რეგისტრირებული ფაქტები81477
სორტირება ძველი ჩანაწერების მიხედვით
1920
ტიპი: ღონისძიება
1920 წლის 6 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, სომეხთა ეროვნული საბჭოს თავმჯდომარე ერზინკიანმა განათლების სამინისტროს წინაშე სოფელ ვაყაში სომხური სკოლის გახსნის თაობაზე შუამდგომლობა აღძრა, რომელიც ადგილობრივმა ერობამ დახურა.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის თებერვალში რუსეთის საგარეო საქმეთა კომისარმა ჩიჩერინმა მისწერა ევგენი გეგეჭკორს, რომ საბჭოთა რუსეთის მიზანს წარმოადგენდა კეთილმეზობლური ურთიერთობის დამყარება ყველა ერთან, ხოლო მის ბრძოლებს მხოლოდ თავდაცვითი ხასიათი ჰქონდა. თუ საქართველოს მთავრობა იზიარებდა ამ მიზანს, მაშინ საქმით უნდა დაემტკიცებინა და შეეწყვიტა რუსეთის მტრების დახმარება, უარი ეთქვა ანტანტის ძალების მოწვევაზე საბჭოთა რუსეთის წინააღმდეგ, არ დაეშვა საქართველოს ტერიტორიაზე ინგლისის ჯარების გადმოსხმა და მიეღო მონაწილეობა რუსეთისა და საქართველოს საერთო მტრის წინააღმდეგ.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის თებერვალში რუსეთის საგარეო საქმეთა კომისარი ჩიჩერინი ევგენი გეგეჭკორისადმი მიწერილ ნოტაში იმედს გამოთქვამდა, რომ საქართველო როდესმე დაამყარებდა კეთილმეზობლურ დამოკიდებულებას საბჭოთა რესპუბლიკასთან, მაგრამ ამჟამად იქცეოდა საპირისპიროდ და მოლაპარაკებებს აწარმოებდა მათთან, ვინც რუსეთის წინააღმდეგ იბრძოდა.
1888
ტიპი: ღონისძიება
1888 წლის 27 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სასარგებლოდ მუშტაიდში ლატარეა-ალეგრი აპრილის დამლევს ან მაისის დასაწყისში გაიმართებოდა. მსურველებს შესაწირი უნდა გაეგზავნათ ოლღა ჭავჭავაძის სახელზე ან წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კანცელარიაში.
1920
ტიპი: ღონისძიება
1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, დამფუძნებელი კრების სამხატვრო კომისიამ მიიღო საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქ ლეონიდეს განცხადება, რომელშიც ის იუწყებოდა, რომ სვეტიცხოვლის ტაძრის სახურავი დაზიანებული იყო და წყალი ჩადიოდა.
1920
ტიპი: გარდაცვალება
1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, მსახიობთა კავშირის საბჭომ გადაწყვიტა ახალგაზრდა მსახიობ გიორგი იშხნელის ცხედარი თბილისში გადმოესვენებინათ.
1888
ტიპი: ღონისძიება
1888 წლის 30 მარტის გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ სტამბოლიდან მიიღებული ცნობის თანახმად, აპრილის დამდეგს დიმიტრი ზაქარიას ძე ბაქრაძე ათონის ქართველთა მონასტრის მონახულებისა და იქაური წიგნსაცავის გაცნობის შემდეგ თბილისში დაბრუნდებოდა.
1920
ტიპი: თანამდებობა
1920 წლის 24 იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ლეონიდ ლეონიდოვი რუსი მსახიობი იყო.
1920
ტიპი: თანამდებობა
1920 წლის 24 იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ოლგა ჩეხოვა-კნიპერი რუსი მსახიობი იყო.
1920
ტიპი: თანამდებობა
1920 წელს ნიკოლოზ (პარმენ) გაბრიელის ძე ჭიჭინაძე საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის მოადგილე იყო.
1888
ტიპი: ღონისძიება
1888 წლის 31 მარტის გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ გაზეთ „კავკაზის“ ცნობით, სამეურნეო საზოგადოებამ ქიმიკოსებს – გიორგი ალიბეგოვსა და სტრუვეს დაავალა გამოეკვლიათ, გამოდგებოდა თუ არა ვაზისთვის ალავერდის ქარხნის გოგირდი.
1920
ტიპი: თანამდებობა
1920 წელს პ. აკოფაშვილი ბორჩალოს მაზრაში ეკატერინენფელდის უბნის მომრიგებელი მოსამართლე იყო.
1920
ტიპი: თანამდებობა
1920 წელს ანტონ ხუციშვილი ბორჩალოს მაზრაში შულავერის უბნის მომრიგებელი მოსამართლე იყო.
1920
ტიპი: თანამდებობა
1920 წელს ნ. ელიოზიშვილი ბორჩალოს მაზრაში სარვანის უბნის მომრიგებელი მოსამართლე იყო.
1888
ტიპი: ღონისძიება
1888 წლის 12 მარტის გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ საქართველოს ეგზარქოსმა პალადიმ დიმიტრი ჯანაშვილი მღვდლად სოფელ ნუხაში გაამწესა. სოფელ თასმალოში მცხოვრევბი ინგილოები, რომლებიც დ. უტიაშვლმა გააქრისტიანა და ისევ აპირებდნენ სარწმუნოების შეეცვლას ჯანაშვილმა გადაარწმუნა, ასევე მან მიმართა „კავკასიაში მართმლმადიდებელ ქრისტიანობის აღმდგენელ საზოგადოებას“, რომ გაქრისტიანებული ინგილოებისთვის თასმალოში აეგოთ ტაძარი, რადგან ყორღანში მდებარე ეკლესია მათგან შორს იყო და ვერ ახერხებდნენ წირვაზე ხშირად წასვლას.
1888
ტიპი: ღონისძიება
1888 წლის 28 თებერვლის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, გასაყიდად დაიბეჭდა იაკობ გოგოებაშვილის მიერ შედგენილი სახელმძღვანელო „русское слово“. წიგნის ფასი 10 შაური იყო, ხოლო ვინც 20 ცალს შეიძენდა 9 შაურად დაეთმობოდა. მსურველებს წიგნის შეძენა გრიქუროვის მაღაზიაში შეეძლოთ.
1888
ტიპი: ნასამართლეობა
1888 წლის 17 თებერვალს თბილისის ოლქის სასამართლომ განიხილა „ცენტრალ სასტუმროს“ გადაწვის საქმე. ბრალდებულები იყვნენ ლევან ორახელაშვილი და მისი მეუღლე ანნა ალავიძე. საქმის განხილვის დროს გაირკვა, რომ ინციდენტის დღეს ორახელაშვილმა სასტუმროს დარაჯი გაგზავნა თავის მეუღლის მოსაყვანად, თავად კი ამ დროს დარაჯის ოთახში შევიდა და ცეცხლი გააჩინა, რომ არა იქვე მცხოვრები პირი სასტუმროც და მასში მყოფი ადამიანებიც ერთიანად დაიწვებოდნენ. სასამართლომ ორახელაშვილი დამნაშავედ სცნო და ციმბირში გადასახლება მიუსაჯა, ხოლო მისი მეუღლე გაამართლა.