რეგისტრირებული ფაქტები32292
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1829
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის პირველი აპრილის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაბეჭდილი სტატიიდან ირკვევა, რომ 1829 წლის 27 სექტემბერს პროფესორ ივანე ეგორის ძე პაროტს ბარომეტრიული აზომვები ჩაუტარებია არარატის მწვერვალზე, ხოლო შედეგები „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“-ში გამოუქვეყნებია.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის პირველი აპრილის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაბეჭდილი სტატიიდან ირკვევა, რომ 1829 წლის „ტიფლისსკიე ვედომოსტის“ ოცდამეცხრამეტე ნომერში ივანე ეგორის ძე პაროტს გამოუქვეყნებია ნარკვევი, სადაც აღუწერია თავისი მეორე აღმასვლა არარატის მთაზე და უხსენებია დაბა არგურის უხუცესი სტეფან მელიკო, ვინც ამ აღმასვლის მოწმე ყოფილა. სწორედ ამ კაცის, როგორც პაროტის ექსპედიციის წარუმატებლობის მთავარი მოწმის სიტყვებს ეყრდნობოდა ი. შოპენი თავის სტატიაში, სადაც უარყოფდა პაროტის მიერ არარატის დალაშქვრას.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის პირველი აპრილის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა გაზეთის რედაქტორ-გამომცემელ პ. სანკოვსკის შენიშვნა ი. შოპენისა და პროფესორ პაროტის პოლემიკის შესახებ ამ უკანასკნელის არარატის მთაზე ასვლასთან დაკავშირებით. სანკოვსკი ურჩევდა შოპენს, განათლებულ ადამიანსა და დიდი სარგებლის მომტან ჩინოვნიკს, ნაკლები ნდობით მოკიდებოდა ადგილობრივი მოსახლეობის მსჯელობას იმ საგნებზე, რომელთა შესახებ მათ არ გააჩნდათ საფუძვლიანი ცოდნა.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის პირველი აპრილის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა გაზეთის გამომცემელ პ. სანკოვსკის შენიშვნა ი. შოპენისა და პროფესორ პაროტის პოლემიკის შესახებ ამ უკანასკნელის არარატის მთაზე ასვლასთან დაკავშირებით. მთამსვლელთა ექსპედიციის ამბები სანკოვსკის გამოუკითხავს დიაკვანი ხაჩატურისათვის, რომელიც პაროტს ახლდა მისი არარატის მთაზე აღმასვლის დროს და ერთი წუთითაც არ მოშორებია მას. გამომცემლის თქმით, ამ კაცის მონათხრობში არსებული წვრილმანები აქარწყლებდა ყოველგვარ ეჭვს ექსპედიციის წარუმატებლობის შესახებ.
1829
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის პირველი აპრილის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაბეჭდილი პ. სანკოვსკის შენიშვნიდან ირკვევა, რომ 1829 წლის 27 სექტემბერს, არარატის მთაზე აღმასვლის დროს, პროფესორ პაროტს თან ახლდა ხაჩატურ აბოვიანი, იმ დროს დიაკვანი, შემდგომში ცნობილი მწერალი და საზოგადო მოღვაწე.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის პირველი აპრილის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა ივანე ივანეს ძე შოპენის სტატია ერევნის პროვინციის სიმდიდრეების შესახებ. სტატიაში ავტორი წერდა, რომ არარატის მთაზე ფეხი არავის დაუდგამს ბიბლიური ნოეს შემდეგ. ამას გაზეთში მოსდევდა გაზეთის გამომცემელ პ. სანკოვსკის შენიშვნა, საიდანაც ირკვევა, რომ არარატის მწვერვალი პროფესორ ივანე ეგორის ძე პაროტს დაულაშქრავს.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის პირველი აპრილის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა ივანე ივანეს ძე შოპენის წერილი „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“-ს რედაქტორ-გამომცემელ სანკოვსკისთან, სადაც იგი წერდა, რომ განსაცვიფრებელი ამბავი იქნებოდა, მას, სომხეთის მოქალქეს, გამორჩენოდა ისეთი ღირშესანიშნავი ფაქტი, როგორც არარატის მწვერვალის დაპყრობა იყო (სანკოვსკი თავის შენიშვნაში, რომელიც ერთვოდა შოპენის სტატიას ერევნის პროვინციის სიმდიდრეების შესახებ, მიუთითებდა, რომ არარატის მწვერვალი პროფესორ პაროტს ჰქონდა დაპყრობილი). შოპენი აღნიშნავდა, რომ იმ დროს, როცა პაროტის ექსპედიცია არარატის მისადგომებთან დაბანაკებულიყო, ისიც სამსახურებრივი დავალებით ახლომდებარე სოფლებში მოგზაურობდა, ამიტომ ყოველდღიურად ინტერესდებოდა ექსპედიციის ამბებით. მისი მტკიცებით, ექსპედიციას მხოლოდ გარკვეულ სიმაღლემდე მიუღწევია და იქ ჯვარი აღუმართავს. ამ ფაქტის მოწმე ყოფილა დაბა არგურის უხუცესი სტეფან აღა, ვისთვისაც შოპენს გამოუკითხავს მთაზე ასვლის ამბები.
