საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები86984

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსთვის“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი იუწყება, რომ პეტროგრადში დახვრიტეს ზაქარია ტატიშვილი და ბორის გიგიჯანოვი.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი ნიკო ნიკოლაძეს მიხეილ პოლიევკტოვთან შეხვედრის თაობაზე სწერდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი ნიკო ქობულოვს სწერდა, რომ მისი სახლი „სოვლეპმა“ დაიჭირა, ნივთები კი მდგმურებმა დაინაწილეს.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი აუწყებს ალექსანდრე არაბიძეს, რომ ქაღალდი უკვე დიდი ხანია 160-180 000 მანეთად გაყიდეს.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი აუწყებს პროფესორ ალექსანდრე ცაგარელს, რომ სამკითხველო გადაიტანეს კომიტეტში, რადგან კარისკაცმა გაძარცვა.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსთვის“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი იუწყება, რომ 1919 წლის თებერვლიდან ის აღარაა არც კონსული, არც კომიტეტის თავმჯდომარე, რადგან თავად ითხოვა თანამდებობიდან განთავისუფლება.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი აუწყებს ნინო ნარიმანოვისას, რომ მისი ნივთები გადარჩა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი აუწყებს გრიგოლ დიასამიძეს, რომ მისი ძმა დათა ფიქრობს საქართველოში დაბრუნებას.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი აუწყებს დიმა ჭიაბრიშვილს, რომ იულია პოლონის ასული დიდ გაჭირვებაში გარდაიცვალა. სიკვდილის წინ გაყიდა ყველა ის ნივთი, რომლებსაც კონსულთან და გიორგი იორამაშვილთან ინახავდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსთვის“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი აუწყებს ზურაბ ავალიშვილს, რომ მისი ძმა ოსინკა გასულ წელს მოაწყო „გორპროდუქტში“, მას შემდეგ კი არ უნახავს. ზურაბ ავალიშვილის ნივთები ძმამ ჯერ დათა დიასამიძესთან გადაიტანა, შემდეგ გაყიდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი აუწყებს აკაკი ხოშტარიას, რომ ვლად. გაბაშვილი და მისი ცოლი ელ. სუხომლინოვისა დიდი ხანია გოროხოვიას ციხეში სხედან.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი აუწყებს აბ. ურუშაძეს, რომ ლომბარდში მისი ნივთები დიდი ხანია დაიკარგა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში პეტროგრადში საქართველოს ყოფილი კონსული ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი აუწყებს ალექსანდრე ქორქიას, რომ ლიახოვა ცოცხალია.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 იანვრის გაზეთ „საქართველოსადმი“ გაგზავნილ ცნობებში საქართველოს ყოფილი კონსული პეტროგრადში ალექსანდრე ჩერქეზიშვილი აუწყებდა რილიაევებს, რომ ნინო სკლოჯიო კარგად იყო, ასევე სწერად, რომ მასთან იყვნენ მარიამ ჩოლოყაშვილისა და ნატალი ჭავჭავაძისა, რომელიც ავეჯს ჰყიდდა და ამით ცხოვრობდა.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 იანვარს გორის საოსტატო სემინარიის დირექტორმა კირილე არველაძემ უმაღლეს და საშუალო სასწავლებლის მთავარგამგეს სთხოვა, 6-დან 12 იანვრამდე სამსახურიდან გაეთავისუფლებინა. ის ქუთაისის მაზრის სოფელ ჭაგანში პირადი საქმეების გამო უნდა წასულიყო. მის ნაცვლად მოვალეობას შეასრულებდა სემინარიის მასწავლებელი ვასილ პატარაშვილი. ხელს აწერენ სემინარიის დირექტორი კირილე არველაძე და საქმისმწარმოებელი ს. კასრაძე.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 5 იანვარს ოლივერ უორდროპი მეუღლის მარგარეტ კოლეტისადმი გაგზავნილ წერილში გაკვირვებას გამოხატავდა, მისი არყოფნის მცირე დროში შვილების გაზრდის შესახებ. განსაკუთრებით, ნინო და ჯეიმსი აკვირვებდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 იანვარს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ შესაძლო იყო ვალენტინობას შეხვედროდნენ ერთმანეთს და ერთად ყოფილიყვნენ. მანამდე კი, სანამ თბილისში იყო საჭირო და შეეძლო ადამიანების სიცოცხლე გადაერჩინა, ვერ დაუბრუნდებოდა.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 5 იანვარს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, არ სურდა იმაზე ფიქრი, რომ აღდგომამდე მის გარეშე მოუწევდა ყოფნა. შესაძლო იყო ვალენტინობას შეხვედროდნენ და ერთად ყოფილიყვნენ.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 იანვარს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ ოპტიმისტურად იყო განწყობილი და სულ ასე იქნებოდა. ცხოვრებას უადვილებდა იმაზე ფიქრი, რომ რაც მოხდა აუცილებლად უნდა მომხდარიყო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 იანვარს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მისწერა, რომ რამდენიმე დღეში ქართველები, სომხები და აზერბაიჯანელები უნდა შეკრებილიყვნენ, რაც ძალიან მნიშვნელოვანი იყო განვითარებული მოვლენების ფონზე.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 5 იანვარს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ მისმა გამოგზავნილმა ნივთებმა სახლის ატმოსფერო შეუქმნა და ძალიან აბედნიერებდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 იანვარს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მისწერა, რომ ბოლშევიკები რუსეთის სამხრეთ ნაწილის მიმართ დიდ ინტერესს იჩენდნენ, თავად კი ცდილობდა ხალხის ემოციები დაეცხრო და მათი ენერგია მოსალოდნელი საგარეო აგრესიისადმი წინააღმდეგობის გასაწევად მომზადებისკენ მიემართა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 იანვარს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ ოჯახის წევრების ფოტოების ცქერა დიდი სიამოვნება იყო, მაგრამ მისგან წერილს მოუთმენლად ელოდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 იანვარს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მისწერა, რომ ინგლისიდან გამოგზავნილ ამანათში იყო: წიგნი ფიშერის შესახებ, სამი ჰალსტუხი, ბევრი ცხვირსახოცი, ენდის მოზრდილი პორტრეტი, სამი ღია ბარათი ბავშვების ფოტოებით, ერთ-ერთს მისი უძვირფასესი სახე ამშვენებდა, ასევე წერილები ფარნ კოტეჯიდან.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 იანვარს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მისწერა, რომ სომხეთის წარმოამდგენლობასთან ჩაი დალია. სახლში დაბრუნებულს კი სიურპრიზი დახვდა – ამანათი ინგლისიდან, რომელიც არავინ იცის ვინ მიუტანა.