რეგისტრირებული ფაქტები80232
სორტირება ძველი ჩანაწერების მიხედვით
1907
ტიპი: პირადი ინფორმაცია
1907 წლის 27 აგვისტომდე ილია ჭავჭავაძე გრძნობდა თავდასხმის საფრთხეს, ერიდებოდა იმ აივანზე გასვლას, რომელსაც ბაღი აკრავდა, შესაძლებელი იყო ჩასაფრება და მოულოდნელად სროლა. გარდა ამისა, მასთან სტუმრად მყოფ ზაალ ჭავჭავაძეს რევოლვერი გამოართვა.
1907
ტიპი: ღონისძიება
1907 წლის 21 აგვისტოს საგურამოში ილია ჭავჭავაძესთან სტუმრად ავიდა არტურ ლაისტი.
1907
ტიპი: ღონისძიება
1907 წლის 16 აგვისტოს ილია ჭავჭავაძის კუთვნილ ავჭალის ტყეში ხეების უნებართვოდ მოჭრის გამო ადგილობრივი გლეხები დააპატიმრეს. მათი ნათესავები ილიას დამნაშავეთა პატიებას სთხოვდნენ, მაგრამ საქმეში უკვე პოლიცია იყო ჩარეული და მათი გათავისუფლება ტყის პატრონზე აღარ იყო დამოკიდებული. ილიამ ეს მათ აუხსნა, მაგრამ გლეხები მაინც უკმაყოფილონი დარჩნენ.
1903
ტიპი: თანამდებობა
1903 წლის 15 იანვარს ილია ჭავჭავაძე თბილისის სათავადაზნაურო ბანკის კრებაზე ბანკის რწმუნებულად აირჩიეს.
1903
ტიპი: მფლობელობა
1903 წლის 31 იანვარს ილია ჭავჭავაძეს დუშეთის მაზრის სახაზინო სამსახურმა დუშეთისა და თიანეთის მაზრებში მის მფლობელობაში არსებული მიწის ნაკვეთების გადასახადის ოდენობა აცნობა.
1907
ტიპი: ღონისძიება
1907 წლის 23 აგვისტოს მოურავ მოსე მემარნიშვილის მკვლელობაში ეჭვმიტანილის მამამ, გიორგი ფშავლიშვილმა მოსამსახურის პირით ილია ჭავჭავაძეს შეხვედრა სთხოვა. ილიამ შეუთვალა, რომ თუ საქმე საპატიმროდან გაქცეული შვილისთვის შუამდგომლობას ეხებოდა, შეხვედრას აზრი არ ჰქონდა, სხვა საქმეზე კი მზად იყო, მიეღო. პასუხით უკმაყოფილო ფშავლიშვილი გაბრუნდა.
1907
ტიპი: ღონისძიება
1907 წლის 18 ივნისის შემდეგ ილია ჭავჭავაძემ ახალ მოურავს, დიმიტრი სოფრონის ძე ჯაშს დაავალა, რომ გლეხებისთვის, რომლებიც ორი წლის მანძილზე გადასახადს თვითნებურად არ უხდიდნენ, პირობის შესრულება მოეთხოვა. მოურავი ილიასგან დაუკითხავად უვადებდა გლეხებს გადახდის ვადას, რითაც მათ თავის მიმართ კეთილად განაწყობდა, ილია კი დაუნდობელ მემამულედ გამოჰყავდა.
1896
ტიპი: ღონისძიება
1896 წლის 28 აპრილს თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკის სხდომის გახსნისთანავე ნიკოლოზ ორბელიანმა ილია ჭავჭავაძეს ბოდიშის მოხდა მოსთხოვა ივანე მაჩაბლისთვის „დანოსჩიკის“ წოდებისთვის. ილიას განმარტებისა და მოწმეთა დადასტურების შემდეგ გაირკვა, რომ მას ასეთი რამ არ უთქვამს.
1885
ტიპი: პირადი ურთიერთობა
1885 წლის პირველ სექტემბერს ილია ჭავჭავაძემ დიმიტრი ყიფიანისგან სამადლობელი წერილი მიიღო.
1906
ტიპი: ღონისძიება
1906 წლის იანვარში ილია ჭავჭავაძის მონაწილეობით შემუშავებულ ქართველ ავტონომისტთა კონსტიტუციონალ-დემოკრატიული პარტიის პროგრამაში ეწერა, რომ არენდატორს უნდა ჰქონოდა უფლება, გადამეტებული გადასახადის დაკისრების შემთხვევაში სასამართლოსთვის მიემართა.
1906
ტიპი: ღონისძიება
1906 წლის იანვარში ილია ჭავჭავაძის მონაწილეობით შემუშავებულ ქართველ ავტონომისტთა კონსტიტუციონალ-დემოკრატიული პარტიის პროგრამაში ეწერა, რომ სახელმწიფოს არენდატორთათვის გადასახადი უნდა შეემცირებინა.
1906
ტიპი: ღონისძიება
1906 წლის იანვარში ილია ჭავჭავაძის მონაწილეობით შემუშავებულ ქართველ ავტონომისტთა კონსტიტუციონალ-დემოკრატიული პარტიის პროგრამაში ეწერა, რომ სახელმწიფოს უნდა დაეარსებინა ორგანიზაცია, რომელიც უზრუნველყოფდა გლეხების გადასახლებას მიწების ახლებურად განაწილების მიზნით.
1885
ტიპი: ღონისძიება
1885 წლის 28 აგვისტოს კავკასიის საცენზურო კომიტეტმა წერილობით აცნობა მთავარი სამმართველოს კანცელარიას, რომ სასურველი არ იყო გაზეთ „დროების“ გადაცემა ილია ჭავჭავაძისთვის, რადგან მისი რედაქტორობის შემთხვევაში ივანე მაჩაბელი, რომელიც არაკეთილსაიმედოდ იქცეოდა, კვლავ აქტიურ მონაწილეობას მიიღებდა გაზეთის გამოცემაში.
1885
ტიპი: ღონისძიება
1885 წლის 8 ივლისს თბილისის პოლიცმაისტერმა წერილობით უპატაკა გუბერნატორს, ილია ჭავჭავაძის საგურამოდან თბილისში ჩამოსვლის შესახებ.
1885
ტიპი: ღონისძიება
1885 წლის ივნისის ჟურნალ „ივერიაში“ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების განვლილი წლის საქმეთწარმოება დაიბეჭდა, რომელსაც ილია ჭავჭავაძე აწერდა ხელს.
1906
ტიპი: ღონისძიება
1906 წლის იანვარში ილია ჭავჭავაძის მონაწილეობით შემუშავებულ ქართველ ავტონომისტთა კონსტიტუციონალ-დემოკრატიული პარტიის პროგრამაში ეწერა, რომ ავტონომიის მოპოვების შემდეგ საქართველოში მყოფი ეროვნული უმცირესობები ხელშეუხებელნი უნდა ყოფილიყვნენ.
1906
ტიპი: ღონისძიება
1906 წლის იანვარში ილია ჭავჭავაძის მონაწილეობით შემუშავებულ ქართველ ავტონომისტთა კონსტიტუციონალ-დემოკრატიული პარტიის პროგრამაში ეწერა, რომ ავტონომიურ საქართველოში სამოქალაქო თავისუფლება უნდა დამყარებულიყო.