საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81452

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებულ ოთხმოქმედებიან კომედიაში „ეხლანდელ სიყვარულში“ მარიამ მიხეილის ასულმა საფაროვისამ ჭკვიანურად შეასრულა ორივე როლი – ჯერ მგრძნობიარე, მოსიყვარულე და შემდეგ იმედგაცრუებული ნუცა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ როლის შესრულებისას არტისტისთვის მნიშვნელოვანი უნდა ყოფილიყო არა მაყურებლის აპლოდისმენტები, არამედ შესრულების ხელოვნება და ხარისხი.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებული ოთხმოქმედებიანი კომედიის „ეხლანდელი სიყვარულის“ პერსონაჟის თავადი ჯამბარაშვილის როლში ალექსანდრე მიხეილის ძე ყაზბეგი გრიმით, შესრულებით კარიკატურას და დეპარტამენტის გამგეს ჰგავდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებული ოთხმოქმედებიანი კომედიის „ეხლანდელი სიყვარულის“ პერსონაჟის ნიკო ახირებულაძის როლი ვლადიმერ სარდიონის ძე ალექსი-მესხიშვილმა ვერ შეასრულა ხარისხიანად.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებული კომედიის „ეხლანდელი სიყვარულის“ პერსონაჟი ნიკო ახირებულაძე იყო ყბედი, სულმდაბალი, სუსტი და ბრიყვი. ამ პერსონაჟს ჩვენს რეალურ ცხოვრებასთან არანაირი საერთო არ ჰქონდა მიუხედავად იმისა, რომ მსგავსი თითო-ოროლა ახალგაზრდა არსებობდა ჩვენს ქვეყანაში, მაგრამ მაინც დიდი სხვაობა იყო ამ თითო-ოროლა და სხვა ბევრ კარგ, სასახელო ახალგაზრდას შორის.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებულ ოთხმოქმედებიან კომედიაში „ეხანდელ სიყვარულში“ ვასილ ალექსის ძე აბაშიძის შესრულება სხვა სპექტაკლებთან შედარებით სუსტი იყო, რისი მიზეზიც თავად სხვაზე კარგად იცოდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებული კომედიის „ეხლანდელი სიყვარულის“ ავტორი იყო ისეთი რუსი მწერალი, რომელიც თავის კალამს ხელოვნებისთვის და ცხოვრების სტილის წარმოსაჩენად კი არ იყენებდა, არამედ იმ ადამიანების შესაბღალად, რომლებიც არ მოსწონდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ როდესაც პიესაში მხოლოდ მოქმედ პირებს ჰქონდათ სახელები შეცვლილი და სხვა უცვლელი რჩებოდა, ასეთ პიესას გადმოკეთებულს ვერ უწოდებდნენ. სწორედ ასე იყო გადმოკეთებული კომედია „ეხლანდელი სიყვარული“, რომლის ფაბულაც არ შეესაბამებოდა ჩვენს რეალურ ცხოვრებას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ პიესა გადმოკეთებულად ითვლებოდა მაშინ, როცა მთელი მისი აგებულება, წყობა, მოქმედებები უცვლელი რჩებოდა და სხვა დანარჩენი ჩვენს რეალობას, ცხოვრებას იყო მორგებული.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ პიესის გადმოკეთების დროს უნდა გაეთვალისწინებინათ თუ რამდენად შეესაბამებოდა მისი ფაბულა ჩვენს რეალობას და ცხოვრებას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ პიესის თარგმნისას მთარგმნელს სურდა ავტორის ხელოვნება ან მხატვრულობა, უცხო ცხოვრების სტილი ეჩვენებინა და ცვლილების შეტანის შემთხვევაში ეს ყველაფერი დამახინჯდებოდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ პიესის თარგმნისას შინაარსობრივად არაფერი არ უნდა შეცვლილიყო გარდა მცირე დეტალებისა, რომელთა შეკვეცას თუ ჩამატებას თავად სცენარი მოითხოვდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ უცხო ენაზე დაწერილი პიესა ან სრულად უნდა გადმოეთარგმნათ ან ხარისხიანად გადმოეკეთებინათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ პიესის გადმოკეთება დიდად მიზანშეწონილი არ იყო, თუმცა თუ რეპერტუარის განახლებისთვის სხვა გზა არ არსებობდა, მაშინ ხარისხიანად მაინც უნდა გადმოეკეთებინათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 30 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში სამსონ გიორგის ძე ყიფიანი წერდა, რომ ქართველმა თავადაზნაურობამ წინამძღოლად ვერ აირჩია ისეთი გამოცდილი, გამჭრიახი ადამიანები, რომლებიც მომავალში მათ რთულ მდგომარეობას ოდნავ მაინც შეამსუბუქებდნენ.

1886

ტიპი: თანამდებობა

1886 წლის 15 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, თბილისის რწმუნებული ჩიქოვანი იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გასულ კვირას ქართული დრამატული დასის წევრებმა წარმოადგინეს ოთხმოქმედებიანი კომედია „ეხლანდელი სიყვარული“ და ვოდევილი „ბაიყუში“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ დრამატული წარმოდგენები დიდ მარხვაში აკრძალული იყო და დეკემბრის ბოლომდე მთელი რვა თვის განმავლობაში ქართული დრამატული დასის წევრები უმუშევრები და სარჩოს მოკლებულები იყვნენ.

1886

ტიპი: მფლობელობა

1886 წლის 26 აპრილის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ნიკოლოზ დავითის ძე ანდრონიკოვს ქუთაისის სათავადაზნაურო საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდა ვერის პირველ ნაწილში უსახელოს ქუჩაზე მდებარე ქვითკირის სახლი და 350 კვადრატული საჟენი მიწა, როლებსაც ყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.

1886

ტიპი: მფლობელობა

1886 წლის 15 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, მირზოევი სოფელ ქვემო ავჭალაში მიწის ნაკვეთს ფლობდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 2 აპრილს სპარსეთის ქვეშევრდომის მაშადი-ირზი-გაჯი-ქიარიმ-ოღლის საქონლის საწყობი გაძარცვა ქილბალაი-ყიაზუმ-მაშადი-ირზი-ოღლიმ, რომელიც დააკავეს. დაკარგული საქონლის უმეტესი ნაწილი პოლიციამ აღმოაჩინა და მეპატრონეს დაუბრუნა.

1886

ტიპი: მფლობელობა

1886 წლის 15 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ნიკოლაძეს სოფელ ქვემო ავჭალაში მიწის ნაკვეთი ჰქონდა.

1886

ტიპი: მფლობელობა

1886 წლის 15 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ზაალ გურამიშვილი სოფელ ქვემო ავჭალაში მიწის ნაკვეთს ფლობდა.

1886

ტიპი: სტატუსი

1886 წელს ზაალ გურამიშვილი თავადი იყო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 15 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ჩიქოვანმა თბილისის გამგეობის მინდობილობით ქალაქში წყლის გასაყვანად სოფელ ქვემო ავჭალაში ზაალ გურამიშვილის, ნიკოლაძის, გურამიშვილისა და მირზოევის 15 ნაჭერი მიწა შეისყიდა 12 550 მანეთად.