საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები18684

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1914

ტიპი: ავტორობა

1914 წლის 23 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კრებაზე არჩილ ჯაჯანაშვილმა განაცხადა, რომ კერძო პირების მიერ ბიბლიოთეკების დაარსების საქმის მოსაწესრიგებლად გამგეობას დამაარსებლისგან მათი კარგად მოწყობის გარანტია უნდა მოეთხოვა. თავად გამგეობას სკოლებთან ერთად ჯეროვნად უნდა მოეწყო ბიბლიოთეკები.

1914

ტიპი: ავტორობა

1914 წლის 23 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კრებაზე შიო ზაქარიას ძე დედაბრიშვილმა განაცხადა, რომ გამგეობასთან არსებული ბიბლიოთეკების მომწყობი სექციის დადგენილებით, ისინი უნდა გახსნილიყო იმ სოფლებში, სადაც სკოლები არსებობდა. გამგეებად კი დანიშნულიყვნენ სკოლის მასწავლებლები, რომლებსაც ჯილდო უნდა დანიშვნოდათ და საერთო ჯამში საზოგადოებას 16 კარგად მოწყობილი სამკითხველო ჰქონოდა.

1914

ტიპი: ავტორობა

1914 წლის 23 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კრებაზე შიო ზაქარიას ძე დედაბრიშვილმა განაცხადა, რომ ბიბლიოთეკების მომწყობმა სექციამ სამკითხველო გახსნა წინარეხსა და შროშაში.

1899

ტიპი: ავტორობა

1899 წლის ივნისში ანასტასია წერეთელმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას სთხოვა, ეპატიებინათ ვერის საკვირაო სკოლისთვის წაღებული წიგნებისა და რვეულების თანხის ნახევარი. მათი ღირებულება შეადგენდა დაახლოებით 100 მანეთს.

1899

ტიპი: ავტორობა

1899 წლის ივნისში სოფელ ჭაგნის სკოლის მასწავლებელმა პართენ ქაჯაიამ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას სთხოვა, დახმარებოდნენ ამ სოფლის უფასო სამკითხველოს.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 8 თებერვლის ვასილ კლდიაშვილის მოხსენების მიხედვით, სერგო კაკაბაძე ოქროს ფულებს, რომლებიც დაიკარგა ხშირად უჩვენებდა ერთ კაცს, რომელიც კაკაბაძის ნებართვით, მისი ზედამხედველობის გარეშეც ათვალიერებდა მათ. ერთხელ კაკაბაძემ ეს ფულები სახელმწიფო ბანკის გამგესაც დაათვალიერებინა.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 8 თებერვლის ვასილ კლდიაშვილის მოხსენების მიხედვით, ოქროს ფულები მას საერთოდ არ უნახავს. სერგო კაკაბაძე მას იმ კარადას, რომელშიც ოქროს ფულები იყო მოთავსებული, აღებინებდა, ხოლო ნივთებს თვითონ ათვალიერებდა.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 8 თებერვლის ვასილ კლდიაშვილის მოხსენების მიხედვით, როდესაც სერგო კაკაბაძე მას კარადას, რომელშიც ოქროს ფულები იყო მოთავსებული, აკეტინებდა გასაღები გატყდა და კარადა დაუკეტავი დარჩა. კარადიდან სამუზეუმო ნივთები არსად არ გადაუტანიათ. ხოლო საკეტის გაფუჭების შემდეგ ვინმე ათვალიერებდა თუ არა ნივთებს მან არ იცოდა.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 8 თებერვლის ვასილ კლდიაშვილის მოხსენების მიხედვით, მსახურმა ვანო სამადალაშვილმა იცოდა თუ რომელ კარადაში ინახებოდა ოქროს ფული. ასევე მან იცოდა, რომ კარადა გატეხილი იყო. დილაობით, როცა ის კანცელარიას ალაგებდა მარტო იმყოფებოდა ხოლმე.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 12 თებერვლის სერგო კაკაბაძის მოხსენების მიხედვით, საზოგადოების კანცელარიაში იდგა პატარა კარადა, რომელშიც სხვა ნივთებთან ერთად ინახებოდა ძველი ფულები, მათ შორის, ერთი ძველი ბიზანტიური ოქროს ფული.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 12 თებერვლის სერგო კაკაბაძის მოხსენების მიხედვით, ოქროს ფულები მან პირველად 1911 წლის მარტში ნახა, როდესაც სახელმწიფო ბანკის ერთ-ერთი მოხელე მასთან მივიდა და ფულების ჩვენება სთხოვა.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 12 თებერვლის სერგო კაკაბაძის მოხსენების მიხედვით, ოქროს ფულები დიდ განძს არ წარმოადგენდა (რამდენიმე ყალბიც იყო), უფრო ძვირფასი ვერცხლის ფული იყო. ოქროს ფულები სხვადასხვა ზომის, მაგრამ ყველა ერთი და იმავე ეპოქის იყო, სახელდობრ, კომნენების დინასტიისა.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 12 თებერვლის სერგო კაკაბაძის მოხსენების მიხედვით, საზოგადოების მუზეუმში ერთხელ სახელმწიფო ბანკის დირექტორიც მივიდა, რომელიც ძველი ფულების შესახებ ესაუბრებოდა, თუმცა ვერ გაიხსენა ფული აჩვენა თუ არა. ვერც ის გაიხსენა კარადა ერთხელ გააღო თუ რამდენჯერმე.

