საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები18890

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ როდესაც პიესაში მხოლოდ მოქმედ პირებს ჰქონდათ სახელები შეცვლილი და სხვა უცვლელი რჩებოდა, ასეთ პიესას გადმოკეთებულს ვერ უწოდებდნენ. სწორედ ასე იყო გადმოკეთებული კომედია „ეხლანდელი სიყვარული“, რომლის ფაბულაც არ შეესაბამებოდა ჩვენს რეალურ ცხოვრებას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებული კომედიის „ეხლანდელი სიყვარულის“ ავტორი იყო ისეთი რუსი მწერალი, რომელიც თავის კალამს ხელოვნებისთვის და ცხოვრების სტილის წარმოსაჩენად კი არ იყენებდა, არამედ იმ ადამიანების შესაბღალად, რომლებიც არ მოსწონდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებული კომედიის „ეხლანდელი სიყვარულის“ პერსონაჟი ნიკო ახირებულაძე იყო ყბედი, სულმდაბალი, სუსტი და ბრიყვი. ამ პერსონაჟს ჩვენს რეალურ ცხოვრებასთან არანაირი საერთო არ ჰქონდა მიუხედავად იმისა, რომ მსგავსი თითო-ოროლა ახალგაზრდა არსებობდა ჩვენს ქვეყანაში, მაგრამ მაინც დიდი სხვაობა იყო ამ თითო-ოროლა და სხვა ბევრ კარგ, სასახელო ახალგაზრდას შორის.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ როლის შესრულებისას არტისტისთვის მნიშვნელოვანი უნდა ყოფილიყო არა მაყურებლის აპლოდისმენტები, არამედ შესრულების ხელოვნება და ხარისხი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებული ოთხმოქმედებიანი კომედიის „ეხლანდელი სიყვარულის“ წარმოდგენამ მხიარულად ჩაიარა, თუმცა ქართული დრამატული დასის წევრებს შეეძლოთ ეს სიხარული გაეორმაგებინათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებული ვოდევილი „ბაიყუში“ ქართული დრამატული დასის წევრებმა ცოცხლად და მხიარულად წარმოადგინეს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ქართული დრამატული დასის მსახიობებმა გადმოკეთებული ვოდევილი „ბაიყუში“ რეპეტიციის გავლის გარეშე წარადგინეს და ტექსტებს ექსპრომტად ამბობდნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ვ. აბაშიძის მიერ იყო გადმოკეთებული ოთხმოქმედებიანი კომედია „ეხლანდელი სიყვარული“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გასულ კვირას ქართული დრამატული დასის წარმოდგენის შემდეგ მაყურებლებმა მსახიობები დუდუკითა და ჩირაღდნებით გააცილეს და დაემშვიდობნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში გრიგოლ პავლეს ძე ტატიშვილი წერდა, რომ „ვეფხისტყაოსნის“ გამომცემლისაგან მინდობილი ჰქონდა ასომთავრულისა და სხვა მორთულობის შედგენა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ დაბეჭდილ წერილში გრიგოლ ტატიშვილი აღნიშნავს, რომ იოსებ დავითაშვილმა გასულ წელს მისცა ცხინვალის ხეობიდან ჩამოტანილი და თავისი გადმოტანილი საბას მონასტრის ჩუქურთმის ნიმუშები, რომლებსაც „ვეფხისტყაოსნის“ გამოცემის მოსართავად იყენებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 აპრილის გაზეთ „ივერიაში“ ალექსანდრე მიხეილის ძე ყაზბეგის ფელეტონი „უღმერთო“ გამოქვეყნდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 აპრილის გაზეთ „ივერიაში“ ალექსანდრე ივანეს ძე მირიანაშვილის ფელეტონი „ჩვენის საერთო პოეზიის შესახებ“ გამოქვეყნდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 აპრილის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, მხატვარ მიხაი ზიჩს „ვეფხისტყაოსნიდან“ ავთანდილისა და ფატმანის მარტო ყოფნა ჰქონდა დახატული, რომელსაც ვენაში სურათები გადაუღეს და ამ სურათების მბეჭდავმა „ვეფხისტყაოსნის“ გამომცემლებს გაუგზავნა წერილი წიგნის ფორმატისა და ტექსტის ზომები მიეწერათ, რათა სურათები დაემზადებინა გამოცემისთვის.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 აპრილს გაზეთ „ივერიაში“ ვლადიმერ დიმიტრის ძე აღნიაშვილი ქართული ხოროს შესახებ გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ თბილისში დაარსდა 24 კაცისაგან შემდგარი ქართული ხორო. ეს წევრები 56 მსურველთაგან შეარჩიეს.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 15 ოქტომბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ რუსულ ჟურნალ „სევერ. ვესტში“ დაუბეჭდავთ ნ. ამილახვრის წერილი, რომელშიც იგი საქართველოში სიმდიდრის აღნუსხვისა და მიწათმფლობელობის საკითხების მოუწესრიგებლობაზე საუბრობს. წერილში იგი მთავრობას ურჩევს, რაც შეიძლება მალე აღწეროს მიწები და სახელმწიფო მიწების რაოდენობა ცნობაში შეიტანოს. მისი თქმით, წინააღმდეგ შემთხვევაში ეს მდიდარი მხარე მალე გაღარიბდება.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 15 ოქტომბერს ქართულ თეატრში მაკო საფაროვა-აბაშიძის მიერ გადმოკეთებული ერთმოქმედებიანი პიესა „ბარაქალა მასწავლობელო“ დაიდგა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 19 ოქტომბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ ზ. ჭიჭინაძემ ილია ნადირაძის ახალი მოთხრობა „ზაქარია კეთილაძე“ გამოსცა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 27 ოქტომბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ ბ. სოკოლოვმა ქალაქის გამგეობას მისი საფეირქო სახელოსნოს ღარიბი მოსწავლეებისთვის სტიპენდიის დანიშვნა სთხოვა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 26 ოქტომბერს ქართულმა დრამატულმა დასმა ვასო აბაშიძის მიერ თარგმნილი 5 მოქმედებიანი მელოდრამა „გაძარცული ფოსტა“ წარმოადგინა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 29 ოქტომბერს „ცნობის ფურცელში“ გამოქვეყნდა ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ ილია ალხაზიშვილის წიგნი „ბუნება და ცხოვრება“ სამკითხველოებისთვის, სასწავლებლებისთვის, მღვდლებისთვისა და მასწავლებლებისთვის სამი აბაზის მაგივრად ცხრა შაურად უნდა გაეგზავნათ.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 28 ოქტომბრის „ცნობის ფურცლიდან“ ვიგებთ, რომ ნ. გალუსტოვმა პიესა „საშინელი შურისძიება“ თარგმნა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 28 ოქტომბრის „ცნობის ფურცლის“ მიხედვით, გაზეთ „კავკაზის“ 284-ე ნომერში დაიბეჭდა პავლე იზაშვილის წერილი ქართველი კათოლიკეების შესახებ.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 19 ოქტომბერს „ცნობის ფურცელში“ დაიბეჭდა ილია აბრამიშვილის ლექსი, რომელიც თბილისში მდებარე სასტუმროს „იუჟნი ნომრებს“ ეძღვნებოდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 აპრილის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვლადიმერ დიმიტრის ძე აღნიაშვილი წერდა, რომ სამი თვე იყო, რაც ქართული ხორო არსებობდა. ეს არავისთის უთქვამთ, თუმცა თითქმის მთელმა ქალაქმა იცოდა.