველების წინააღმდეგ ბოლშევიკებმა სასამართლოში ბრალდებები არ წამოაყენეს, ამიტომ მათი გათავისუფლება გადაწყდა.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის 30 სექტემბერს შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ ესპანეთის ვიზა მიიღო, თუმცა ფრენა გადაიდო, რადგან ირაკლი ბაგრატიონი მიუნხენში მიდიოდა და ოქტომბერში იქნებოდა მადრიდში. აღნიშნული მიზეზით ამერიკელებთან დაგეგმილი მოლაპარაკებაც გადაიდო.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის 30 სექტემბერს შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ ლიპარში მყოფი ქართველი ტყვეებიდან სამი რომში ჩაიყვანეს. მათ შორის იყო ვინმე მამალაძე.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის 14 სექტემბერს შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს 9 სექტემბრამდე გამოქვეყნებული „პრავდა“ და „იზვესტია“ გაუგზავნა. მისწერა, რომ მადრიდში გასამგზავრებლად ირაკლი ბაგრატიონ-მუხრანელისგან ვიზის მიღებას ელოდა.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის 14 სექტემბერს რომიდან შალვა მაღლაკელიძემ გერმანიაში გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ მის მიერ „ეხოში“ დაბეჭდილი წერილი მოეწონა. იგი კმაყოფილი იყო გაიოზის საქმიანობით.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის შემოდგომიდან წლის ბოლომდე ქრისტინე შარაშიძე გიორგი ჯაბადარისა და გიორგი თუმანიშვილის სრული არქივების მოწესრიგებაზე მუშაობდა.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის შემოდგომიდან წლის ბოლომდე ქრისტინე შარაშიძე მიხეილ მაჩაბლისა და გიორგი წერეთლის არქივების ნაწილის მოწესრიგებაზე მუშაობდა.

1949

ტიპი: თანამდებობა

1949 წლის სექტემბერში გაიოზ მაღლაკელიძე გერმანიაში არსებულ ქართულ კოლონიაში მდივნის თანამდებობაზე მუშაობდა.

1949

ტიპი: ღონისძიება

1949 წლის 16 აგვისტოს შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ იგი ვიზების საკითხის მოსაგვარებლად და მომავალი სამუშაო გეგმების შესადგენად მადრიდში უნდა გამგზავრებულიყო. შეატყობინა, რომ ირაკლი ბაგრატიონი დაინტერესებული იყო ახალი საქმით.

1949

ტიპი: ავტორობა

1949 წლის 16 აგვისტოს რომიდან შალვა მაღლაკელიძემ გერმანიაში გაიოზ მაღლაკელიძეს ბაგრატიონების შესახებ წერილის გამოსაქვეყნებლად ირაკლი ბაგრატიონის შვილის, გიორგი ბაგრატიონისა და მამის გიორგი ვახტანგის ძე ბაგრატიონის სურათიები გაუგზავნა.