საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81340

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების წევრები იყვნენ: ექვთიმე გაბრიელის ძე მაისურაძე, დავით იოსების ძე მესხიშვილი, სოკრატე ფრიდონის ძე მოწონელიძე, გიორგი სვიმონის ძე მერაბიშვილი, ელისაბედ ნიკოლოზის ასული მატარაძე, მარიამ მერაბიშვილი, მოსე დიმიტრის ძე მეტრეველი, ვლადიმერ დიმიტრის ძე მეტრეველი, სვიმონ სოლომონის ძე მჭედლიშვილი და ეკატერინე შალვას ასული მჭედლიშვილი.

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების წევრები იყვნენ: ეკატერინე სპირიდონის ასული მელუა, ვლადიმერ გიორგის ძე მონასელიძე, იაკობ ათანასეს ძე მიმინოშვილი, იასონ ფრიდონის ძე მიქიაშვილი, ანდრია გიორგის ძე მონასელიძე, სალომე მეტეხელი, პორფილე როსტომის ძე მელქაძე, მათე მოსეს ძე მონასელიძე, ანა მგელაძე და მიხეილ მათეს ძე მირიანაშვილი.

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების წევრები იყვნენ: გიორგი მაქსიმეს ძე მახარაძე, მარიამ კონსტანტინეს ასული მეტრეველი, ალექსანდრე მოწონელიძე, ოლიმპიადა კონსტანტინეს ასული მიქელაძე, შალვა ანტონის ძე მიქელაძე, ილია ივანეს ძე მაჩაბელი, ნინო მამულაშვილი, ალექსანდრა მატარაძე, ვიქტორ მატარაძე და ოლღა მიგინეიშვილი.

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების წევრები იყვნენ: ბიქტორ მენაბდე, სანდრო გიორგის ძე მეგრელიშვილი, გრიგოლ მელითაური, იოსებ გრიგოლის ძე მამულაშვილი, მიხეილ მაკანტალაშვილი, ონოფრე მურუსიძე, მიხეილ მახაშვილი, ნოშრევან ნიკოლოზის ძე მერკვილაძე, გიორგი თევდორეს ძე მაჭავარიანი და ნატალია მაყაშვილი.

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების წევრები იყვნენ: ლევან მიხეილის ძე მასხულია, სერგეი ბაღდასარის ძე მელიქოვი, მარკარ სოლომონის ძე მარქაროვი, მანეფ მამედოვი, გიორგი მიტოს ძე მაყაშვილი, ლიზა მაყაშვილი, თინათინ ქაიხოსროს ასული მაყაშვილი, მირონ გიორგის ძე მირიანაშვილი, ფლორენცია მაისურაძე და ვლადიმერ მიხას ძე მალანია.

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების წევრები იყვნენ: ნინო მიქაუტაძე, დომნა მიქაუტაძე, ვალერიან მურუსიძე, თადეოზ მელაშვილი, მარიამ მაღრაძე, გიორგი მაღრაძე, ნიკოლოზ ივანეს ძე მაჭავარიანი, გიორგი დომენტის ძე მაჭარაშვილი, ნადეჟდა სილიბისტროს ასული მაჭარაშვილი და დავით მელქისედეკის ძე მუჩაიძე.

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების წევრები იყვნენ: ივანე მეფარიშვილი, ვანო ესტატეს ძე მაისურაძე, მარიამ მირიანაშვილი, ევგენია გიორგის ასული მამაცაშვილი, ლავრენტი ლევანის ძე მგელაძე, სილიბისტრო მერაბის ძე მაღლაკელიძე, სერგო მამალაძე და პეტრე გრიგოლის ძე მამრაძე.

