რეგისტრირებული ფაქტები18641
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 23 ივლისის „ერთობა“ იუწყება, რომ თბილისში ჩამოვიდა იტალია-კავკასიის გამნაღდებელ ბანკის გამგე მ. მ. პინტო, რომელმაც დეპეშათა სააგენტოს წარმომადგენელთან საუბარში აღნიშნა, რომ ყველა სახელმწიფოზე ადრე საქართველოს დამოუკიდებლობის ცნობა შედეგი იყო იმ განწყობილებისა, რომელიც იტალიაში საქართველოს მიმართ არსებობდა.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 23 ივლისის „ერთობაში“ დაიბეჭდა სამ. ჯაშის წერილი „ცხენოსანთა დივიზიის განიარაღება კავკავში“, რომელშიც ნათქვამია, რომ ივნისის დასაწყისში საოლქო რევკომმა განაიარაღა ღალატის გზაზე დამდგარი კავკასიის მე-2 ცხენოსანთა (ნახ. ქართული) „ტუზემნაია დივიზიის“ სარდალი, რუსეთში კარგად ცნობილი კომუნისტი ნიკო მარიკოზაშვილი. ის საპყრობილეში მოათავსეს. მისი შტაბის სამი თანამშრომელი, კომუნისტები, გაიქცნენ და ხუთი მილიონი ფული გაიყოლეს. მარიკოზაშვილს მთელი დივიზიით საქართველოს მხარეზე ჯარის გადაყვანის განზრახვაში სდებდნენ ბრალს.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 22 ივლისის „ერთობა“ აქვეყნებს ბათუმის ოლქის საგანგებო კომისრის, ბენიამინ ჩხიკვიშვილის ბრძანებას: „საქართველოს რესპუბლიკის წინააღმდეგ მოღალატეობრივი ქმედებისთვის, სახელმწიფოს სასარგებლოდ პოლკოვნიკ იონინის ჩამოერთვას უძრავი და მოძრავი ქონება – სამი დესეტინა ბაღი სარიმაულში, საცხოვრებლით და სხვ.; გენერალ ტერმენს – უძრავი ქონება მდებარე ორთაბათუმში, მიწა – ხეხილით და ვენახით გაშენებული 15 დესეტინამდე, სახლი და სხვ.“ მიწათმოქმედების სამინისტროს წარმომადგენელს, აგრონომ რცხილაძეს დაევალა ჩაებარებინა ეს მამულები, როგორც სახელმწიფო ფონდში გადარიცხული საკუთრება.
1917
ტიპი: ავტორობა
1917 წლის 4 დეკემბრის (N32) გაზეთში „ხმა ქართველი ქალისა“ გამოქვეყნდა მარიამ ლიშნევსკაიას „ეკონომიკური რეფორმა შეუღლებისა“, გერმანულიდან თარგმნილი მ. როგოვიჩის მიერ. ავტორი წერს ბავშვის აღზრდასა და განსაკუთრებით მისი სოციალიზაციის („სოციალური პედაგოგიკა“) მნიშვნელობაზე (საბავშვო ბაღები, საზოგადო სკოლები და ა. შ.).
1917
ტიპი: ავტორობა
1917 წლის 20 ნოემბრის გაზეთში „ხმა ქართველი ქალისა“ N 31 „რიონელი ქალის“ ფსევდონიმით დაიბეჭდა სტატია „ჩვენ და პარტიული თუთიყუშები“, რომელშიც ავტორი ლაპარაკობს ქუთაისის ქალთა კლუბისა და გაზეთის „ხმა ქართველი ქალისა“ დევნაზე პარტიული მოხელეების მხრიდან, პატრიარქალურ სულისკვეთებასა და ქალების უუფლებო მდგომარეობაზე.