1913

ტიპი: ავტორობა

სერგო კაკაბაძის 1913 წლის 12 თებერვლის მოხსენების მიხედვით, სამუზეუმო ნივთების კარადის დაკეტვის დროს ვასილ კლდიაშვილს გასაღები გაუტყდა. თვითონ აპირებდა გასაღების გამოცვლას, მაგრამ რამდენიმე დღის შემდეგ დააპატიმრეს, ხოლო აპრილში, პატიმრობიდან გათავისუფლების შემდეგ, ვასილ კლდიაშვილისაგან შეიტყო, რომ გასაღები ისევ გასაკეთებელი იყო და კარადა ღია. მან ვასილ კლდიაშვილსა და ლუარსაბ ბოცვაძეს უთხრა, რომ აუცილებლად გაეკეთებინათ გასაღები, თუმცა მის სიტყვებს ყურადღება არ მიაქციეს.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 12 თებერვლის სერგო კაკაბაძის მოხსენების მიხედვით, მას მაისში სამეცნიერო მიზნით ნუმიზმატიკური ნივთების დათვალიერება დასჭირდა, კარადის გასაღები მაშინაც გაფუჭებული იყო. მან ვერ გაიხსენა ოქროს ფულები იყო თუ არა იქ, ხოლო ოქროს საბურნუთე მუზეუმის ნივთებში არ უნახავს და ამის შესახებ არაფრის თქმა არ შეეძლო.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 3 ივლისის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წიგნსაცავის გამგის დავით კარიჭაშვილის მოხსენების მიხედვით, საჭირო იყო წიგნსაცავ-მუზეუმის მდგომარების შემოწმება და ილია ჭავჭავაძის კაბინეტის ნივთების სიის შედგენა, რასაც ხანგრძლივი დრო დასჭირდებოდა. მისი აზრით, წიგნსაცავი მკითხველთათვის ერთი თვით უნდა დახურულიყო.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 4 ივლისს საქართველოს საისტორიო და საეთნოგრაფიო საზოგადოება სწერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას, რომ საისტორიო და საეთნოგრაფიო საზოგადოება ჩაიბარებს წერა-კითხვის საზოგადოების ყველა სამუზეუმო ნივთს, ნაბეჭდ და ხელნაწერ წიგნს, სიგელ-გუჯარს, სურათსა და ნუმიზმატიკურ კოლექციას. საისტორიო საზოგადოების მიერ ყველა ნივთი აღიწერება როგორც საერთო, ისე ცალკე დავთრებსა და კატალოგებში. ხელს აწერენ საისტორიო საზოგადოების თავმჯდომარე ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი და მდივანი სერგი რომანოზის ძე გორგაძე.

