საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81261

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, თებრონია იორამის ასული თარხან-მოურავი ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას მული იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ელენე თარხან-მოურავისა ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას რძალი იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, მარიამ თარხან-მოურავისა ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას რძალი იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ნინო თარხან-მოურავისა ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას რძალი იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, თამარ თარხან-მოურავისა ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას რძალი იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, კონსტანტინე ზაალის ძე თარხან-მოურავი ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას შვილი იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, დიმიტრი ზაალის ძე თარხან-მოურავი ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას შვილი იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, იორამ ზაალის ძე თარხან-მოურავი ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას შვილი იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ეკატერინე ზაალის ასული თარხან-მოურავი ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას შვილი იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ელენე ზაალის ასული თარხან-მოურავი ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას შვილი იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ოლღა ზაალის ასული თარხან-მოურავი ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას შვილი იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ზაალ იორამის ძე თარხან-მოურავი ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას მეუღლე იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ვექილი დავით არჩილის ძე ლორთქიფანიძე მართა ბეგლარის ასულ ღოღობერიძისას სიძე იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, გიორგი ივანეს ძე კერესელიძე ვექილ დავით არჩილის ძე ლორთქიფანიძის სიძე იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, მარიამ დავითის ასული ლორთქიფანიძე გიორგი ივანეს ძე კერესელიძის მეუღლე იყო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოში“ (რედაქტორი სპირიდონ კედია) გამოქვეყნდა მეთაური წერილი „ბათომის არჩევნები“.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, კონსტანტინე დავითის ძე ლორთქიფანიძე ვექილ დავით არჩილის ძე ლორთქიფანიძის შვილი იყო.

1920

ტიპი: გარდაცვალება

1920 წლის 4 მარტს ნინო (ცუცა) პეტრიაშვილი-ბახტაძეს საკუთარი ბინიდან (ივანოვის ქუჩა, ქიქოძის სახლი) გამოასვენებდნენ და საფიჩხიის სასაფლაოზე დაკრძალავდნენ.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 მარტის გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკის“ ცნობით, ელინთა მეორე ყრილობა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამოუკიდებლობის აღიარების გამო მთავრობას გულითადად მიესალმებოდა და თავისუფალ განვითარებას უსურვებდა. ყრილობის თავმჯდომარე პაპონდოპულო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 მარტის გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკის“ ცნობით, მთავრობის თავმჯდომარემ ნოე ჟორდანიამ სოხუმის ბერძენი მასწავლებლებისგან სასწავლებლისთვის დამოუკიდებლობის მინიჭების შესახებ მადლობის დეპეშა მიიღო.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 მარტს ნაძალადევის უმაღლეს-დაწყებითი სასწავლებლის წარმომადგენლობამ სახალხო განათლების კანცელარიის დირექტორს მიმართა, რომ ამავე სასწავლებლის მასწავლებლის, ევგენია ბილანიშვილის დასაკმაყოფილებლად სპეციალური თანხა არ იყო.

1920

ტიპი: გარდაცვალება

1920 წლის 5 მარტს ივლიტა დიმიტრის ასულ თარხან-მოურავისას სოფელ ახალქალაქში დაკრძალავდნენ.

1920

ტიპი: გარდაცვალება

1920 წლის 5 მარტს სოფელ დიდ ჯიხაიშში ვექილ დავით არჩილის ძე ლორთქიფანიძეს დაკრძალავდნენ.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 მარტის გაზეთ „საქართველოში“ გამოქვეყნდა შალვა ბერიძის წერილი „ეფუთი“.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 მარტის გაზეთ „საქართველოში“ გამოქვეყნდა გიორგი ჯაბადარის წერილი „ქართული თეატრი“.