1829
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის პირველი აპრილის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაბეჭდილი ივანე ივანეს ძე შოპენის წერილიდან ირკევა, რომ 1829 წელს იგი სამსახურებრივი დავალებით მოგზაურობდა არარატის მთის მახლობლად მდებარე სოფლებში.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის პირველი აპრილის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა ივანე ივანეს ძე შოპენის წერილი „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“-ს რედაქტორ-გამომცემელ სანკოვსკისთან, სადაც იგი წერდა, რომ პროფესორ პაროტის ექსპედიციას არარატის მთის მხოლოდ გარკვეული სიმაღლისთვის მიუღწევია. შოპენის აზრით, ექსპედიციას შეიძლება კლიმატურმა პირობებმა შეუშალა ხელი – როცა იქ ჩასულან, არარატი თოვლის სქელი ფენით ყოფილა დაფარული.
1919
ტიპი: ღონისძიება
1919 წლის 9 ნოემბერს სოფელ მეჯვრისხევში ბოლშევიკურ გამოსვლებში მონაწილე პირების საქმეების შესახებ დაკითხულმა მოწმემ შაქრო ივანეს ძე თომაშვილმა აღიარა, რომ 9 ნოემბერს სახლში იმყოფებოდა, როდესაც მასთან მივიდა შაქრო გუნდიაშვილი, შაქრო ალხაზიშვილი და სხვ. იარაღის ჩამოსართმევად, წაიღეს მისი ძმის „ვინტოვკა“, საკუთარი კი დამალული ჰქონდა. თომაშვილმა მათ თავი აარიდა და წავიდა მეჯვისრხევში, გზაში ხვდებოდა პატარ-პატარა პარტიები, რომლებიც ხალხისთვის იარაღის ჩამოსართმევად მიდიოდნენ.
1919
ტიპი: ღონისძიება
1919 წლის 9 ნოემბერს სოფელ მეჯვრისხევში ბოლშევიკურ გამოსვლებში მონაწილე პირების საქმეების შესახებ დაკითხულმა მოწმემ შაქრო ივანეს ძე თომაშვილმა აღიარა, რომ 9 ნოემბერს შუადღისას ჩავიდა მეჯვრისხევში და შინაურებმა უთხრეს, რომ იკითხეს მისი თოფი, რის გამოც შეეშინდა მთავრობისგან მიბარებული „ვინტოვკა“ უცხოს არ წაეღო და თავად წაიღო ჩასაბარებლად კანცელარიაში, სადაც შეიარაღებული გეურქა შახნაზაროვი, ვანო ათულაშვილი, ლადო ფსიტიძე დახვდნენ, მათ თოფი არ ჩამოართვეს, რის შემდეგაც თავისივე თოფით გამოიპარა სახლში, თოფი დამალა და 10 ნოემბერს დილით წავიდა გორში.