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების წევრები იყვნენ: შაქრო რამიშვილი, ივლიანე ნიკოლოზის ძე როინიშვილი, ნიკოლოზ კონსტანტინეს ძე რევაზიშვილი, მარიამ რუსიეშვილი, ლიზა ლუკას ასული რამიშვილი, გალაქტიონ თევდორეს ძე რაზმაძე, სამსონ რუსიშვილი, ნატალია სოლომონის ასული რუსიშვილი, ანასტასია მიხეილის ასული რატიშვილი და ანთიმოზ ბესარიონის ძე რამიშვილი.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე სპირიდონ მალხაზის ძე კედიამ განაცხადა, რომ საზოგადოებას უნდა ეზრუნა არა მუზეუმების, არამედ სკოლებისა და ბიბლიოთეკების საქმეებზე და განათლების სამსახურში მდგარიყო.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე სპირიდონ მალხაზის ძე კედიამ განაცხადა, რომ საზოგადოებას მუზეუმები მოსავლელად უნდა გადაეცა საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭოსთვის.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე სამსონ გიორგის ძე ფირცხალავამ განაცხადა, რომ მუზეუმში განთავსებული იყო ქართველებისთვის ძვირფასი წიგნსაცავი და ეს საუნჯე საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭოსთვის არ უნდა გადაეცათ. მისი საქმე მხოლოდ ისტორიული ნივთების შენახვა და დაცვა იყო.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე გიორგი მიხეილის ძე ლასხიშვილმა განაცხადა, რომ ქართველებს ერთი ქართული მუზეუმი უნდა ჰქონოდათ. მისი აზრით, საზოგადოებასა და საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭოს უნდა გაეერთიანებინათ მუზეუმები, მათ წარმომადგენლებს ეხელმძღვანელათ და ერთობლივი ძალით წარმატებასაც მიაღწევდნენ.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე დავით გიორგის ძე ხართიშვილმა განაცხადა, რომ საზოგადოებისა და საქართველოს საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭოს წარმომადგენლების მიერ არჩეულ მუზეუმების გამგესა და რევიზორებს საქმეების ანგარიში უნდა წარედგინათ საერთო კრებაზე.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე დავით გიორგის ძე ხართიშვილმა განაცხადა, რომ გაეერთიანებინათ მუზეუმები საზოგადოებასა და საქართველოს საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭო, დაერქმიათ „ქართული მუზეუმი“ და ერთობლივად აერჩიათ გამგე და რევიზორები.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე გრიგოლ სვიმონის ძე რცხილაძემ განაცხადა, რომ საქართველოს საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭო მუზეუმების არა გაერთიანების, არამედ გაყოფის პირობებს აყენებდა, საზოგადოება კი სთავაზობდა თანაბარი ხმის უფლებითა და ორმხირვი აქტიური მონაწილეობით გაეერთიანებინათ მუზეუმები.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე გრიგოლ სვიმონის ძე რცხილაძემ განაცხადა, რომ საზოგადოებას საუკეთესოდ ჰქონდა ბიბლიოთეკა და მუზეუმები მოწყობილი, რისთვისაც თანხაც კმაროდა და არ იყო საჭირო საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭოსთვის გადაეცა მუზეუმების მართვა-გამგეობა.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე გრიგოლ სვიმონის ძე რცხილაძე არ დაეთანხმა მუზეუმების საქართველოს საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭოსთვის გადაცემის საკითხს.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე გრიგოლ სვიმონის ძე რცხილაძემ განაცხადა, რომ საქართველოს საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭო ყოველთვის წინააღმდეგი იყო მუზეუმების შეერთების შესახებ მიეღო საზოგადოების პირობები.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე პეტრე პავლეს ძე გელეიშვილმა განაცხადა, რომ საზოგადოებას მთელი თავის ძალა უნდა გამოეყენებინა სკოლებისა და ბიბლიოთეკების საქმის გასაუმჯობესებლად, რაც მისი პირდაპირი მოვალეობა იყო.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე პეტრე პავლეს ძე გელეიშვილმა მხარი დაუჭირა წიგნსაცავ-მუზეუმების საქართველოს საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭოსთვის გადაცემის საკითხს.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე ილია პეტრეს ძე ნაკაშიძემ განაცხადა, რომ მუზეუმებისთვის უნდა ეხელმძღვანელა ისეთ ძლიერ, სახელმოხვეჭილ და დიდ დაწესებულებას, როგორიც საზოგადოება იყო.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე ილია პეტრეს ძე ნაკაშიძემ განაცხადა, რომ საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭო საზოგადოებასთან შედარებით ახლად ჩამოყალიბებული დაწესებულება იყო და მისთვის რთული იქნებოდა მუზეუმების ხელმძღვანელობა.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე ილია პეტრეს ძე ნაკაშიძემ განაცხადა, რომ მუზეუმები კვლავ საზოგადოების მფლობელობაში უნდა დარჩენილიყო, რადგან ის უფრო გაუფრთხილდებოდა და იზრუნებდა ძვირფას საგანძურზე, ვიდრე საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭო.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე ანდრია სოლომონის ძე ღულაძემ მხარი დაუჭირა მუზეუმების საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭოსთვის გადაცემის საკითხს.

1915

ტიპი: ავტორობა

1915 წლის 22 ნოემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე შალვა ალექსანდრეს ძე ქარუმიძემ განაცხადა, რომ ხალხი ენდობოდა საქართველოს საისტორიო-საეთნოგრაფიო საბჭოს წევრებს და საზოგადოების გამგეობას თავისი მუზეუმებიც სწორედ მათთვის უნდა გადაეცა. ეს ადრე თუ გვიან აუცილებლად მოხდებოდა და უმჯობესი იყო დროულად მოეგვარებინათ ეს საკითხი.