1917
ტიპი: ავტორობა
1917 წლის 20 ნოემბრის გაზეთის, „ხმა ქართველი ქალისა“ N 31 რედაქტორმა კატო მიქელაძემ გამოაქვეყნა პუბლიკაცია „ორი მთავარი საკითხი“. ავტორი სტატიაში განიხილავს მთავრობისგან მიღებულ გადაწყვეტილებას, რომელმაც ქალებს სრული პოლიტიკური და მოქალაქეობრივი უფლება მიანიჭა სიტყვით, ხოლო სარწმუნოებრივ საკითხში გამოსცა კანონი, რომ თუ მშობლები ვერ შეთანხმდნენ მცირეწლოვანი შვილის სარწმუნოების თაობაზე, მამის ხმა იქნება გადამწყვეტი. მეორე საკითხია მიწის შესახებ, რომელიც მთავრობისგან უნდა გადაეცეს გლეხებს, თუმცა არაფერია ნათქვამი გლეხის ქალებზე.
1917
ტიპი: ავტორობა
1917 წლის 13 ნოემბრის გაზეთში „ხმა ქართველი ქალისა“ N30 „მღვიძარეს“ ფსევდონიმით დაიბეჭდა წერილი „ქ. სამტრედია“, რომლის ავტორის ცნობით, 1917 წლის 25 აგვისტოს ქ. სამტრედიაში საფუძველი ჩაეყარა ქალთა პირველ კლუბს, ამოირჩიეს იქნა ათი ქალი, რომელთაც უნდა ეზრუნათ კლუბის მოწყობისთვის. მამაკაცები ამ წამოწყებას მტრულად შეხვდნენ და საქმის ჩაშლას ცდილობდნენ.
1917
ტიპი: ავტორობა
1917 წლის 13 ნოემბრის გაზეთში „ხმა ქართველი ქალისა“ N30 დაიბეჭდა „მკითხველის“ წერილი, რომელიც საუბრობს გაზეთ „საქართველოს“ N246-ში ბ. ლ. ბახტაძის მიერ ეკატერინე ბრეშკოვსკაიას დახასიათებაზე. ბახტაძის აზრით, რადგან ის ქალია, მაინც მამაკაცზე დაბლა დგას, და იგი უძლურია, ვინც არ უნდა იყოს. ეს მოსაზრება ავტორისთვის მიუღებელია, რადგან ეკატერინე ბრეშკოვსკაია სახალხო ეროვნული კრების თავმჯდომარეობაზე უარს აცხადებს არა თავისი ხნოვანებისა და სისუსტის გამო, არამედ გონიერებისა. „ნეტავ რას იტყოდა ლ. ბახტაძე, საფრანგეთის რევოლუციის გმირი ქალი, ლუიზა მიშელი რომ ენახა?“ – წერს „მკითხველი“.
1917
ტიპი: ავტორობა
1917 წლის 19 ოქტომბრის გაზეთში „ხმა ქართველი ქალისა“ (N27) გამოქვეყნდა „სიტყვა თქმული მარიამ ანჩაბაძის მიერ ქ. თბილისში საკათალიკოსო კრებაზე 15 სექტემბერს 1917 წ.“, რომელშიც საუბარია ქალის დანიშნულებაზე. საეკლესიო კრებულმა ეს სიტყვა მოისმინა და დაადასტურა. ამავე საკითხზე ილაპარაკა ალავერდის ეპარქიის ქალთა წარმომადგენელმა ალ. გიურჯიძე-ციციშვილისამ.
1917
ტიპი: ავტორობა
1917 წლის 19 ოქტომბრის გაზეთში „ხმა ქართველი ქალისა“ N27 გამოქვეყნდა კატო მიქელაძის პუბლიკაცია „მიზეზი ქალთა მონობისა და ქალთა მოძრაობისა“, რომელშიც ავტორი განიხილავს საფრანგეთის რევოლუციების დროს ქალთა მიმართ მოპყრობის საკითხს. ის ახსენებს „სოციალიზმის ისტორიის" ავტორ ჟ. ჟორესს, რომელიც აღწერს რევოლუციის გმირებს. მას მაგალითად მოჰყავს სავოიის პრინცესა მარია ლუიზა ლამბალის (მეფის სასახლის ჰობერ გოფმეისტერი) დაკითხვის პროცესი, რომელიც შემდეგ სცემეს და სიკვდილით დასაჯეს შეთქმულებაში მონაწილეობის ბრალდებით.