საქართველოს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები81763

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარელს ძალიან ეტყობოდა გიორგი დავითის ძე ერისთავის, ზურაბ ნაზარის ძე ანტონოვის, გაბრიელ ნიკიტის ძე სუნდუკიანცის გავლენა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ყველა მწერალს თავისი მიმართულება, ენა, კილო, სიტყვებისა და აზრების გამოხატვის საშუალება, სამყარო ჰქონდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში აღნიშნავდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარელი თვითმყოფადი მწერალი არ იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის შემოქმედებაში განსაკუთრებით დიდი გავლენა იგრძნობოდა დრამატურგ გაბრიელ ნიკიტის ძე სუნდუკიანცისა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ დრამატურგ გაბრიელ ნიკიტის ძე სუნდუკიანცის „პეპოს“, „ხათაბალას“, „დაქცეულ ოჯახს“ და სხვა მის ტექსტებს თუ წაიკითხავდა მკითხველი ადვილად მიხვდებოდა როგორი გავლენა ჰქონდა მას ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის ტექსტებზე.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ დრამატურგ გაბრიელ ნიკიტის ძე სუნდუკიანცის დიდმუცლიანი, ხელმოწერილი ვაჭრები, დარდიმანდი ბიჭები, მაჭანკლები და სხვა პერსონაჟები ძალიან ჰგავდნენ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის პიესების მოქმედ პირებს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარელი დრამატურგ გაბრიელ ნიკიტის ძე სუნდუკიანცზე დაბლა მდგომი მწერალი კი არ იყო, არამედ დიდი დოზით განიცდიდა მის გავლენას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ყველა ნიჭიერი ადამიანი განიცდიდა ოდესმე სხვის გავლენას, მათ შორის შექსპირი მარლოს გავლენას, ხოლო შილერი – ლესინგის.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ სხვა მწერლის გავლენა თავდაპირველად არცერთ ნიჭიერ ადამიანს არ ასცდენია და სწორედ ამიტომ არ უნდა სწყენოდა ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარელს ის თუ მის ტექსტებში გაბრიელ ნიკიტის ძე სუნდუკიანცის გავლენას ხედავდნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ მიმბაძველობა ადამიანის ბუნების ნაწილი იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის მწერლობაში არ ჩანდა მისი ნიჭის ღირსება და ნაკლი. მისი ტექსტები მხოლოდ ოხუნჯობის ხასიათს ატარებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარელი თავის ტექსტებში მუდმივად ყმაწვილივით ცელქობდა და ოხუნჯობდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარელს ოხუნჯობაში ბადალი არ ჰყავდა და სწორედ ეს იყო მისი ძალა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის კომედიების ხარისხს ასუსტებდა გადაჭარბებული ოხუნჯობის სტილი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარელი თავის ტექსტებში ოხუნჯობის ზომიერებას ვერ იცავდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის კომედიების ყველა მოქმედი პირი – დიდი, პატარა, ქალი თუ კაცი ყველა გადაჭარბებულად ოხუნჯობდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის ნაკლი სწორედ მისი გადაჭარბებული ოხუნჯობა იყო. მას წერის სტილი უნდა შეეცვალა.

1888

ტიპი: ღონისძიება

1888 წლის 14 მარტს ქალაქის საბჭოს კრებაზე როტინოვმა განაცხადა, რომ მირზოევის ადგილი მდებარეობის გამო საყასბოსთვის ყველაზე შესაფერისი იყო.

1888

ტიპი: ღონისძიება

გაზეთ „ივერიის“ ცნობით 1888 წლის 14 მარტს ქალაქის საბჭოს კრებაზე ხოსროევმა განაცხადა, რომ მთავრობა არ დათანხმდებოდა მათ ინიციატივას საყასბოს ქალაქში გამართვის შესახებ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ მოქალაქეებს, განსაკუთრებით კინტოებს მოსწონდათ სიტყვამოსწრებულობა, მაგრამ ისეთი არა, როგორიც ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის კომედიებში იყო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ავქსენტი ანტონის ძე ცაგარლის კომედიები გადაჭარბებული ოხუნჯობით ფარსი ხდებოდა, ხოლო მისი პერსონაჟები – კარიკატურები და მასხარები.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ მხოლოდ ზნეობრივი აზრის მატარებელი კომედია იყო ნამდვილი კომედია, რომლის გმირების ხასიათები ცუდ და უზნეო საქციელს მიჯნავდნენ კარგისაგან.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 14 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ვალერიან ლევანის ძე გუნია ვალიკო-იას ფსევდონიმით გამოქვეყნებულ წერილში წერდა, რომ ნატალია მერაბის ასულ გაბუნიას ბენეფისში მონაწილე მსახიობები ყველანი მადლობას იმსახურებდნენ, განსაკუთრებით თავად გაბუნია.

1888

ტიპი: ღონისძიება

გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ 1888 წლის 16 მარტს საღამოს გაიმართებოდა კავკასიის სამედიცინო საზოგადოების კრება, რომელზეც მოხსენებას გააკეთებდნენ: პინტკოვსკი, სტეკლოვი და შიშკინი თემაზე „დაკბენა ცოფიანი მგლისგან, პასტერისებური აცრა, სიკვდილი“.

1888

ტიპი: ღონისძიება

გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ 1888 წლის 1-ლი მარტის მოგებიდან 10 000 მანეთი მოიგო თბილისში მოღვაწე ებრაელმა ვაჭარმა სოლომონ შაფრანოვმა.