საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები18874

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 21 სექტემბერს სოფელ ქარელში მეორედ გამართეს ქართული წარმოდგენა, სადაც ითამაშეს „დედა შვილი“ და აკაკი წერეთლის „ბუტიაობა“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ სკოლის გახსნა მათ შთამომავლებს ყოველთვის ემახსოვრებოდათ და მადლიერი იქნებოდნენ მთელი ცხოვრება.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ თავს ბედნიერად გრძნობდა, რადგან წილად ხვდა სკოლის გახსნაში მონაწილეობა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ სკოლის გახსნა დაუვიწყარი და მნიშვნელოვანი მოვლენა იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ სკოლის გახსნა მათი შთამომავლებისთვის დაუვიწყარი მოვლენა იქნებოდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას სკოლის გახსნა მიულოცა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ მეხუთე წელი იყო, რაც მათ საზოგადოებაში სასოფლო სკოლებს ხსნიდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ 9 წლის განმავლობაში განსაკუთრებულ ყურადღებას აქცევდა სასოფლო სკოლების დაარსებას, რაც რამდენიმე სოფელში მოახერხა და წარმატებულადაც მიმდინარეობდა სწავლა უკვე გახსნილ სკოლებში.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ რამდენიმე სოფელში სკოლის გასახსნელად წარდგინება მზად ჰქონდა, რაც უმაღლესი მართებლისაგანაც დამტკიცებული იყო. ჯერჯერობით ყველა სოფელში სკოლის გახსნის სამქმეები არ იყო დასრულებული.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ მათი სოფლის სკოლის მსგავსი ქუთაისის მაზრაში არ იყო გარდა კულაშის სკოლისა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ ქუთაისის მაზრის არცერთ სოფელში კეთილშობილ და გლეხ საზოგადოებას ერთობლივად სკოლის გასახსნელად არ მიუღია ისეთი მონაწილეობა, როგორც გოჩაჯიხაიშის სოფელში.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ ქუთაისის სათავადაზნაურო ბანკი დაეხმარა მათ სკოლის გახსნაში.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ გარდაცვლილი ბესარიონ ლევანის ძე ღოღაბერიძის დამსახურებით არსებობდა სათავადაზნაურო ბანკი ქუთაისში.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, ლევან ბესარიონის ძე ღოღობერიძემ გარდაცვალებამდე ძმას, მიხეილ ღოღობერიძეს დაუბარა, მამისა და ადგილობრივი საზოგადოებისთვის გადაეცა, რომ სათავადაზნაურო ბანკზე ეზრუნათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ შემთხვევით გაიცნო თბილისში ლევან ბესარიონის ძე ღოღაბერიძე, რომელიც სიცოცხლეში ფიქრობდა თუ როგორ დააახლოვებდა სათავადაზნაურო ბანკი გოჩაჯიხაიშის კეთილშობილ და გლეხ საზოგადოებას, რამდენ სასარგებლო საქმეს გააკეთებდნენ ერთობლივად.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩა-ჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, ბესარიონ ლევანის ძე ღოღაბერიძემ 12 წლის წინ ივარაუდა, რომ ქუთაისის სათავადაზნაურო ბანკი გახდებოდა გამაერთიანებელი რგოლი კეთილშობილი და გლეხი საზოგადოებისა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ ძველ დროში გარდაცვლილი ადამიანის ღირებულ დანატოვრად აღიარებდნენ ფულს, ქონებას, რაც თანამედროვე დროში განათლებამ ჩაანაცვლა და გონიერ ადამიანს განათლებული შვილი მიაჩნია ყველაზე ძვირფას დანატოვრად. სწავლული შვილი, ვისაც დარჩა მას მდიდარს უწოდებდნენ, ხოლო უსწავლელი შვილის პატრონს – საწყალს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას სკოლის გახსნის ცერემონიაზე განუცხადა, რომ განათლებული ადამიანი ყოველთვის მოიწყობდა თავის კუთხეს. იმ შემთხვევაშიც კი თუ პატრონი მას ერთ გროშსაც არ დაუტოვებდა, სამშობლოს სიყვარულს ის არასდროს დაივიწყებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, ისეთი შვილები უნდა აღეზარდათ, რომ მათი სახელი არავის დავიწყებოდა გარდაცვალების შემდეგ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მაზრის მმართველმა კ. ი. ალშიბაიამ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას სკოლის გახსნის ცერემონიაზე განუცხადა, რომ შეეყვარებინათ მასწავლებლები და საშუალება მიეცათ მათთვის მათი შვილების აღზრდაზე ეფიქრათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის გუბერნიის საერო სკოლების დირექტორმა ფილიპე ზაქარიას ძე ლევიცკიმ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას სკოლის გახსნის ცერემონიაზე ესაუბრა სწავლისა და განათლების მნიშვნელობაზე.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის გუბერნიის საერო სკოლების დირექტორმა ფილიპე ზაქარიას ძე ლევიცკიმ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას სკოლის გახსნის ცერემონიაზე იმედების გამართლება უსურვა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის გუბერნიის საერო სკოლების დირექტორმა ფილიპე ზაქარიას ძე ლევიცკიმ გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას სკოლის გახსნის ცერემონიაზე დაჰპირდა მატერიალურ და ინტელექტუალურ დახმარებას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მასწავლებელმა მ. მ. ცაგარეიშვილმა გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ სკოლის გახსნამდე ბევრი ადამიანის ნიჭი შეუმჩნეველი იყო და დაიკარგა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 აპრილს ქუთაისის მასწავლებელმა მ. მ. ცაგარეიშვილმა გოჩაჯიხაიშის სოფლის საზოგადოებას განუცხადა, რომ სკოლის დახმარებით ბევრი ადამიანის ნიჭს შეამჩნევდნენ, გაუხსნიდნენ გზას. ისინი ცოდნით არამხოლოდ მშობელს, არამედ სამშობლოსაც გამოადგებოდნენ და კეთილ საქმეებს გააკეთებდნენ.