1919
ტიპი: ღონისძიება
1919 წლის 9 ნოემბერს სოფელ მეჯვრისხევში ბოლშევიკურ გამოსვლებში მონაწილე პირების საქმეების შესახებ დაკითხულმა მოწმემ, სოფელ მეჯვრისხევში მცხოვრებმა ვასილ გიორგის ძე ბათიაშვილმა აღიარა, რომ 9 ნოემბერს დილის 9-10 საათზე მასთან სახლში მივიდა ხალხი ცალთვალა გეურქა შახნაზაროვის მეთაურობით, მას თან ახლდა კარაპეტ მეჩიტოვი, ზიზო (პავლე) ეჯოშვილი და სხვ. თოფასხმულები, რომლებიც ვერ იცნო. მათ ბათიაშვილს სთხოვეს თოფი და რევოლვერი, რაზეც უარი უთხრა, რადგან არ ჰქონდა, თუმცა ისინი დაჟინებით მოითხოვდნენ იარაღი გამოეტანა.
1919
ტიპი: ღონისძიება
1919 წლის 9 ნოემბერს სოფელ მეჯვრისხევში ბოლშევიკურ გამოსვლებში მონაწილე პირების საქმეების შესახებ დაკითხულმა მოწმემ, სოფელ მეჯვრისხევში მცხოვრებმა ვასილ გიორგის ძე ბათიაშვილმა აღიარა, 9 ნოემბერს მასთან მისულმა გეურქა შახნაზაროვმა უთხრა დაბეზღებული იყო, რომ იარაღი ჰქონდა და დაჟინებით სთხოვდა გამოეტანა, რაზეც იძულებული გახდა გამოეტანა სანადირო თოფი, რაც უვარგისობის გამო დაუწუნა და დაუბრუნა.
1919
ტიპი: ღონისძიება
1919 წლის 9 ნოემბერს სოფელ მეჯვრისხევში ბოლშევიკურ გამოსვლებში მონაწილე პირების საქმეების შესახებ დაკითხულმა მოწმემ, სოფელ მეჯვრისხევში მცხოვრებმა ვასილ გიორგის ძე ბათიაშვილმა აღიარა, რომ 9 ნოემბერს მასთან მისულმა გეურქა შახნაზაროვმა მოსთხოვა ნაგანი გამოეტანა, რაზეც უპასუხა, რომ არ ჰქონდა. ზიზო (პავლე) ეჯოშვილმაც თქვა, რომ თუკი ნამდვილად არ ჰქონდა ვერც გამოიტანდა. ამის შემდეგ დაინახა ხალხის ბრბო, რომელიც ფრონტისკენ მიიწევდა.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის პირველი დეკემბრის გაზეთიდან „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ ირკვევა, რომ იმ წლის 8 ნოემბერს ეჩმიაძინის მონასტერში აკურთხეს სომეხთა ახლად არჩეული პატრიარქი ოვანესი.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 10 დეკემბერს გამოვიდა „ტიფლისსკიე ვედომოსტის“ საგანგებო დამატება N26, რომელიც მიეძღვნა 6 დეკემბერს თბილისში საქართველოს მთავარმართებლის, როზენის, სახლში რუსეთის იმპერატორის სახელობის დღის აღსანიშნავად გამართულ მეჯლისს.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 9 ოქტომბრის გაზეთიდან „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ ირკვევა, რომ წინა დღით თბილისში ჩამოსულა კავკასიის ცალკეული კორპუსის ხელმძღვანელი, სამოქალაქო ნაწილისა და სასაზღვრო საქმეთა მმართველი საქართველოში, სომხეთში, ასტრახანის გუბერნიასა და კავკასიის ოლქში ბარონი გრიგოლ ვლადიმერის ძე როზენი.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 8 ოქტომბერს თბილისში ჩამოსულ ბარონ როზენს მის სახლში დახვდნენ სამოქალაქო გუბერნატორი სტრეკალოვი, გენერალიტეტი, თბილისში მყოფი სამხედრო და სამოქალაქო ჩინოვნიკები, ქართველი თავად-აზნაურები და თბილისის საპატიო მოქალაქეები.
