საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81414

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 19 ივნისის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, იოსებ იაკობის ძე ლაღიაშვილის სასამართლოზე ვექილმა ე. მ. ტურკევიჩმა წარადგინა თბილისის სასულიერო სემინარიის ყოფილი მოსწავლეების მიერ დაწერილი წერილი, რომელშიც აღწერილი იყო, როგორ ექცეოდა რექტორი პავლე ჩუდეცკი მოსწავლეებს. სასამართლომ წერილის წაკითხვაზე უარი განაცხადა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 24 ივნისის გაზეთი „ივერია“ იუწყებოდა, რომ დიმიტრი პეტრეს ძე ფურცელაძემ სიღნაღის მაზრის სოფელ ჭერამში სამარეების გათხრის შედეგად აღმოაჩინა: ორი მინის და სამი ბრინჯის სამაჯე, ორი ბრინჯაოს ცული, ერთი ბრინჯაოს ხმალი და მრავალი ძვირფასი მძივი.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 24 ივნისის გაზეთი „ივერია“ იუწყებოდა, რომ დიმიტრი პეტრეს ძე ფურცელაძის მიერ სიღნაღის მაზრაში გათხრების შედეგად აღმოჩენილი სახარება ღირშესანიშნავი იყო მხატვრობით. მათეს სახარებას წინ უძღვოდა თავად მათეს ხატი, რომელიც მთიულ ქართველს წააგავდა. ხატს განიერი არშია ჰქონდა და ზედ ეწერა „სახარება მათესი ოქროს ვარაჟითა“.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 24 ივნისის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ექვთიმე ივანეს ძე ხელაძე წერდა, რომ ილია მირიანის ძე ჭყონიასთან ერთად დავით ამირიძისაგან ითხოვა ორი ხელნაწერი „როსტომიანი“ და „ბარამიანი“.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 24 ივნისის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ექვთიმე ივანეს ძე ხელაძე წერდა, რომ დავით ამირიძისაგან ხელნაწერი „როსტომიანი“ დასაბეჭდად წამოიღო, მაგრამ ვერ მოახერხა, რადგან სრული ვარიანტი არ აღმოჩნდა და დაუბრუნა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 24 ივლისის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში სიმონ ჭუმბურიძე წერდა, რომ შორაპნის მაზრის სოფელ ჯგილათში თითოეული ოჯახის უფროსმა აზნაურმა იცოდა ყველანაირი ქართული გალობა და წირვის წესი. ისინი ასწავლიდნენ შვილებს, ცოლებს და სხვებს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 24 ივლისის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში სიმონ ჭუმბურიძე წერდა, რომ შორაპნის მაზრის სოფელ ჯგილათში ყველა ბავშვმა რვა წლიდან იცოდა კარგად და ზედმიწევნით ყველანაირი ქართული საგალობელი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 24 ივლისის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში სიმონ ჭუმბურიძე წერდა, რომ შორაპნის მაზრის სოფელ ჯგილათში ძველი ქართული გალობის კილო კვლავ შენარჩუნებული და დაცული იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 24 ივლისის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში სიმონ ჭუმბურიძე წერდა, რომ სოფელ ჯგილათში ქართული გალობის სტრიქონებს წერდა. მან მოისმინა თუ როგორ გალობდნენ სოფელში ადგილობრივები და მოსმენილით აღფრთოვანებული დარჩა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 24 ივლისის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში სიმონ ჭუმბურიძე წერდა, რომ კარგი იქნებოდა სწორედ ისე დაეცვათ საქართველოს სხვა კუთხეებში ქართული გალობის კილო, როგორც სოფელ ჯგილათში.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 24 ივლისის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში სიმონ ჭუმბურიძე წერდა, რომ სოფელ ჯგილათში სტუმართმოყვარე ხალხი ცხოვრობდა. მათ სწამდათ, რომ სტუმარს ანგელოზიც თან მიჰყვებოდა და ამიტომ, სტუმრებს განსაკუთრებული პატივისცემით იღებდნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 24 ივლისის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში სიმონ ჭუმბურიძე წერდა, რომ არც ერთ სოფელში სტუმრებს პატივს ისე არ სცემდნენ, როგორც სოფელ ჯგილათში.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილმა დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგი შეადგინა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა 618 გვერდიანი ტყავზე ნაწერი „მათეს სახარების თარგმანება“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა ტყავზე ნაწერი „მამათ ცხოვრება“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა ტყავზე ნაწერი „მარხვანი“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა ტყავზე ნაწერი „სვინაქსარი“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა ტყავზე ნაწერი „სახარება“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა ტყავზე ნაწერი „სწავლა მონაზონთა“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა ტყავზე ნაწერი „დავითნის თარგმანება“. იგი 1035 წელს დაიწერა, 36 რვეულისაგან შედგებოდა და 576 გვერდის ნაცვლად 514 გვერდი იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა ტყავზე ნაწერი „საწელიწადო საწინასწარმეტყველო“. იგი 1085 წელს დაიწერა და სულ 608 გვერდი იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა ტყავზე ნაწერი „სახარება“, რომელსაც თავი და ბოლო აკლდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა „სადღესასწაულო“, რომლის მხოლოდ ბოლო ნაწილი იყო შემორჩენილი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა იოანე ოქროპირის ტყავზე დაწერილი 378 გვერდიანი „ლავსაიკონი“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 თებერვალს პოლიევქტოს გრიგოლის ძე კარბელაშვილის მიერ შედგენილი დავით გარეჯის უდაბნოს მონასტრის ძველი ხელნაწერების კატალოგში შედიოდა ტყავზე ნაწერი 510 გვერდიანი „მეტაფრასა“.