რეგისტრირებული ფაქტები82260
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1886
ტიპი: თანამდებობა
რუსეთის იმპერატორ ალექსანდრე III-ის 1886 წლის 6 მარტის ბრძანებით, ციხეების სამზრუნველოს საზოგადოების დუშეთის განყოფილების დირექტორად დაინიშნა სოლომონ ზანდუკელი.
1831
ტიპი: გარდაცვალება
1831 წლის 9 ოქტომბერს გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაბეჭდილი თბილისის კომენდანტის, კოჩეტოვის განცხადებიდან ირკვევა, რომ თბილისში გარდაიცვალა ორმოცდამეორე ესერთა პოლკის პოდპოლკოვნიკი გვოზდევი.
1919
ტიპი: ღონისძიება
1919 წლის 9 ნოემბერს სოფელ მეჯვრისხევში ბოლშევიკურ გამოსვლებში მონაწილე პირების საქმეების შესახებ დაკითხულმა მოწმემ, სოფელ მეჯვრისხევში მცხოვრებმა ვასილ გიორგის ძე ბათიაშვილმა აღიარა, რომ 9 ნოემბერს ყველაფერს ხელმძღვანელობდა გეურქა შახნაზაროვი, რომელიც ხალხის ბრბოს თავმჯდომარე იყო, იაკოფ სარაფოვი კი – იარაღინი ხალხის სარდალი, რომელიც მათ ფრონტისკენ მიუძღვოდა. აგრეთვე, შეამჩნია, რომ რევოლვერით ხელში ცხენზე ამხედრებული ვანო ათულაშვილი დიდ როლს თამაშობდა ხალხის ბრბოში.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 21 მარტს გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა სტატია, რომელიც ეხებოდა თბილისში ამიერკავკასიის სავაჭრო კომპანიიის გახსნას, მისი მოქმედების არეალსა და პერსპექტივებს. სტატიის მიხედვით, მიუხედავად იმისა, რომ საქართველოს ხელისუფლება ფულს უხდიდა იმ მშობლებს, ვისაც თავიანთი შვილები თბილისის გიმნაზიაში ჰყავდა მიბარებული, განათლების საქმე ამით დიდად არ განვითარებულა. ამ აზრს გამოეხმაურა გაზეთის რედაქტორ-გამომცემელი პავლე სტეფანეს ძე სანკოვსკი თავისი შენიშვნით, სადაც წერდა, რომ მშობელთა „წახალისების“ წესი გაუქმებული ყოფილა, ხოლო ამიერკავკასიაში სასწავლებელთა კეთილმოწყობამ თბილისის გიმნაზიის დირექტორის, გრუბერის დიდი ძალისხმევისა და ზრუნვის შედეგად, ერთი-ორად გაზარდა ადგილობრივი მოსახლეობის ნდობა ასეთი ტიპის დაწესებულებათა მიმართ.
1831
ტიპი: თანამდებობა
1831 წლის 9 ოქტომბერს გაზეთიდან „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ ირკვევა, რომ 1831 თბილისის კომენდანტი იყო თ. ს. კოჩეტოვი.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 21 მარტის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაბეჭდილ თავის შენიშვნაში გაზეთის რედაქტორ-გამომცემელი პ. სანკოვსკი აღნიშნავდა, რომ თბილისის გიმნაზიასთან განლაგებულ კეთილშობილთა პანსიონში იმ დროისათვის 70 მოწაფე სწავლობდა.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 21 მარტის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაბეჭდილ თავის შენიშვნაში გაზეთის რედაქტორ-გამომცემელი პ. სანკოვსკი აღნიშნავდა, რომ თბილისში ფუნქციონირებდა ქალთა კერძო პანსიონი, სადაც განათლებას იღებდა 17 აღსაზრდელი.
1831
ტიპი: თანამდებობა
1831 წლის 21 მარტის გაზეთიდან „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ ირკვევა, რომ თბილისის გიმნაზიის დირექტორი იყო გრუბერი.
1875
ტიპი: თანამდებობა
1875 წლის 19 სექტემბერს ჩატარდა თელავის მაზრის სამღვდელოების საერთო ყრილობა, რომლის თავმჯდომარედ მღვდელი ლაზარე ტურიაშვილი აირჩიეს.
1877
ტიპი: თანამდებობა
1877 წლის 18 აგვისტოს გაზეთ „ივერიის“ ცნობით თომა ტურიაშვილი (ტურიევი) თბილისის სემინარიაში პედაგოგად მუშაობდა.
1877
ტიპი: ორგანიზაცია
1877 წლის 15 სექტემბრის გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ ნიკოლოზ დიასამიძე რუისის გამსესხებელ-შემნახველთა ამხანაგობის წევრი იყო.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 3 იანვრის გაზეთიდან „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ ირკვევა, რომ ქრისტეშობაზე საქართველოს ეგზარქოსმა იონამ წმინდა ლიტურგიის შემდეგ აღასრულა ღვთის წინაშე სამადლობელი ლოცვა, სადაც ღმერთს მადლობა შეწირა ეკლესიისა და რუსეთის იმპერიის მფარველობისათვის.
