საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81232

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს გაზეთ „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, მირ-სეიდ-აბდულ-ახად-ხანი თბილისში იმყოფებოდა.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს გაზეთ „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ზახაროვის ნაცვლად ხოპერის პოლკის ჯარისკაცთა უფროსად აკულოვი დაინიშნა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ზაიზერი ბოდბის მონასტერში რუსულ ენას ასწავლიდა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, გერშჩენკო ბოდბის მონასტერში რუსულ ენას ასწავლიდა.

1897

ტიპი: მფლობელობა

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ელჩუკოვი რენტგენის აპარატს ფლობდა.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ელჩუკოვი თბილისში რენტგენის სხივებით გამოკვლევას ატარებდა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ელჩუკოვი თბილისის გიმნაზიის ფიზიკა-მათემატიკის მასწავლებელი იყო.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ვასილ კარბელაშვილი ქართული გალობის მასწავლებელი იყო.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ილია ფერაძემ საზაფხულო პედაგოგიური კურსების ფარგლებში მასწავლებელთა დიდაქტიკის გამოცდა ჩაატარა.

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ილია ფერაძე სემინარიაში დიდაქტიკის მასწავლებელი იყო.

1897

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, დავით კასრაძის ფსევდონიმი იყო ფრონისპირელი.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ივანე მიხაილოვსკიმ საზაფხულო პედაგოგიური კურსების ფარგლებში გალობის საჩვენებელი გაკვეთილი ჩაატარა.

1897

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ფრონისპირელი დავით კასრაძის ფსევდონიმი იყო.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცელში“ ივანე სანაიამ დაწერა, რომ 1896 წლის აფხაზური რჩეული სიმინდის მოსავლი ამერიკელმა ვაჭრებმა იაფად (ფუთი — 29-36 კაპიკად) შეიძინეს და კარგი სარგებელი ნახეს. გლეხები კი ყოველწლიურად ზარალდებოდნენ.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცელში“ ივანე სანაია დაბა ოჩამჩირეს გასაჭირზე წერდა. მისი თქმით, აფხაზური რჩეული სიმინდის მოსავლითა და ხის მასალით რუსი ვაჭრები სარგებლობდნენ.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, აბაზაძე სოფელ მეტეხის მოსახლეობას გაეცნო, როგორც ოქრომჭედელი და ექიმი, სინამდვილეში კი ხალხს ძარცვავდა.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, სოფელ მეტეხის მოსახლეობამ აბაზაძე თაღლითობაში დაადანაშაულა.

1897

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცელში“ მოქალაქე აბაზაძე მოხსენიებულია აბაზიანცად.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, ივანე გომელაური ფერისცვალების დღესასწაულზე სოფელ მაღაროში იყო.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს „ცნობის ფურცელში“ დავით კასრაძე წერდა, რომ სოფელ ავნევში მოსახლეობას მდინარე ფრონეს ადიდება ემუქრებოდა.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 14 აგვისტოს ოლღა ჭრელაშვილისამ ფერისცვალების დღესასწაულზე სოფელ მაღაროს მაცხოვრებლებს პატარა წიგნაკები უფასოდ დაურიგა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 15 აგვისტოს გაზეთ „კავკაზში“ გამოქვეყნდა ივანე ზურაბიშვილის მიერ რუსულად თარგმნილი ილია ჭავჭავაძის მოთხრობის „გლახის ნაამბობი“ ნაწყვეტი.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 16 აგვისტოს დავით კარიჭაშვილმა მისწერა წერილი ივანე გომელაურს სათავადაზნაურო სკოლებში მასწავლებლად დანიშვნის შესახებ თხოვნის პასუხად. ის აცნობებს, რომ თბილისის სათავადაზნაურო სკოლა არ ექვემდებარება ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას და გამგეობას უფლება არ აქვს, მასწავლებლად განაწესოს. მასწავლებლის ადგილისთვის უნდა მიმართოს სკოლის ინსპექტორს. ქუთაისის სათავადაზნაურო სკოლა, მართალია, ექვემდებარება გამგეობას, მაგრამ მასწავლებლობის თხოვნის გაგზავნა მაინც საჭიროა სკოლის ინსპექტორისთვის.

1897

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1897 წლის 19 აგვისტოს თბილისელმა ვაჭარმა, სიმონ მატინიანცმა გამოაცხადა, რომ არშაკ ხეჩატუროვმა ძალა იხმარა ცამეტის წლის სერგო ნადირაძეზე, რომელიც შორაპნის მაზრაში ცხოვრობდა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 20 აგვისტოს სენაკის სკოლის ინსპექტორმა, სამსონ ყიფიანმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას მისწერა, რომ ყურადღება არ გაემახვილებინათ თავის თანამშრომელთა საჩივარზე, რომლებიც მას შეთქმულებას უწყობდნენ.