საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები80201

1936

ტიპი: თანამდებობა

1936 წელს გიორგი ლეონიძე იყო საქართველოს რესპუბლიკის დელეგატი საბჭოების სრულიად საკავშირო მე-8 ყრილობაზე.

1938

ტიპი: ავტორობა

გიორგი ლეონიძის ლექსების პირველი წიგნი რუსულ ენაზე დაიბეჭდა 1938 წელს.

1926

ტიპი: ავტორობა

გიორგი ლეონიძის 1926-1947 წლებში შექმნილი ლექსები თარგმნილია რუსულად.

1947

ტიპი: ავტორობა

1947 წელს გამოვიდა გიორგი ლეონიძის ერთტომეული, რომელშიც შეტანილია ლექსები და პოემები.

1946

ტიპი: ავტორობა

1946 წელს გამოიცა გიორგი ლეონიძის ლექსთა კრებული „ქართლის ბაღი“.

1944

ტიპი: ავტორობა

1944 წელს დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის მცირე ლექსთა კრებული.

1943

ტიპი: ავტორობა

1942 წელს დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის ლექსები სამამულო ომზე „სამშობლოსათვის, სტალინისათვის“.

1942

ტიპი: ავტორობა

1942 წელს გამოიცა გიორგი ლეონიძის ლექსთა დიდი კრებული.

1939

ტიპი: ავტორობა

1939 წელს გამოიცა გიორგი ლეონიძის ლექსების კრებული „სტალინი“.

1938

ტიპი: ავტორობა

გიორგი ლეონიძის ლექსების პირველი კრებული გამოვიდა 1938 წელს გამომცემლობა „ფედერაციაში“.

1931

ტიპი: ღონისძიება

1931 წელს გიორგი ლეონიძემ განცხადება შეიტანა თბილისის საბჭოში, რომელშიც ითხოვდა „მთაწმინდის მწერალთა მუზეუმის“ მოწყობას. ამ საქმის ორგანიზაცია სწორედ მას დაავალეს.

1923

ტიპი: თანამდებობა

1923 წელს გიორგი ლეონიძე მუშაობდა ჟურნალ „დროშის“ რედაქციის გამგედ, რომლის დაარსების ინიციატორიც თავად იყო, ჟურნალის სახელიც მას ეკუთვნის. შემდეგ მუშაობდა ჟურნალ „გრდემლში“ ფაქტიურ რედაქტორად. ამის შემდეგ იყო პასუხისმგებელი რედაქტორის მოადგილე ჟურნალში „საქართველოს ეკონომისტი“.

1911

ტიპი: ავტორობა

1911 წელს გაზეთ „სინათლეში“ დაიბეჭდა გიორგი ლეონიძის ლექსები „მცხეთას“ და „ხმალს“.

1943

ტიპი: ღონისძიება

1943 წელს გიორგი ლეონიძემ მონაწილეობა მიიღო საქართველოს დელეგაციაში, რომელიც წარგზავნილი იყო ფრონტზე ანაპის ქართულ დივიზიაში.

1922

ტიპი: ღონისძიება

1922 წლის 1-ელი ივნისიდან გამოიცა გიორგი ლეონიძის ყოველკვირეული გაზეთი „ბახტრიონი“. ეს იყო პირველი ქართული პერიოდული გაზეთი, რომელიც წლის ბოლომდე რეგულარულად გამოდიოდა.

1921

ტიპი: ღონისძიება

1921 წლის 1-ელ მარტს გიორგი ლეონიძემ მუშაობა დაიწყო განათლების სამინისტროსთან არსებულ „გლავპოლიტპროსვეტის“ „ლიტოში“.(ლიტერატურული განყოფილება).„გლავპოლიტპროსვეტში“ მუშაობდნენ ასევე გიორგი ხაჭაპურიძე და სანდრო ეული.

1921

ტიპი: განათლება

1921 წელს მემარცხენე მწერლობით გატაცებული გიორგი ლეონიძე გამოვიდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტიდან.

1919

ტიპი: განათლება

1919 წელს გიორგი ლეონიძემ სწავლა დაიწყო ახლად დაარსებულ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში.

1918

ტიპი: განათლება

1918 წელს გიორგი ლეონიძემ დაამთავრა თბილისის სასულიერო სემინარია.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წელს თბილისის სასულიერო სემინარიაში ჩამოყალიბდა მოწაფეთა კომიტეტი, რომლის წევრი გიორგი ლეონიძეც იყო.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წელს თბილისის სასულიერო სემინარიაში ჩამოყალიბებული მოწაფეთა კომიტეტის მიერ არჩეულ დელეგაციაში ერთ-ერთი წევრი იყო გიორგი ლეონიძე. ამ დელეგაციამ ულტიმატუმით მიმართა შავრაზმელ მასწავლებლებს, რათა ორ დღეში დაეტოვებინათ სემინარია. ამის შემდეგ სემინარიის რექტორად დანიშნეს კორნელი კეკელიძე.

1913

ტიპი: ღონისძიება

1913 წლის ნოემბერში გიორგი ლეონიძისა და მისი ამხანაგების მიერ დაარსებულმა ლიტერატურულმა წრემ მონაწილეობა მიიღო სემინარიის ყოველწლიურ „ლიტერატურულ აქტში“, რომელსაც დაესწრნენ: კავკასიის ნამესტნიკის მეუღლე, სასახლის დიდკაცობა და საქართველოს ეგზარქოსი. რეცენზია ამ ლიტერატურული საღამოს შესახებ დაიბეჭდა მაშინდელ გაზეთებში, ხოლო ვრცლად გაზეთ „თემში“.

1916

ტიპი: ღონისძიება

1916 წელს გიორგი ლეონიძემ საკუთარი ფულით გამოსცა მხატვრული კრებული „საფირონი“.

1913

ტიპი: განათლება

1913 წელს გიორგი ლეონიძემ სწავლა დაიწყო თბილისის სასულიერო სემინარიაში.

1913

ტიპი: ავტორობა

გიორგი ლეონიძემ პირველი ჰონორარი მიიღო 1913 წელს ლექსისთვის „შემოდგომა“, რომელიც გაზეთ „ნაკადულში“ იყო გამოქვეყნებული.