რეგისტრირებული ფაქტები19149
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1928
ტიპი: ავტორობა
1928 წლის 9 იანვარს შალვა მაღლაკელიძემ პირად რვეულში დაწერა, რომ მოსკოვში თავად კომუნისტებიც არ მალავდნენ, რომ სოციალისტური მეურნეობა საფრთხეში იყო. მოსახლეობის უმეტესმა ნაწილმა სოციალისტური წყობის სწორად წაყვანის იმედი დაკარგა და თავადვე შეუდგა უნიადაგო კომუნისტური ხელისუფლების ლიკვიდაციას.
1929
ტიპი: ავტორობა
1929 წლის 8 იანვარს რიგაში მყოფმა შალვა მაღლაკელიძემ პირად რვეულში დაწერა, რომ საბჭოთა სახელმწიფოში პასუხისმგებლობას ყველა თავს არიდებდა. მოსკოვში პური და სურსათი „ბარათებით“ გაიცემოდა. მიუხედავად ბევრი მოწოდებებისა, დისციპლინა მუშებს შორის არ მყარდებოდა, რამაც მრეწველობის გაუარესება გამოიწვია.
1953
ტიპი: ავტორობა
1953 წლის 29 სექტემბერს საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმის სამეცნიერო საბჭოს სხდომაზე დამტკიცდა ოქმი N-8, რომელიც ეხებოდა ქრისტინე შარაშიძის მიერ მომზადებული „საქართველოს ისტორიის საბუთების XII-XVIII სს“ დამტკიცებასა და გაგზავნას საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის რედგამსაბჭოში.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 17 ოქტომბრის მთავრობის სხდომაზე მოისმინეს გენერალ კუზმინ-კარავაევის მოხსენება სალიკვიდაციო შემწეობისა და მიუღებელი ხელფასის მიცემაზე და დაადგინეს: სამხედრო მინისტრ გრიგოლ გიორგაძეს ათმილიონიანი ფონდიდან მისცემოდა 4 354 მან. 23 კაპ. გენერლის ხელფასისთვის. კუზმინ-კარავაევს ასევე მიეცა საკრედიტო მოწმობა 4 733 მან. 33 კაპ. სალიკვიდაციო ფულის მისაღებად.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 12 ოქტომბრის მთავრობის სხდომაზე მოისმინეს ფინანსთა მინისტრ გიორგი ჟურულის მოხსენება ისიდორე ვარაზაშვილისთვის 11. 632 მან. 84 კაპ. მიცემისა და ავადმყოფობის გამო ივანე ვარაზაშვილის სატუსაღოდან დროებით განთავისუფლების შესახებ. ის. ვარაზაშვილს ნება დართეს ამ თანხის ამიერკავკასიის ბანკიდან მიღებისა იმ ფულიდან, რომელიც მის ძმას, ივ. ვარაზაშვილს, ფინანსთა მინისტრის განკარგულების ძალით დაკავებული ჰქონდა. მინისტრს დაევალა ავადმყოფი ივანე ვარაზაშვილის ციხის საავადმყოფოში გადაყვანის განკარგულების გაცემა.
1934
ტიპი: ავტორობა
ქრისტინე შარაშიძის 1934-1935 წლების ჩანაწერების მიხედვით, რაკი უნივერსიტეტი ფართობის მხრივ შევიწროებული აღმოჩნდა, საისტორიო-საეთნოგრაფიო ბიბლიოთეკის გამართულად მოწყობა ვერ მოხერხდა. გადმოტანის დროს დაიკარგა და დაზიანდა მთელი რიგი წიგნებისა, ზოგი (მათ შორის იშვიათი გამოცმები) საქართველოს მუზეუმში დარჩა.