1914

ტიპი: ავტორობა

1914 წლის 16 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კრებაზე კალენიკე გოგიბერიძემ განაცხადა, რომ საჭირო იყო საზოგადოების სკოლებში გამართულიყო სახალხო კითხვები, საღამოს კურსები სურათებით და სხვა.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 4 ივლისს საქართველოს საისტორიო და საეთნოგრაფიო საზოგადოება სწერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას, რომ სამუზეუმო ნივთების ჩაბარების შემდეგ საისტორიო საზოგადოებას გადასცეს თანხა, რომელიც მუზეუმ-ბიბლითეკისათვის აქვს განკუთნილი. ხელს აწერენ საისტორიო საზოგადოების თავმჯდომარე ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი და მდივანი სერგი რომანოზის ძე გორგაძე.

1913

ტიპი: ავტორობა

1913 წლის 4 ივლისს საქართველოს საისტორიო და საეთნოგრაფიო საზოგადოება სწერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას, რომ საზოგადოების მიბარებულ ქონებას განაგებს საისტორიო და საეთნოგრაფიო საზოგადოების საბჭო წერა-კითხვის საზოგადოების სამ წარმომადგენელთან ერთად, რომლებსაც უფლება ეძლევათ თუ არ დაეთანხმებიან საბჭოს რომელიმე დადგენილებას მიბარებული ქონების შესახებ, წერა-კითხვის საზოგადოებაში აღძრან საკითხი და ორივე საზოგადოების შეერთებული კრება განიხილავს მას. ხელს აწერენ საისტორიო საზოგადოების თავმჯდომარე ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი და მდივანი სერგი რომანოზის ძე გორგაძე.

1911

ტიპი: ავტორობა

ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებასა და საისტორიო საზოგადოებას ცალ-ცალკე მუზეუმები ჰქონდათ. ორივე საზოგადოების წარმომადგენელთა აზრით, საქართველოს ერთი კარგად მოწყობილი მუზეუმი უნდა ჰქონოდა, ამიტომ გადაწყვიტეს ორივე საზოგადოების მუზეუმის გაერთიანება. ხელს აწერენ საზოგადოების თავმჯდომარე ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი და მდივანი სერგი რომანოზის ძე გორგაძე.

1911

ტიპი: ავტორობა

ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება თითქმის ოცი წელი ცდილობდა სამუზეუმო შენობის აგებას. ამ გეგმის განხორციელება დავით სარაჯიშვილის ქველმოქმედების წყალობით შესაძლებელი გახდა და რამდენიმე წელიწადში მუზეუმი უნდა აშენებულიყო. ხელს აწერენ საზოგადოების თავმჯდომარე ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი და მდივანი სერგი რომანოზის ძე გორგაძე.

1911

ტიპი: ავტორობა

სამუზეუმო სექციის თავმჯდომარე დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თავმჯდომარეს სწერდა, რომ მას თვრამეტ თუმნამდე თანხა სჭირდებოდა წიგნსაცავის საქმის შემსრულებლებისათვის მისაცემად.

1911

ტიპი: ავტორობა

არჩილ ჯორჯაძემ გარდაცვალების წინა დღეებში გიორგი ლასხიშვილთან და სიმონ მდივანთან (სოსიკო მდივანთან) გამოთქვა სურვილი, რომ მისი ნივთები ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას გადასცემოდა.

1911

ტიპი: ავტორობა

ალექსანდრე ყიფშიძის მოხსენების მიხედვით, იასონ ციციშვილისთვის ფიქრის გორაზე სახლის ასაშენებელი ადგილის გამოყოფის შესახებ სამუზეუმო კომისიას გადაწყვეტილება მას შემდეგ უნდა მიეღო, თუ კომისია დაადასტურებდა, რომ 50 საჟენი მიწის გამოყოფით მუზეუმის გეგმა არ დაზიანდებოდა.