1919
ტიპი: ღონისძიება
1919 წლის 9 ნოემბერს სოფელ მეჯვრისხევში ბოლშევიკურ გამოსვლებში მონაწილე პირების საქმეების შესახებ დაკითხულმა მოწმემ, სოფელ მეჯვრისხევში მცხოვრებმა ვასილ გიორგის ძე ბათიაშვილმა აღიარა, რომ 9 ნოემბერს ყველაფერს ხელმძღვანელობდა გეურქა შახნაზაროვი, რომელიც ხალხის ბრბოს თავმჯდომარე იყო, იაკოფ სარაფოვი კი – იარაღინი ხალხის სარდალი, რომელიც მათ ფრონტისკენ მიუძღვოდა. აგრეთვე, შეამჩნია, რომ რევოლვერით ხელში ცხენზე ამხედრებული ვანო ათულაშვილი დიდ როლს თამაშობდა ხალხის ბრბოში.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 21 მარტს გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა სტატია, რომელიც ეხებოდა თბილისში ამიერკავკასიის სავაჭრო კომპანიიის გახსნას, მისი მოქმედების არეალსა და პერსპექტივებს. სტატიის მიხედვით, მიუხედავად იმისა, რომ საქართველოს ხელისუფლება ფულს უხდიდა იმ მშობლებს, ვისაც თავიანთი შვილები თბილისის გიმნაზიაში ჰყავდა მიბარებული, განათლების საქმე ამით დიდად არ განვითარებულა. ამ აზრს გამოეხმაურა გაზეთის რედაქტორ-გამომცემელი პავლე სტეფანეს ძე სანკოვსკი თავისი შენიშვნით, სადაც წერდა, რომ მშობელთა „წახალისების“ წესი გაუქმებული ყოფილა, ხოლო ამიერკავკასიაში სასწავლებელთა კეთილმოწყობამ თბილისის გიმნაზიის დირექტორის, გრუბერის დიდი ძალისხმევისა და ზრუნვის შედეგად, ერთი-ორად გაზარდა ადგილობრივი მოსახლეობის ნდობა ასეთი ტიპის დაწესებულებათა მიმართ.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 21 მარტის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაბეჭდილ თავის შენიშვნაში გაზეთის რედაქტორ-გამომცემელი პ. სანკოვსკი აღნიშნავდა, რომ თბილისის გიმნაზიასთან განლაგებულ კეთილშობილთა პანსიონში იმ დროისათვის 70 მოწაფე სწავლობდა.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 21 მარტის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაბეჭდილ თავის შენიშვნაში გაზეთის რედაქტორ-გამომცემელი პ. სანკოვსკი აღნიშნავდა, რომ თბილისში ფუნქციონირებდა ქალთა კერძო პანსიონი, სადაც განათლებას იღებდა 17 აღსაზრდელი.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 3 იანვრის გაზეთიდან „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ ირკვევა, რომ ქრისტეშობაზე საქართველოს ეგზარქოსმა იონამ წმინდა ლიტურგიის შემდეგ აღასრულა ღვთის წინაშე სამადლობელი ლოცვა, სადაც ღმერთს მადლობა შეწირა ეკლესიისა და რუსეთის იმპერიის მფარველობისათვის.
1877
ტიპი: ღონისძიება
1877 წლის 9 იანვარს გაიმართა თელავის სამღვდელოების მესამე ყრილობა, რომლის თავმჯდომარედ აირჩიეს თიანეთის მღვდელი ს. ბოდაევი, ხოლო საქმისმწარმოებლად მიხეილ ხელაშვილი.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 21 მარტს გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ გამოქვეყნდა წერილი გაზეთის რედაქტორ-გამომცემლ სანკოვსკისადმი. წერილიდან ირკვევა, რომ დეკანოზ იოსებ ორბელიანოვს ჰონორარით, რომელიც მან ოთხასამდე მაჰმადიანის გაქრისტიანებისათვის მიიღო მთავრობისაგან, ახალციხის ეკლესიისათვის შეუძენია სახარება.

