რეგისტრირებული ფაქტები18805
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილ სტატიაში „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ დ. ბაქრაძე წერდა, რომ „აზიურმა საზოგადოებამ“ (დაფუძნდა პარიზში 1822 წელს, ანტუან სენ-მარტინის მიერ) 1808 წელს ჰაინრიხ კლაპროთის მიერ დაბეჭდილი ქართულ-ფრანგული და ფრანგულ-ქართული ლექსიკონი (შედგებოდა 4058 სიტყვისგან) თბილისში გააგზავნა.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილ სტატიაში „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ დ. ბაქრაძე წერდა, რომ „აზიურმა საზოგადოებამ“ (დაფუძნდა პარიზში 1822 წელს, ანტუან სენ-მარტინის მიერ) ქართული ანბანის ჩამოსხმა და ლექსიკონის დაბეჭდვა გადაწყვიტა.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე, ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილ სტატიაში „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ დი,იტრი ბაქრაძე წერდა: მარი ბროსე თავის წიგნის „Elements de la langue Georgienne-ის" წინასიტყვაობაში აღნიშნავდა, რომ „აზიურმა საზოგადოებამ“ (დაფუძნდა პარიზში 1822 წელს) განსაკუთრებული ყურადღება მიაქცია ქართული ენის შესწავლას.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე, ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილ სტატიაში „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ დიმიტრი ბაქრაძე წერდა, რომ ევროპაში ქართული ენის შესწავლის აზრი გაუჩნდა ფრანგ ლინგვისტ-ორიენტალისტ ანტუან სენ-მარტინს, რომელიც იკვლევდა სომხურ ენასა და ისტორიას. ის იყო დამფუძნებელი „აზიური საზოგადოებისა“ და „აზიური ჟურნალისა“, რომელშიც იბეჭდებოდა მასალები საქართველოს შესახებ.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილი დ. ბაქრაძის სტატიის „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ მიხედვით, ევროპაში საქართველოს შესახებ მასალები მოიპოვებოდა ბროსეს მიერ შეკრებილ ქართლის ცხოვრების (1201-1755 წწ) მასალებში და ასევე მის მიერ 1838 წელს პეტერბურგის აკადემიაში წარმოთქმულ სიტყვაში(Discours prononce a l assemblee generale de l Academie des science de St-Pet.), როდესაც ის აკადემიის წევრად აირჩიეს.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილი დ. ბაქრაძის სტატიის „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ მიხედვით, ევროპაში საქართველოს შესახებ მასალები მოიპოვებოდა „ქართული გარამატიკის წინასიტყვაობაში“ (Elements de la Langue Georgienne; გამოიცა 1837 წელს პარიზში), რომლის ერთი ნაწილის ავტორი იყო ჰაინრიხ იულიუს კლაპროთი, ხოლო მეორესი – მარი ბროსე.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 3; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაბეჭდილი დ. ბაქრაძის სტატიის „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“ მიხედვით, ევროპაში საქართველოს შესახებ მასალები მოიპოვებოდა ბიზანტიის ისტორიის (Histoire du Bas-Empire) მეცამეტე ტომში ჩართული სენ-მარტინის ბიოგრაფიაში. ეს ისტორია შეადგენილი იყო მე-18 საუკუნეში ჩარლზ ლე ბოს მიერ 21 ტომად. გამოიცა მე-13 ტომამდე 1824 წელს სენ-მარტინისგან, 1836 წელს კი დაასრულა ბროსემ.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიის“ N3-ში დაიბეჭდა დიმიტრი ბაქრაძის „შრომა ევროპიელთ მსწავლულთა, განსაკუთრებით ბროსსესი, ქართულის საისტორიო წყაროების გამოკვლევაში“, რომელშიც ავტორი აღნიშნავს, რომ საქართველოს შესახებ ევროპაში დაცულ მასალებს თავი მოუყარეს მარი ბროსემ და აზიურმა საზოგადოებამ.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2) დაიბეჭდა გიორგი თუმანიშვილის სატატია „ზემსტვო“, ანუ ერობა“, რომელშიც ავტორი აღწერს თვითმმართველობის როლს და სიკეთეს საზოგადოებაში: „არჩეული პირი საზოგადოების მსახურია, ყურადღებას აქცევს ყველა კანონდარღვევას. აქ კრიტიკა თავისუფალია და მოუფერებელი“ – წერდა ის.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 1; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) პუბლიკაციაში – „ევროპიელის აზრი ჩვენს ლიტერატურაზე“ განხილული იყო გერმანულ ჟურნალში „Fur Literatur des Jn und auslandes" (ჟურნალი ჩვენი ქვეყნისა და უცხო ლიტერატურისა) დაბეჭდილი არტურ ლაისტის წერილი „მივიწყებული ლიტერატურა“, რომელშიც ავტორი წერდა:„საკმაოდ მდიდარია ქართველების პოეზია, თუმცა აღმოსავლური კილო ეტყობა, მაინც გრძნობიერის მელოდიით გადმოსცემს საქართველოს ხალხის აწინდელ მდგომარეობას. უმთავრეს საგანს ამ ლექსებისას შეადგენს ჩივილი დაკარგულ დიდებაზე და იმედი უკეთესი მომავლისა.“
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N 1; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) პუბლიკაციაში – „ევროპიელის აზრი ჩვენს ლიტერატურაზე“ განხილული იყო გერმანულ ჟურნალში „Fur Literatur des Jn und auslandes" (ჟურნალი ჩვენი ქვეყნისა და უცხო ლიტერატურისა) დაბეჭდილი არტურ ლაისტის წერილი „მივიწყებული ლიტერატურა“, რომელშიც ავტორი ჩვენი ქვეყნის და ქართული ანბანის წარმოშობის ისტორიაზე წერდა.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 1; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) რუბრიკაში „შინაური მიმოხილვა“ დაიბეჭდა პუბლიკაცია, რომელშც აღნიშნული იყო, რომ ქუთაისის საადგილმამულო ბანკს სესხების გაცემა დროებით უნდა შეეჩერებინა. ავტორი წერილში ხსნიდა კრედიტის პირობებსა და მნიშვნელობას.
1883
ტიპი: ავტორობა
1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N1; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე, ივანე მაჩაბელი) დაიბეჭდა ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ სოფლის მასწავლებლებს ჟურნალი მიეცემოდათ 5 მანეთად (ღირდა 7 მან.). მისი გამოწერა შეიძლებოდა ქუთაისში – ჭელიძის მაღაზიაში, თბილისში – შავერდოვის სააგენტოში, ალექსანდროვის ბაღთან, ბელოვის სახლში.
1882
ტიპი: ავტორობა
1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 12; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაიბეჭდა გრიგოლ ორბელიანის 50 წლისთავისადმი მიძღვნილი სილოვან ხუნდაძის (იბეჭდებოდა სილოვანის ფსევდონიმით) პეტერბურგიდან გამოგზავნილი წერილი „ისტორიული კილო“, რომელშიც ავტორი ქართულ პოეზიაში გრიგოლ ორბელიანის მიერ ისტორიული კილოს დამკვიდრების დიდ ღვაწლზე საუბრობდა.
© პროსოპოგრაფიულ მონაცემთა ბაზა, ლინგვისტურ კვლევათა ინსტიტუტი 2018 -