1814
ტიპი: თანამდებობა
1830 წლის 29 ნოემბრის გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ დაიბეჭდა სტატია, რომელიც მიეძღვნა მთავარეპისკოპოს დოსითეოზის ცხოვრებასა და მოღვაწეობას. სტატიის მიხედვით, 1814 წლის 30 აგვისტოს გამოვიდა ბრძანებულება ოსეთის სასულიერო კომისიის შექმნის შესახებ. კომისიას კავკასიის მთიანეთის გაქრისტიანება ევალებოდა. მისი შექმნის იდეა არქიმანდრიტ დოსითეოზს ეკუთვნოდა.
1830
ტიპი: თანამდებობა
1830 წლის 29 ნოემბრის გაზეთიდან „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ ირკვევა, რომ 1814 წლის 30 აგვისტოს გამოვიდა ბრძანებულება ოსეთის სასულიერო კომისიის შექმნის შესახებ. კომისიის თავმჯდომარედ არქიმანდრიტი დოსითეოზი აურჩევიათ.
1877
ტიპი: ღონისძიება
1877 წლის 9 იანვარს გაიმართა თელავის სამღვდელოების მესამე ყრილობა, რომლის თავმჯდომარედ აირჩიეს თიანეთის მღვდელი ს. ბოდაევი, ხოლო საქმისმწარმოებლად მიხეილ ხელაშვილი.
1877
ტიპი: თანამდებობა
1877 წლის 1-ლი სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით ს. ბოდაევი თიანეთის მღვდელი იყო.
1831
ტიპი: თანამდებობა
1831 წლის 21 მარტს გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ გამოქვეყნდა წერილი გაზეთის რედაქტორ-გამომცემელ სანკოვსკისადმი. წერილიდან ირკვევა, რომ ახალციხის ბერძნულ-ქართულ ეკლესიაში ღვთისმსახურებას აღასრულებდა დეკანოზი იოსებ ორბელიანოვი.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 21 მარტს გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ გამოქვეყნდა წერილი გაზეთის რედაქტორ-გამომცემლ სანკოვსკისადმი. წერილიდან ირკვევა, რომ დეკანოზ იოსებ ორბელიანოვს ჰონორარით, რომელიც მან ოთხასამდე მაჰმადიანის გაქრისტიანებისათვის მიიღო მთავრობისაგან, ახალციხის ეკლესიისათვის შეუძენია სახარება.
1831
ტიპი: ღონისძიება
1831 წლის 21 მარტს გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ გამოქვეყნდა წერილი გაზეთის რედაქტორ-გამომცემელ სანკოვსკისადმი. წერილიდან ირკვევა, რომ ახალციხის ეკლესიის დეკანოზ იოსებ ორბელიანოვს ოთხასამდე მაჰმადიანის გაქრისტიანებისათვის მთავრობისაგან მიუღია გასამრჯელო.
1831
ტიპი: თანამდებობა
1831 წლის 21 მარტს გაზეთში „ტიფლისსკიე ვედომოსტი“ გამოქვეყნდა წერილი გაზეთის რედაქტორ-გამომცემელ სანკოვსკისადმი. წერილიდან ირკვევა, რომ 1829 წელს ახალციხის მხარის მმართველი იყო პოლკოვნიკი თედორე კარლის ძე დრეშერნი.
1877
ტიპი: ღონისძიება
1877 წლის 9 იანვარს თელავის სამღვდელოების მესამე ყრილობაზე დაადგინეს: 1) ადგილობრივი ოლქის სამღვდელოებისგან ხელახლა ამოერჩიათ სასწავლებლის გამგეობის ახალი წევრები; 2) გაენახლებინათ სასწავლებლის ბიბლიოთეკისთვის 10 შაურიანი შეწირულობა 3 წლის ვადით; 3) სასწავლებლის გამგეობისთვის სახლების გასამართად გადაეცათ 1600 მანეთი; 4) მასწავლებელ დ. ბერძენოვისთვის ჯამაგირი გაეზარდათ 100 მანეთით; 5) მღვდელ ი. ლაშხაუროვისთვის უარი გამოეცხადებინათ სასწავლებლის სასარგებლოდ ხარჯიდან განთავისუფლებაზე.
1877
ტიპი: ღონისძიება
1877 წლის 10 იანვარს თელავის სამღვდელოების ყრილობის წევრებმა თავმჯდომარე ს. ბოდაევს განუცხადეს, რომ გადაიფიქრეს სასწავლებლისთვის სახლების გასამართად თანხის შეწირვა და სთხოვეს 9 იანვრის დადგენილებიდან ამოეღო ეს მუხლი.
1877
ტიპი: ღონისძიება
1877 წლის 10 იანვარს თელავის სამღვდელოების ყრილობის თავმჯდომარე ს. ბოდაევმა საქმისმწარმოებელ მიხეილ ხელაევს მოსთხოვა 9 იანვარს შემდგარი დადგენილებიდან ამოეღო ის მუხლი, რომელიც სასწავლებლის სახლების გასამართად თანხის შეწირვას ეხებოდა, რაზეც ხელაევმა უარი განუცხადა თავმჯდომარეს.