საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81530

1898

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1898 წლის 9 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, გრიგოლ შიოევი თბილისში მცხოვრები ბერძენი იყო.

1898

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1898 წლამდე ისიდორე თხელაძე შორაპნის მაზრის სოფელ ნაფისში ცხოვრობდა.

1896

ტიპი: ღონისძიება

1896 წელს ივანე პავლეს ძე როსტომაშვილის სტამბაში დაიბეჭდა შემდეგი წიგნები: „მეთევზის შვილი“, „შრომა და სიმდიდრე“, „გმირი როლანდი“, „დროა გონს მოვიდეთ“, „ფუტკრის გონიერი მოვლა-მოშენება“, „ლინჰარდი და გერტრუდა“, „ხტუნია ციყვუნია“, ბოკლის „ცივილიზაციის ისტორია“, პოემა „შიო თავადი“, „როგორ ცხოვრობენ ჩინელები“, „ცხენის წურბელა“, „მაჰმადი“, „დარვინიზმი“ (I და II წიგნი).

1898

ტიპი: გარდაცვალება

1898 წლის 9 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, მოქალაქე ისიდორე თხელაძე წყალში დაიხრჩო. ტრაგედია გორის მაზრაში მოხდა.

1896

ტიპი: ღონისძიება

1896 წლის ნოემბერში ნიკოლოზ ბარათაშვილის საფლავის ყვავილებით მოსართავად რატიანმა, ალ. პაპოვმა, კუბიცკიმ და სიკორსკიმ 30-30 კაპიკი გაიღეს, გარდანოვმა და ბუხრაძემ – 15-15 კაპიკი.

1898

ტიპი: გარდაცვალება

1898 წლის 9 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით, მოქალაქე ივანე ბაქრაძემ ყარსის რკინიგზის 121-ე ვერსზე გრიგოლ შიოევი მოკლა.

1896

ტიპი: ღონისძიება

1896 წელს ივანე პავლეს ძე როსტომაშვილმა გამოსცა იოსებ ცისკარიშვილის მიერ რუსულიდან ნათარგმნი წიგნი „სიფრთხილეს თავი არ სტკივა“ საქონლის ჭირის განადგურების მეთოდებზე.

1895

ტიპი: ღონისძიება

1895 წლის პირველ ივნისს ქუთაისის გუბერნატორმა ხელი მოაწერა დადგენილებას შაბათ-კვირას სავაჭრო საქმიანობის 12-დან 6 საათამდე წარმოების შესახებ დადგენილებას. ვაჭრები გლ. კემულარია, იაკინთე ალიბეგოვი და მამაჯანოვი დადგენილებას არ ემხრობოდნენ და საკითხის თავიდან განხილვას ითხოვდნენ.

1912

ტიპი: ღონისძიება

1912 წლის დეკემბერში გიორგი ფელიქსის ძე ზდანოვიჩის თავმჯდომარეობით გამართულ შავი ქვის მრეწველთა კრებაზე გადაწყვიტეს, რკინიგზის მთავრობის წინაშე აღეძრათ შუამდგომლობა, რომ ჭიათურის საწარმოს მუშებს შავი ქვის საქმეებთან დაკავშირებით კავკასიაში უფასოდ ემოგზაურათ.

1898

ტიპი: ორგანიზაცია

1898 წლის 9 აგვისტოს „ცნობის ფურცლის“ ცნობით (რედაქტორი ვალერიან გუნია), დიდუბის მაცხოვრებლებს განზრახული ჰქონდათ დამოუკიდებელი სააღებმიცემო ამხანაგობის დაარსება.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ზემო რაჭაში 900 საჟენი სამოსახლო ადგილი 100-200 მანეთი ღირდა, ონში – 500-1000 მანეთამდე, ნასახლარი – 100-220 მანეთამდე და სახნავი – 40-100 მანეთამდე. სწორედ ასეთი მაღალი ფასების გამო ხალხი მიწებს ვერ ყიდულობდა, არ ჰქონდა სარჩო საბადებელი და იძულებული ხდებოდა რაჭიდან გადასახლებულიყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ რაჭაში თითო კომლს 2 ¼ დესეტინა მიწა ეკუთვნოდა, თითო სულს – ¼ , რაც არასაკმარისი იყო ადამიანს თავი ერჩინა და შემოსავალი ჰქონოდა. სწორედ ეს ყველაფერი იყო მიზეზი ადამიანების რაჭიდან გადასახლებისა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ რაჭაში მოსავალი არ მოდიოდა და 1882 წელს სწორედ შიმშილმა აიძულა ადამიანები მამა-პაპისეული ადგილიდან გადასახლებულიყვნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ სარჩო-საბადებლის მოსაპოვებლად მამა-პაპისეული ადგილიდან 1882 წლამდე ონიდან 120 კომლი გადასახლდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ სარჩო-საბადებლის მოსაპოვებლად ქართველების მამა-პაპისეული ადგილიდან გადასახლება და სხვა ადგილას დამკვიდრება რაჭაში 1880 წელს გახშირდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ქართველი ადამიანი მამა-პაპისეული ადგილიდან პირველად 1879 წელს გადასახლდა და სხვა ადგილას დამკვიდრდა სარჩო-საბადებლის მოსაპოვებლად. ამ წელს ონიდან ერთი კაცი გადასახლდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ქართველების მამა-პაპისეული ადგილიდან გადასახლებამ და სხვა ადგილას დამკვიდრებამ ყველაზე მეტად რაჭაში იჩინა თავი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ადგილ-მამულების ნაკლებობა და სარჩო-საბადებლის არქონა ქართველ ხალხს აიძულებდა მამა-პაპისეული ადგილი მიეტოვებინა და სხვაგან ეძებნა საცხოვრებელი.

1869

ტიპი: თანამდებობა

1869 წელს გამოსული „Кавказский календарь на 1870 год“-იდან ირკვევა, რომ კონსტანტინე კარლის ძე ტომსონი იყო მხატვარი.

1869

ტიპი: თანამდებობა

1869 წელს გამოსული „Кавказский календарь на 1870 год“-იდან ირკვევა, რომ სევასტი ნიკოლოზის ძე პოდა იყო არქიტექტორი.

1869

ტიპი: თანამდებობა

1869 წელს კავკასიის მთავარი სამმართველოს ტიპოგრაფიაში ფაქტორად მსახურობდა კონსტანტინე კარლის ძე ტომსონი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ქართველების მამა-პაპისეული ადგილიდან გადასახლებისა და სხვა ადგილას დამკვიდრების ერთ-ერთი მიზეზი ადგილ-მამულების ნაკლებობა იყო.

1869

ტიპი: თანამდებობა

1869 წელს გამოსული „Кавказский календарь на 1870 год“-იდან ირკვევა, რომ თევდორე თევდორეს ძე ბრანდტი იყო აგრონომიის კანდიდატი.

1869

ტიპი: თანამდებობა

1869 წელს გამოსული „Кавказский календарь на 1870 год“-იდან ირკვევა, რომ ივანე ლაზარეს ძე კაიტმაზოვი იყო სახელმწიფო მრჩეველი.

1869

ტიპი: თანამდებობა

1869 წელს კავკასიის საცენზურო კომიტეტში მსახურობდა ივანე ლაზარეს ძე კაიტმაზოვი, რომელიც იყო ცენზორი აღმოსავლური ენების განხრით.