საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები19332

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა დიმიტრი ჭიაბროვის პუბლიცისტური წერილი „სოციალ-დემოკრატი“, სადაც განხილული იყო გაზეთის მე-18 ნომერში გამოქვეყნებული პოპოვის სტატია სახელწოდებით „დიდი ხანია დროა“. ჭიაბროვის აზრით, სწორედ პოპოვის თავდასხმის ობიექტის, სურსათის სამინისტროს მოწესრიგება, გაძლიერება და გაფართოება მისცემდა ხალხს იმას, რაც მას სჭირდებოდა. ჭიაბროვის თქმით, ამ დასკვნის გამოტანა ევროპული სახელმწიფოების მაგალითზე შეიძლებოდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 21 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა დიმიტრი ჭიაბროვის პუბლიცისტური წერილი „სოციალ-დემოკრატი“, რომელშიც განხილული იყო გაზეთის მე-18 ნომერში გამოქვეყნებული პოპოვის სტატია „დიდი ხანია დროა“. ჭიაბროვის თქმით, უკვე აწყობილი პარტიის განადგურება, ექსპერიმენტირება და ახლის შექმნა შიმშილის ახალი, მოსალოდნელი ტალღის გათვალისწინებით ნამდვილი დანაშაული იქნებოდა და ეს მხოლოდ პოპოვისნაირების გულს თუ გაახარებდა.

1910

ტიპი: ავტორობა

1910 წელს ჟურნალ „ჯეჯილში“ დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის თარგმანი „მხვნელ-მთესველის მეგობრები“.

1911

ტიპი: ავტორობა

1911 წელს დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის რამდენიმე ლექსი გ. ივრისხეველის ფსევდონიმით და რუსულიდან თარგმნილი მოთხრობა „მკვდრის პასუხი“.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წელს გაზეთ „თემში“ დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის „უჯარმა და მისი ნაშთები“.

1912

ტიპი: ავტორობა

1912 წელს გაზეთ „სახალხო გაზეთში“ დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის „სამების მონასტერი გარედ-კახეთში“, „მიქელ მოდრეკილი“, „ს. ნინოწმინდა და მისი ტაძარი“, „ამბროსი ნეკრესელი“, „ივერიის ათონის მონასტერი“.

1913

ტიპი: ავტორობა

გიორგი ლეონიძემ პირველი ჰონორარი მიიღო 1913 წელს ლექსისთვის „შემოდგომა“, რომელიც გაზეთ „ნაკადულში“ იყო გამოქვეყნებული.

1911

ტიპი: ავტორობა

1911 წელს გაზეთ „სინათლეში“ დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის ლექსები „მცხეთას“ და „ხმალს“.

1938

ტიპი: ავტორობა

გიორგი ლეონიძის ლექსების პირველი კრებული გამოვიდა 1938 წელს გამომცემლობა „ფედერაციაში“.

1939

ტიპი: ავტორობა

1939 წელს გამოიცა გიორგი ლეონიძის ლექსების კრებული „სტალინი“.

1942

ტიპი: ავტორობა

1942 წელს გამოიცა გიორგი ლეონიძის ლექსთა დიდი კრებული.

1943

ტიპი: ავტორობა

1942 წელს დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის ლექსები სამამულო ომზე „სამშობლოსათვის, სტალინისათვის“.

1944

ტიპი: ავტორობა

1944 წელს დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის მცირე ლექსთა კრებული.

1946

ტიპი: ავტორობა

1946 წელს გამოიცა გიორგი ლეონიძის ლექსთა კრებული „ქართლის ბაღი“.

1947

ტიპი: ავტორობა

1947 წელს გამოვიდა გიორგი ლეონიძის ერთტომეული, რომელშიც შეტანილია ლექსები და პოემები.

1926

ტიპი: ავტორობა

გიორგი ლეონიძის 1926-1947 წლებში შექმნილი ლექსები თარგმნილია რუსულად.

1938

ტიპი: ავტორობა

გიორგი ლეონიძის ლექსების პირველი წიგნი რუსულ ენაზე დაიბეჭდა 1938 წელს.

1912

ტიპი: ავტორობა

1912 წლიდან გიორგი ლეონიძე პრესაში აქვეყნებდა კომპილიაციური ხასიათის ისტორიულ-არქეოლოგიურ წერილებს.

1924

ტიპი: ავტორობა

1924-1928 წლებში გიორგი ლეონიძე ჟურნალ „მნათობში“ ბეჭდავდა მონოგრაფიას „ივანე მაჩაბელი“.

1928

ტიპი: ავტორობა

1928 წელს გამოქვეყნდა გიორგი ლეონიძის კაპიტალური ნაშრომი „სულხან-საბა ორბელიანი“ და „სიბრძნე-სიცრუისა“.

1931

ტიპი: ავტორობა

1931 წელს გიორგი ლეონიძემ დაბეჭდა „მგოსანი საათნავა“ ახალი ქართული წყაროების მიხედვით.

1929

ტიპი: ავტორობა

1929 წელს გიორგი ლეონიძე გაემგზავრა პეტერბურგში, სადაც მუშაობდა „შაჰნავაზის“ უნიკალურ ხელნაწერზე, რომელიც გამოსცა 1934 წელს.

1938

ტიპი: ავტორობა

1938 წელს გიორგი ლეონიძემ ვრცელი გამოკვლევითა და ლექსიკონით გამოსცა იოსებ თბილელის მე-17 საუკუნის ისტორიული პოემა „დიდ-მოურავიანი“.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 10 ოქტომბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია „წერილები პოლიტიკაზე“, სადაც იგი განიხილავდა ნოე ჟორდანიას შეხედულებებს საქართველოს აღმშენებლობის შესახებ. სტატიის თანახმად, ჟორდანია მიწათმფლობელებისა და ბურჟუაზიის კლასის წარმომადგენლებს პოლიტიკურ გვამებად მოიაზრებდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 10 ოქტომბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია „წერილები პოლიტიკაზე“, სადაც იგი განიხილავდა ნოე ჟორდანიას შეხედულებებს საქართველოს აღმშენებლობის შესახებ. სტატიის თანახმად, ჟორდანია გლეხობას რეაქციონერულ ელემენტად თვლიდა და აუცილებლობად მიიჩნევდა მისი მუშათა კლასისთვის დაქვემდებარებას.